യോഹനഃ 12
1 നിസ്താരോത്സവാത് പൂർവ്വം ദിനഷട്കേ സ്ഥിതേ യീശു ര്യം പ്രമീതമ് ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപരത് തസ്യ നിവാസസ്ഥാനം ബൈഥനിയാഗ്രാമമ് ആഗച്ഛത്|
तेबे यीशु फसह रे त्योआरो ते छे दिन पईले बैतनिय्याह गांव रे आए, जेती लाजर था; जो यीशुए मरे रेया बीचा ते जिऊँदा कित्तेया था।
2 തത്ര തദർഥം രജന്യാം ഭോജ്യേ കൃതേ മർഥാ പര്യ്യവേഷയദ് ഇലിയാസർ ച തസ്യ സങ്ഗിഭിഃ സാർദ്ധം ഭോജനാസന ഉപാവിശത്|
तेती तिने तिना खे पाट्टी त्यार कित्ती और मार्था सेवा करने लगी री थी और लाजर तिना बीचा ते एक था, जो यीशुए साथे पाट्टी खाणे बैठे।
3 തദാ മരിയമ് അർദ്ധസേടകം ബഹുമൂല്യം ജടാമാംസീയം തൈലമ് ആനീയ യീശോശ്ചരണയോ ർമർദ്ദയിത്വാ നിജകേശ ർമാർഷ്ടുമ് ആരഭത; തദാ തൈലസ്യ പരിമലേന ഗൃഹമ് ആമോദിതമ് അഭവത്|
तेबे मरियमे जटामासिया रा आदा सेर बऊत मंईगा इत्र लयी की यीशुए रे पैरा पाँदे मल़ेया और आपणे बाल़ो की तिना रे पैर टूसे और इत्रो री खूशबुओ साथे सारा कर खुशबूदार ऊईगा।
4 യഃ ശിമോനഃ പുത്ര രിഷ്കരിയോതീയോ യിഹൂദാനാമാ യീശും പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ശിഷ്യസ്തദാ കഥിതവാൻ,
पर तिना रे चेलेया बीचा ते यहूदा इस्करियोती नाओं रा एक चेला, जो तिना खे पकड़वाणे वाल़ा था, बोलणे लगेया,
5 ഏതത്തൈലം ത്രിഭിഃ ശതൈ ർമുദ്രാപദൈ ർവിക്രീതം സദ് ദരിദ്രേഭ്യഃ കുതോ നാദീയത?
“ये इत्र तीन सौ चाँदिए रे सिक्केया रे बेची की कंगाल़ा खे कऊँ नि बांडी ता।”
6 സ ദരിദ്രലോകാർഥമ് അചിന്തയദ് ഇതി ന, കിന്തു സ ചൗര ഏവം തന്നികടേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിത്യാ തന്മധ്യേ യദതിഷ്ഠത് തദപാഹരത് തസ്മാത് കാരണാദ് ഇമാം കഥാമകഥയത്|
तिने ये गल्ल इजी री खातर नि बोली कि तेसखे कंगाल़ा री चिन्ता थी, पर तेबे कऊँकि से चोर था और तेसगे तिना री पैसेया री थैली रओ थी और तिदे जो कुछ पाओ थे, से निकयाल़ी देओ था।
7 തദാ യീശുരകഥയദ് ഏനാം മാ വാരയ സാ മമ ശ്മശാനസ്ഥാപനദിനാർഥം തദരക്ഷയത്|
यीशुए बोलेया, “एसा खे कल्ली छाडी देओ। एसे मेरे दबाणे री त्यारिया खे एड़ा करी राखेया।
8 ദരിദ്രാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സർവ്വദാ തിഷ്ഠന്തി കിന്ത്വഹം സർവ്വദാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ന തിഷ്ഠാമി|
कऊँकि कंगाल़ तो तुसा साथे सदा रओए, पर आऊँ तुसा साथे सदा नि रणा।”
9 തതഃ പരം യീശുസ്തത്രാസ്തീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്തം ശ്മശാനാദുത്ഥാപിതമ് ഇലിയാസരഞ്ച ദ്രഷ്ടും തത് സ്ഥാനമ് ആഗച്ഛന|
जेबे यहूदिया री बड़ी पीड़ जाणी गी कि से एथी ए, तो सेयो सिर्फ यीशुए री ई बजअ ते नि, बल्कि लाजरो खे मिलणे खे बी आए थे, जो तिने मरे रेया बीचा ते जिऊँदा कित्तेया था।
10 തദാ പ്രധാനയാജകാസ്തമ് ഇലിയാസരമപി സംഹർത്തുമ് അമന്ത്രയൻ;
तेबे बड़े पुरोईत लाजरो खे बी काणे री तरकीब बणाई।
11 യതസ്തേന ബഹവോ യിഹൂദീയാ ഗത്വാ യീശൗ വ്യശ്വസൻ|
कऊँकि लाजरो री बजअ ते बऊत सारे यहूदिये तिना खे छाडी की यीशुए पाँदे विश्वास कित्तेया।
12 അനന്തരം യീശു ര്യിരൂശാലമ് നഗരമ് ആഗച്ഛതീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ പരേഽഹനി ഉത്സവാഗതാ ബഹവോ ലോകാഃ
दूजे दिने बऊत सारे लोके त्योआरो खे आये, जेबे लोके सुणेया यीशु यरूशलेमो खे आऊणे लगी रे।
13 ഖർജ്ജൂരപത്രാദ്യാനീയ തം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരാഗത്യ ജയ ജയേതി വാചം പ്രോച്ചൈ ർവക്തുമ് ആരഭന്ത, ഇസ്രായേലോ യോ രാജാ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാഗച്ഛതി സ ധന്യഃ|
तेबे तिने खजूरो रिया डाल़िया लईया और तिना खे मिलणे खे चली पड़े और जोरे-जोरे साथे बोलणे लगे, “होशन्ना! धन्य इस्राएलो रा राजा, जो प्रभुए रे नाओं ते आयी रा।”
14 തദാ "ഹേ സിയോനഃ കന്യേ മാ ഭൈഷീഃ പശ്യായം തവ രാജാ ഗർദ്ദഭശാവകമ് ആരുഹ്യാഗച്ഛതി"
जेबे यीशुए खे गह्दे रा एक बच्चा मिलेया, तो सेयो तेस पाँदे बैठीगे और से यरूशलेम नगरो खे आये। ये तिंयाँ ई ऊआ जेड़ा पवित्र शास्त्रो रे लिखी राखेया,
15 ഇതി ശാസ്ത്രീയവചനാനുസാരേണ യീശുരേകം യുവഗർദ്ദഭം പ്രാപ്യ തദുപര്യ്യാരോഹത്|
“ओ यरूशलेमो रे लोको! डरो नि, देख, तेरा राजा गह्दे रे बच्चे पाँदे बैठी की आऊणे लगी रा।”
16 അസ്യാഃ ഘടനായാസ്താത്പര്യ്യം ശിഷ്യാഃ പ്രഥമം നാബുധ്യന്ത, കിന്തു യീശൗ മഹിമാനം പ്രാപ്തേ സതി വാക്യമിദം തസ്മിന അകഥ്യത ലോകാശ്ച തമ്പ്രതീത്ഥമ് അകുർവ്വൻ ഇതി തേ സ്മൃതവന്തഃ|
यीशुए रे चेले यो गल्ला पईले नि समजे थे, पर जेबे यीशुए री महिमा सामणे आयी, तेबे तिना खे याद आया कि यो गल्ला तिना रे बारे रे लिखी राखी थिया; और लोके तिना साथे एड़ा बर्ताव कित्तेया।
17 സ ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ആഗന്തുമ് ആഹ്വതവാൻ ശ്മശാനാഞ്ച ഉദസ്ഥാപയദ് യേ യേ ലോകാസ്തത്കർമ്യ സാക്ഷാദ് അപശ്യൻ തേ പ്രമാണം ദാതുമ് ആരഭന്ത|
तेबे पीड़ा रे तिने लोके, जो तेस बखते तिना साथे थे, ये गवाई दित्ती कि तिने लाजर कब्रा ते बुलाई की मरे रेया बीचा ते जिऊँदा कित्तेया था।
18 സ ഏതാദൃശമ് അദ്ഭുതം കർമ്മകരോത് തസ്യ ജനശ്രുതേ ർലോകാസ്തം സാക്ഷാത് കർത്തുമ് ആഗച്ഛൻ|
एतेरी बजअ ते लोक तिना खे मिलणे आए थे, कऊँकि तिने सुणेया था कि तिने ये सामर्था रा काम दखाया।
19 തതഃ ഫിരൂശിനഃ പരസ്പരം വക്തുമ് ആരഭന്ത യുഷ്മാകം സർവ്വാശ്ചേഷ്ടാ വൃഥാ ജാതാഃ, ഇതി കിം യൂയം ന ബുധ്യധ്വേ? പശ്യത സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്യ പശ്ചാദ്വർത്തിനോഭവൻ|
तेबे फरीसिये आपू बीचे बोलेया, “सोचो, तुसा ते तो कुछ पनि ऊणे लगी रा, देखो, दुनिया रे सारे लोक एस पीछे ई चली पड़ी रे।”
20 ഭജനം കർത്തുമ് ഉത്സവാഗതാനാം ലോകാനാം കതിപയാ ജനാ അന്യദേശീയാ ആസൻ,
जो लोक फसह रे त्योआरो खे भक्ति करने आए थे, तिना बीचा ते कुछ यूनानी थे।
21 തേ ഗാലീലീയബൈത്സൈദാനിവാസിനഃ ഫിലിപസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹരൻ ഹേ മഹേച്ഛ വയം യീശും ദ്രഷ്ടുമ് ഇച്ഛാമഃ|
तिने गलील प्रदेशो रे बैतसैदा नगरो रे रणे वाल़े फिलिप्पुसो गे आयी की बिनती कित्ती कि, “श्रीमान् जी! आसे यीशुए साथे मिलणा चाऊँए।”
22 തതഃ ഫിലിപോ ഗത്വാ ആന്ദ്രിയമ് അവദത് പശ്ചാദ് ആന്ദ്രിയഫിലിപൗ യീശവേ വാർത്താമ് അകഥയതാം|
फिलिप्पुसे आयी की अन्द्रियासो खे बोलेया, तेबे तिने दूँईं यीशुए खे बोलेया।
23 തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ മാനവസുതസ്യ മഹിമപ്രാപ്തിസമയ ഉപസ്ഥിതഃ|
तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “से बखत आईगा रा कि माणूं रे पुत्रो री महिमा ओ।
24 അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, ധാന്യബീജം മൃത്തികായാം പതിത്വാ യദി ന മൃയതേ തർഹ്യേകാകീ തിഷ്ഠതി കിന്തു യദി മൃയതേ തർഹി ബഹുഗുണം ഫലം ഫലതി|
आऊँ तुसा खे सच-सच बोलूँआ कि जदुओ तक कणका रा दाँणा जमीना रे पड़ी की मरी नि जाओ, से कल्ला रओआ, पर जेबे मरी जाओआ, तेबे बऊत फल़ ल्याओआ।
25 യോ ജനേ നിജപ്രാണാൻ പ്രിയാൻ ജാനാതി സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി കിന്തു യേ ജന ഇഹലോകേ നിജപ്രാണാൻ അപ്രിയാൻ ജാനാതി സേനന്തായുഃ പ്രാപ്തും താൻ രക്ഷിഷ്യതി| (aiōnios g166)
जो आपणे प्राणो खे प्यारा मानोआ, से तेसखे खोई देओआ, और जेसखे एसा दुनिया रे आपणा प्राण प्यारा निए, तेस अनन्त जीवनो तक से बचाणा। (aiōnios g166)
26 കശ്ചിദ് യദി മമ സേവകോ ഭവിതും വാഞ്ഛതി തർഹി സ മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവതു, തസ്മാദ് അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി മമ സേവകേപി തത്ര സ്ഥാസ്യതി; യോ ജനോ മാം സേവതേ മമ പിതാപി തം സമ്മംസ്യതേ|
जे कोई मेरी सेवा करो, तो मां पीछे आयी जाओ और जेती आऊँ ऊणा, मेरा सेवक बी तेथी रणा और जो मेरी सेवा करोआ, मेरा पिता तेसरा आदर करोआ।
27 സാമ്പ്രതം മമ പ്രാണാ വ്യാകുലാ ഭവന്തി, തസ്മാദ് ഹേ പിതര ഏതസ്മാത് സമയാൻ മാം രക്ഷ, ഇത്യഹം കിം പ്രാർഥയിഷ്യേ? കിന്ത്വഹമ് ഏതത്സമയാർഥമ് അവതീർണവാൻ|
“एबे मेरा जिऊ बेचैन ऊणे लगी रा। तो एबे आऊँ क्या बोलूँ? ‘ओ पिता, माखे एसा कअड़िया ते बचा!’ पर आऊँ इजी बजअ ते एसा कअड़िया गे पऊँछी रा।
28 ഹേ പിത: സ്വനാമ്നോ മഹിമാനം പ്രകാശയ; തനൈവ സ്വനാമ്നോ മഹിമാനമ് അഹം പ്രാകാശയം പുനരപി പ്രകാശയിഷ്യാമി, ഏഷാ ഗഗണീയാ വാണീ തസ്മിൻ സമയേഽജായത|
ओ पिता, आपणे नाओं री महिमा कर।” तेबे स्वर्गो ते ये आवाज आई कि, “मैं एसरी महिमा करी राखी और फेर बी करनी।”
29 തച്ശ്രുത്വാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിദ് അവദൻ മേഘോഽഗർജീത്, കേചിദ് അവദൻ സ്വർഗീയദൂതോഽനേന സഹ കഥാമചകഥത്|
तेबे जो लोक खड़ी की सुणने लगी रे थे तिने बोलेया, “बादल़ गरजेया” ओरी बोलेया, “कोई स्वर्गदूत तेथा ते बोलेया।”
30 തദാ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, മദർഥം ശബ്ദോയം നാഭൂത് യുഷ്മദർഥമേവാഭൂത്|
तेबे यीशुए बोलेया, “ये शब्द माखे नि पर तुसा रे फाईदे खे आयी रा।
31 അധുനാ ജഗതോസ്യ വിചാര: സമ്പത്സ്യതേ, അധുനാസ്യ ജഗത: പതീ രാജ്യാത് ച്യോഷ്യതി|
एबे एसा दुनिया रा न्याय ओआ। एबे एस दुनिया रा सरदार निकयाल़ी देणा
32 യദ്യഈ പൃഥിവ്യാ ഊർദ്വ്വേ പ്രോത്ഥാപിതോസ്മി തർഹി സർവ്വാൻ മാനവാൻ സ്വസമീപമ് ആകർഷിഷ്യാമി|
और आऊँ जे तरतिया पाँदा ते ऊच्चे रे चढ़ाया जाऊँगा, तो सबी खे आपू गे खींजूँगा।”
33 കഥം തസ്യ മൃതി ർഭവിഷ്യതി, ഏതദ് ബോധയിതും സ ഇമാം കഥാമ് അകഥയത്|
ये बोली की तिने ये सामणे ल्याई ता कि से केड़ी मौता साथे मरना।
34 തദാ ലോകാ അകഥയൻ സോഭിഷിക്തഃ സർവ്വദാ തിഷ്ഠതീതി വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ശ്രുതമ് അസ്മാഭിഃ, തർഹി മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രോത്ഥാപിതോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം വദസി? മനുഷ്യപുത്രോയം കഃ? (aiōn g165)
तेबे लोके तिना खे बोलेया, “आसे पवित्र शास्त्रो री ये गल्ल सुणी राखी कि मसीह सदा जिऊँदा रणा, तेबे तुसे कऊँ बोलोए कि माणूं रे पुत्रो खे ऊच्चे रे चढ़ाणा जरूरी ए? ये माणूं रा पुत्र कूणे?” (aiōn g165)
35 തദാ യീശുരകഥായദ് യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അൽപദിനാനി ജ്യോതിരാസ്തേ, യഥാ യുഷ്മാൻ അന്ധകാരോ നാച്ഛാദയതി തദർഥം യാവത്കാലം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ജ്യോതിസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ഗച്ഛത; യോ ജനോഽന്ധകാരേ ഗച്ഛതി സ കുത്ര യാതീതി ന ജാനാതി|
यीशुए तिना खे बोलेया, “जोति एबे थोड़ी जी देरा खे तुसा बीचे ए। जदुओ तक जोति तुसा साथे ए, तदुओ तक चलदे रओ। एड़ा नि ओ कि न्हेरा तुसा खे आयी की केरी देओ, जो न्हेरे रे चलोआ, से नि जाणदा कि केयी जाणे लगी रा।
36 അതഏവ യാവത്കാലം യുഷ്മാകം നികടേ ജ്യോതിരാസ്തേ താവത്കാലം ജ്യോതീരൂപസന്താനാ ഭവിതും ജ്യോതിഷി വിശ്വസിത; ഇമാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശുഃ പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ സ്വം ഗുപ്തവാൻ|
जदुओ तक जोति तुसा साथे ए, जोतिया पाँदे विश्वास करो, ताकि तुसे जोतिया री ल्वाद बणो।” इना गल्ला बोली की यीशु चली गे और तिना ते लूके रे रये।
37 യദ്യപി യീശുസ്തേഷാം സമക്ഷമ് ഏതാവദാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി കൃതവാൻ തഥാപി തേ തസ്മിൻ ന വ്യശ്വസൻ|
तिने तिना सामणे इतणे चमत्कार दिखाए, पर तेबे बी तिने तिना पाँदे विश्वास नि कित्तेया।
38 അതഏവ കഃ പ്രത്യേതി സുസംവാദം പരേശാസ്മത് പ്രചാരിതം? പ്രകാശതേ പരേശസ്യ ഹസ്തഃ കസ്യ ച സന്നിധൗ? യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ യദേതദ് വാക്യമുക്തം തത് സഫലമ് അഭവത്|
ताकि यशायाह भविष्यबक्ते रा वचन पूरा ओ, जो तिने बोलेया था, “ओ प्रभु! किने आसा रे सुसमाचारो पाँदे विश्वास करी राखेया? और परमेशरो रा बाहुबल केसगे प्रगट ऊई रा?”
39 തേ പ്രത്യേതും നാശൻകുവൻ തസ്മിൻ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദി പുനരവാദീദ്,
एतेरी बजअ ते सेयो विश्वास नि करी सके, कऊँकि यशायाहे फेर बी बोलेया,
40 യദാ, "തേ നയനൈ ർന പശ്യന്തി ബുദ്ധിഭിശ്ച ന ബുധ്യന്തേ തൈ ർമനഃസു പരിവർത്തിതേഷു ച താനഹം യഥാ സ്വസ്ഥാൻ ന കരോമി തഥാ സ തേഷാം ലോചനാന്യന്ധാനി കൃത്വാ തേഷാമന്തഃകരണാനി ഗാഢാനി കരിഷ്യതി| "
“तिने तिना री आखी अंदिया और मन काठा करी राखेया, केथी एड़ा नि ओ कि सेयो आखी ते देखो और मनो ते समजो और फिरो और आऊँ तिना खे ठीक करुँ।”
41 യിശയിയോ യദാ യീശോ ർമഹിമാനം വിലോക്യ തസ്മിൻ കഥാമകഥയത് തദാ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് ഈദൃശം പ്രകാശയത്|
यशायाहे यो गल्ला तेबे बोलिया, कऊँकि तिने यीशुए री आऊणे वाल़ी महिमा देखी और तिने तेसरे बारे रे गल्ला कित्तिया।
42 തഥാപ്യധിപതിനാം ബഹവസ്തസ്മിൻ പ്രത്യായൻ| കിന്തു ഫിരൂശിനസ്താൻ ഭജനഗൃഹാദ് ദൂരീകുർവ്വന്തീതി ഭയാത് തേ തം ന സ്വീകൃതവന്തഃ|
तेबे बी अधिकारिया बीचा ते कई जणे तिना पाँदे विश्वास कित्तेया। पर फरीसिये री डरो री बजअ ते सामणे नि आऊणा चाओ थे, एड़ा नि ओ कि प्रार्थना रे कअरो ते निकयाल़े जाओ।
43 യത ഈശ്വരസ്യ പ്രശംസാതോ മാനവാനാം പ്രശംസായാം തേഽപ്രിയന്ത|
कऊँकि मांणूआ ते तारीफ, तिना खे परमेशरो री तारीफा ते जादा प्यारी लगो थी।
44 തദാ യീശുരുച്ചൈഃകാരമ് അകഥയദ് യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സ കേവലേ മയി വിശ്വസിതീതി ന, സ മത്പ്രേരകേഽപി വിശ്വസിതി|
यीशुए जोरे की बोलेया, “जो मां पाँदे विश्वास करोआ, से मां पाँदे नि, बल्कि मेरे पेजणे वाल़े परमेशरो पाँदे विश्वास करोआ।
45 യോ ജനോ മാം പശ്യതി സ മത്പ്രേരകമപി പശ്യതി|
और जो माखे देखोआ, से मेरे पेजणे वाल़े खे देखोआ।
46 യോ ജനോ മാം പ്രത്യേതി സ യഥാന്ധകാരേ ന തിഷ്ഠതി തദർഥമ് അഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ ഭൂത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ|
आऊँ दुनिया रे जोति ऊई की आयी रा, ताकि जो कोई मां पाँदे विश्वास करो, से न्हेरे रे नि रओ।
47 മമ കഥാം ശ്രുത്വാ യദി കശ്ചിൻ ന വിശ്വസിതി തർഹി തമഹം ദോഷിണം ന കരോമി, യതോ ഹേതോ ർജഗതോ ജനാനാം ദോഷാൻ നിശ്ചിതാൻ കർത്തും നാഗത്യ താൻ പരിചാതുമ് ആഗതോസ്മി|
जो कोई मेरिया गल्ला सुणी की नि मानो, आऊँ तेसखे दोषी नि ठईरांदा, कऊँकि आऊँ दुनिया रे लोका खे दोषी ठईराणे खे नि, बल्कि दुनिया रे लोका खे बचाणे आयी रा।
48 യഃ കശ്ചിൻ മാം ന ശ്രദ്ധായ മമ കഥം ന ഗൃഹ്ലാതി, അന്യസ്തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി വസ്തുതസ്തു യാം കഥാമഹമ് അചകഥം സാ കഥാ ചരമേഽൻഹി തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി|
जो माखे तुच्छ जाणोआ और मेरी गल्ला नि मानदा, तेसखे दोषी ठईराणे वाल़ा एक ईए, मतलब-जो वचन मैं बोली राखेया, तेस ई आखरी दिनो रे से दोषी ठईराणा।
49 യതോ ഹേതോരഹം സ്വതഃ കിമപി ന കഥയാമി, കിം കിം മയാ കഥയിതവ്യം കിം സമുപദേഷ്ടവ്യഞ്ച ഇതി മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമാജ്ഞാപയത്|
कऊँकि मैं आपणी तरफा ते गल्ला नि करी राखिया, पर पिते, जिने आऊँ पेजी राखेया, तिने ई माखे आज्ञा देई राखी कि क्या-क्या बोलूँ? और किंयाँ बोलूँ?
