ലൂകഃ 14

1 അനന്തരം വിശ്രാമവാരേ യീശൗ പ്രധാനസ്യ ഫിരൂശിനോ ഗൃഹേ ഭോക്തും ഗതവതി തേ തം വീക്ഷിതുമ് ആരേഭിരേ|

En het geschiedde toen Jezus op een sabbat in het huis van een der oversten van de fariseërs was gekomen om brood te eten, dat zij Hem bespiedden.

2 തദാ ജലോദരീ തസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥിതഃ|

En ziet, een zeker waterzuchtig mensch stond voor Hem.

3 തതഃ സ വ്യവസ്ഥാപകാൻ ഫിരൂശിനശ്ച പപ്രച്ഛ, വിശ്രാമവാരേ സ്വാസ്ഥ്യം കർത്തവ്യം ന വാ? തതസ്തേ കിമപി ന പ്രത്യൂചുഃ|

En Jezus antwoordde en zeide tot de wetgeleerden en fariseërs: Is het geoorloofd op den sabbat te genezen of niet? maar zij zwegen stil.

4 തദാ സ തം രോഗിണം സ്വസ്ഥം കൃത്വാ വിസസർജ;

En Hij nam en genas hem en liet hem heengaan.

5 താനുവാച ച യുഷ്മാകം കസ്യചിദ് ഗർദ്ദഭോ വൃഷഭോ വാ ചേദ് ഗർത്തേ പതതി തർഹി വിശ്രാമവാരേ തത്ക്ഷണം സ കിം തം നോത്ഥാപയിഷ്യതി?

En Hij antwoordde en zeide tot hen: Wie van u, als zijn ezel of os in een put viel, zal dien niet terstond op een sabbatdag er uittrekken?

6 തതസ്തേ കഥായാ ഏതസ്യാഃ കിമപി പ്രതിവക്തും ന ശേകുഃ|

En zij konden Hem hierop niet antwoorden.

7 അപരഞ്ച പ്രധാനസ്ഥാനമനോനീതത്വകരണം വിലോക്യ സ നിമന്ത്രിതാൻ ഏതദുപദേശകഥാം ജഗാദ,

Hij sprak nu een gelijkenis tot de genoodigden, daar Hij bemerkte dat zij de voornaamste plaatsen verkozen, en zeide tot hen:

8 ത്വം വിവാഹാദിഭോജ്യേഷു നിമന്ത്രിതഃ സൻ പ്രധാനസ്ഥാനേ മോപാവേക്ഷീഃ| ത്വത്തോ ഗൗരവാന്വിതനിമന്ത്രിതജന ആയാതേ

Als gij door iemand ter bruiloft genoodigd zijt, neem dan niet de voornaamste plaats, opdat niet, als er misschien een aanzienlijker genoodigd is dan gij,

9 നിമന്ത്രയിതാഗത്യ മനുഷ്യായൈതസ്മൈ സ്ഥാനം ദേഹീതി വാക്യം ചേദ് വക്ഷ്യതി തർഹി ത്വം സങ്കുചിതോ ഭൂത്വാ സ്ഥാന ഇതരസ്മിൻ ഉപവേഷ്ടുമ് ഉദ്യംസ്യസി|

en hij, die u en hem genoodigd heeft, zou komen en tot u zeggen: Maak voor dezen plaats! gij dan met schaamte zoudt beginnen de laatste plaats te nemen.

10 അസ്മാത് കാരണാദേവ ത്വം നിമന്ത്രിതോ ഗത്വാഽപ്രധാനസ്ഥാന ഉപവിശ, തതോ നിമന്ത്രയിതാഗത്യ വദിഷ്യതി, ഹേ ബന്ധോ പ്രോച്ചസ്ഥാനം ഗത്വോപവിശ, തഥാ സതി ഭോജനോപവിഷ്ടാനാം സകലാനാം സാക്ഷാത് ത്വം മാന്യോ ഭവിഷ്യസി|

Maar als gij genoodigd zijt, neem dan de laatste plaats, opdat, wanneer hij die u genoodigd heeft komt, hij tot u zegge: Vriend, ga hooger op! dan zal het u tot eer zijn voor allen die met u aanliggen.

11 യഃ കശ്ചിത് സ്വമുന്നമയതി സ നമയിഷ്യതേ, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വം നമയതി സ ഉന്നമയിഷ്യതേ|

Want ieder die zich zelven verhoogt, zal vernederd worden, en wie zich zei ven vernedert, zal verhoogd worden.

12 തദാ സ നിമന്ത്രയിതാരം ജനമപി ജഗാദ, മധ്യാഹ്നേ രാത്രൗ വാ ഭോജ്യേ കൃതേ നിജബന്ധുഗണോ വാ ഭ്രാതൃഗണോ വാ ജ്ഞാതിഗണോ വാ ധനിഗണോ വാ സമീപവാസിഗണോ വാ ഏതാൻ ന നിമന്ത്രയ, തഥാ കൃതേ ചേത് തേ ത്വാം നിമന്ത്രയിഷ്യന്തി, തർഹി പരിശോധോ ഭവിഷ്യതി|

Hij sprak ook tot dengene die Hem genoodigd had: Als gij een middag– of avondmaal aanricht, noodig dan niet uw vrienden, of uw broeders, of uw bloedverwanten, of uw rijke geburen, opdat deze niet misschien ook u wedernoodigen en u vergelding geschiede.

13 കിന്തു യദാ ഭേജ്യം കരോഷി തദാ ദരിദ്രശുഷ്കകരഖഞ്ജാന്ധാൻ നിമന്ത്രയ,

Maar als gij een maal aanricht, noodig dan armen, gebrekkelijken, kreupelen en blinden.

14 തത ആശിഷം ലപ്സ്യസേ, തേഷു പരിശോധം കർത്തുമശക്നുവത്സു ശ്മശാനാദ്ധാർമ്മികാനാമുത്ഥാനകാലേ ത്വം ഫലാം ലപ്സ്യസേ|

Dan zult gij gelukkig zijn, omdat zij niet hebben om u wedervergelding te doen; u zal dan wedervergolden worden in de verrijzenis der rechtvaardigen.

15 അനന്തരം താം കഥാം നിശമ്യ ഭോജനോപവിഷ്ടഃ കശ്ചിത് കഥയാമാസ, യോ ജന ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ ഭോക്തും ലപ്സ്യതേ സഏവ ധന്യഃ|

Als iemand der medeaanliggenden dit nu hoorde, zeide hij tot Hem: Zalig hij die brood eet in het koninkrijk Gods!

16 തതഃ സ ഉവാച, കശ്ചിത് ജനോ രാത്രൗ ഭേജ്യം കൃത്വാ ബഹൂൻ നിമന്ത്രയാമാസ|

En Hij zeide tot hem: Een zeker man richtte een grooten maaltijd aan en noodigde velen.

17 തതോ ഭോജനസമയേ നിമന്ത്രിതലോകാൻ ആഹ്വാതും ദാസദ്വാരാ കഥയാമാസ, ഖദ്യദ്രവ്യാണി സർവ്വാണി സമാസാദിതാനി സന്തി, യൂയമാഗച്ഛത|

En hij zond zijn dienstknecht uit ter ure van den maaltijd om den genoodigden te zeggen: Komt, want alles is nu gereed!

18 കിന്തു തേ സർവ്വ ഏകൈകം ഛലം കൃത്വാ ക്ഷമാം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ| പ്രഥമോ ജനഃ കഥയാമാസ, ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതവാനഹം തദേവ ദ്രഷ്ടും മയാ ഗന്തവ്യമ്, അതഏവ മാം ക്ഷന്തും തം നിവേദയ|

En zij begonnen zich allen eenparig te verontschuldigen; de eerste zeide tot hem: Ik heb een akker gekocht en moet noodzakelijk uitgaan om dien te bezien; ik bid u, verschoon mij!

19 അന്യോ ജനഃ കഥയാമാസ, ദശവൃഷാനഹം ക്രീതവാൻ താൻ പരീക്ഷിതും യാമി തസ്മാദേവ മാം ക്ഷന്തും തം നിവേദയ|

En een ander zeide: Ik heb vijf gespan ossen gekocht en ga die beproeven; ik bid u, verschoon mij!

20 അപരഃ കഥയാമാസ, വ്യൂഢവാനഹം തസ്മാത് കാരണാദ് യാതും ന ശക്നോമി|

En een ander zeide: Ik heb een vrouw getrouwd en daarom kan ik niet komen.

21 പശ്ചാത് സ ദാസോ ഗത്വാ നിജപ്രഭോഃ സാക്ഷാത് സർവ്വവൃത്താന്തം നിവേദയാമാസ, തതോസൗ ഗൃഹപതിഃ കുപിത്വാ സ്വദാസം വ്യാജഹാര, ത്വം സത്വരം നഗരസ്യ സന്നിവേശാൻ മാർഗാംശ്ച ഗത്വാ ദരിദ്രശുഷ്കകരഖഞ്ജാന്ധാൻ അത്രാനയ|

En de dienstknecht kwam terug en boodschapte dit aan zijn heer. Toen werd de huisheer toornig en zeide tot zijn dienstknecht: Ga haastig uit naar de straten en stegen der stad, en breng de armen, en gebrekkelijken, en blinden, en kreupelen, hier binnen!

22 തതോ ദാസോഽവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവത ആജ്ഞാനുസാരേണാക്രിയത തഥാപി സ്ഥാനമസ്തി|

En de dienstknecht zeide: Heer, wat gij bevolen hebt, is geschied en nog is er plaats.

23 തദാ പ്രഭുഃ പുന ർദാസായാകഥയത്, രാജപഥാൻ വൃക്ഷമൂലാനി ച യാത്വാ മദീയഗൃഹപൂരണാർഥം ലോകാനാഗന്തും പ്രവർത്തയ|

En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit naar de wegen en paden, en houd aan dat ze binnenkomen, opdat mijn huisvol worde;

24 അഹം യുഷ്മഭ്യം കഥയാമി, പൂർവ്വനിമന്ത്രിതാനമേകോപി മമാസ്യ രാത്രിഭോജ്യസ്യാസ്വാദം ന പ്രാപ്സ്യതി|

want ik zeg u dat niemand van die mannen, die genoodigd waren, van mijn maaltijd proeven zal!

25 അനന്തരം ബഹുഷു ലോകേഷു യീശോഃ പശ്ചാദ് വ്രജിതേഷു സത്സു സ വ്യാഘുട്യ തേഭ്യഃ കഥയാമാസ,

Vele scharen gingen met Hem, en Hij keerde zich om en zeide tot hen:

26 യഃ കശ്ചിൻ മമ സമീപമ് ആഗത്യ സ്വസ്യ മാതാ പിതാ പത്നീ സന്താനാ ഭ്രാതരോ ഭഗിമ്യോ നിജപ്രാണാശ്ച, ഏതേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യോ മയ്യധികം പ്രേമ ന കരോതി, സ മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|

Zoo iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja ook zelfs zijn eigen leven, die kan mijn discipel niet zijn.

27 യഃ കശ്ചിത് സ്വീയം ക്രുശം വഹൻ മമ പശ്ചാന്ന ഗച്ഛതി, സോപി മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|

En zoo wie zijn eigen kruis niet draagt en achter Mij komt, die kan mijn discipel niet zijn.

28 ദുർഗനിർമ്മാണേ കതിവ്യയോ ഭവിഷ്യതി, തഥാ തസ്യ സമാപ്തികരണാർഥം സമ്പത്തിരസ്തി ന വാ, പ്രഥമമുപവിശ്യ ഏതന്ന ഗണയതി, യുഷ്മാകം മധ്യ ഏതാദൃശഃ കോസ്തി?

Want wie uwer, die een toren wil bouwen, gaat niet eerst nederzitten om de kosten te berekenen, of hij genoeg heeft tot de voltooiing?

29 നോചേദ് ഭിത്തിം കൃത്വാ ശേഷേ യദി സമാപയിതും ന ശക്ഷ്യതി,

Opdat niet misschien, als hij het fundament heeft gelegd, en niet kan voleindigen, allen die het zien hem beginnen te bespotten,

30 തർഹി മാനുഷോയം നിചേതുമ് ആരഭത സമാപയിതും നാശക്നോത്, ഇതി വ്യാഹൃത്യ സർവ്വേ തമുപഹസിഷ്യന്തി|

zeggende: Deze mensch begon te bouwen en kon het niet voltooien!

31 അപരഞ്ച ഭിന്നഭൂപതിനാ സഹ യുദ്ധം കർത്തുമ് ഉദ്യമ്യ ദശസഹസ്രാണി സൈന്യാനി ഗൃഹീത്വാ വിംശതിസഹസ്രേഃ സൈന്യൈഃ സഹിതസ്യ സമീപവാസിനഃ സമ്മുഖം യാതും ശക്ഷ്യാമി ന വേതി പ്രഥമം ഉപവിശ്യ ന വിചാരയതി ഏതാദൃശോ ഭൂമിപതിഃ കഃ?

Of welke koning, als hij optrekt om tegen een anderen koning te oorlogen, gaat niet eerst nederzitten om te beraadslagen of hij wel bij machte is om met tien duizend man hem af te wachten die met twintig duizend man tegen hem optrekt?

32 യദി ന ശക്നോതി തർഹി രിപാവതിദൂരേ തിഷ്ഠതി സതി നിജദൂതം പ്രേഷ്യ സന്ധിം കർത്തും പ്രാർഥയേത|

Zoo niet, dan zendt hij een gezantschap, terwijl de andere nog ver af is, en doet voorslagen van vrede.

33 തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം സർവ്വസ്വം ഹാതും ന ശക്നോതി സ മമ ശിഷ്യോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി|

Alzoo dan, al wie van u niet afstand doet van al wat hij bezit, die kan mijn discipel niet zijn.

34 ലവണമ് ഉത്തമമ് ഇതി സത്യം, കിന്തു യദി ലവണസ്യ ലവണത്വമ് അപഗച്ഛതി തർഹി തത് കഥം സ്വാദുയുക്തം ഭവിഷ്യതി?

Het zout is goed; maar als ook het zout zijn kracht verliest, waarmede zal het dan smakelijk gemaakt worden?

35 തദ ഭൂമ്യർഥമ് ആലവാലരാശ്യർഥമപി ഭദ്രം ന ഭവതി; ലോകാസ്തദ് ബഹിഃ ക്ഷിപന്തി| യസ്യ ശ്രോതും ശ്രോത്രേ സ്തഃ സ ശൃണോതു|

Noch voor het land, noch voor mest deugt het; men werpt het weg. Die ooren heeft om te hooren, die hoore!