മഥിഃ 7
1 യഥാ യൂയം ദോഷീകൃതാ ന ഭവഥ, തത്കൃതേഽന്യം ദോഷിണം മാ കുരുത|
Ne juĝu, por ke vi ne estu juĝataj.
2 യതോ യാദൃശേന ദോഷേണ യൂയം പരാൻ ദോഷിണഃ കുരുഥ, താദൃശേന ദോഷേണ യൂയമപി ദോഷീകൃതാ ഭവിഷ്യഥ, അന്യഞ്ച യേന പരിമാണേന യുഷ്മാഭിഃ പരിമീയതേ, തേനൈവ പരിമാണേന യുഷ്മത്കൃതേ പരിമായിഷ്യതേ|
Ĉar per kia juĝo vi juĝos, per tia vi estos juĝitaj; kaj per kia mezuro vi mezuros, per tia oni mezuros al vi.
3 അപരഞ്ച നിജനയനേ യാ നാസാ വിദ്യതേ, താമ് അനാലോച്യ തവ സഹജസ്യ ലോചനേ യത് തൃണമ് ആസ്തേ, തദേവ കുതോ വീക്ഷസേ?
Kaj kial vi rigardas la lignereton en la okulo de via frato, kaj ne pripensas la trabon en via okulo?
4 തവ നിജലോചനേ നാസായാം വിദ്യമാനായാം, ഹേ ഭ്രാതഃ, തവ നയനാത് തൃണം ബഹിഷ്യർതും അനുജാനീഹി, കഥാമേതാം നിജസഹജായ കഥം കഥയിതും ശക്നോഷി?
Kiel vi diros al via frato: Lasu min eltiri la lignereton el via okulo; kaj jen la trabo en via propra okulo?
5 ഹേ കപടിൻ, ആദൗ നിജനയനാത് നാസാം ബഹിഷ്കുരു തതോ നിജദൃഷ്ടൗ സുപ്രസന്നായാം തവ ഭ്രാതൃ ർലോചനാത് തൃണം ബഹിഷ്കർതും ശക്ഷ്യസി|
Hipokritulo, eligu unue la trabon el via okulo, kaj tiam vi klare vidos, por eltiri la lignereton el la okulo de via frato.
6 അന്യഞ്ച സാരമേയേഭ്യഃ പവിത്രവസ്തൂനി മാ വിതരത, വരാഹാണാം സമക്ഷഞ്ച മുക്താ മാ നിക്ഷിപത; നിക്ഷേപണാത് തേ താഃ സർവ്വാഃ പദൈ ർദലയിഷ്യന്തി, പരാവൃത്യ യുഷ്മാനപി വിദാരയിഷ്യന്തി|
Ne donu sanktaĵon al la hundoj, nek ĵetu viajn perlojn antaŭ la porkoj; por ke ili ne premu ilin sub la piedoj, nek poste, sin turninte, disŝiru vin.
7 യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദായിഷ്യതേ; മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം ലപ്സ്യധ്വേ; ദ്വാരമ് ആഹത, തതോ യുഷ്മത്കൃതേ മുക്തം ഭവിഷ്യതി|
Petu, kaj estos donite al vi; serĉu, kaj vi trovos; frapu, kaj estos malfermite al vi;
8 യസ്മാദ് യേന യാച്യതേ, തേന ലഭ്യതേ; യേന മൃഗ്യതേ തേനോദ്ദേശഃ പ്രാപ്യതേ; യേന ച ദ്വാരമ് ആഹന്യതേ, തത്കൃതേ ദ്വാരം മോച്യതേ|
ĉar ĉiu petanto ricevas, kaj la serĉanto trovas, kaj al la frapanto estos malfermite.
9 ആത്മജേന പൂപേ പ്രാർഥിതേ തസ്മൈ പാഷാണം വിശ്രാണയതി,
Plue, kiu homo el vi, kies filo de li petos panon, donos al li ŝtonon;
10 മീനേ യാചിതേ ച തസ്മൈ ഭുജഗം വിതരതി, ഏതാദൃശഃ പിതാ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?
aŭ se li petos fiŝon, donos al li serpenton?
11 തസ്മാദ് യൂയമ് അഭദ്രാഃ സന്തോഽപി യദി നിജബാലകേഭ്യ ഉത്തമം ദ്രവ്യം ദാതും ജാനീഥ, തർഹി യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ സ്വീയയാചകേഭ്യഃ കിമുത്തമാനി വസ്തൂനി ന ദാസ്യതി?
Se do vi, estante malbonaj, scias doni bonajn donacojn al viaj filoj, kiom pli certe via Patro, kiu estas en la ĉielo, donos bonaĵojn al tiuj, kiuj petas de Li?
12 യൂഷ്മാൻ പ്രതീതരേഷാം യാദൃശോ വ്യവഹാരോ യുഷ്മാകം പ്രിയഃ, യൂയം താൻ പ്രതി താദൃശാനേവ വ്യവഹാരാൻ വിധത്ത; യസ്മാദ് വ്യവസ്ഥാഭവിഷ്യദ്വാദിനാം വചനാനാമ് ഇതി സാരമ്|
Ĉion ajn do, kion vi deziras, ke la homoj faru al vi, vi ankaŭ faru al ili; ĉar ĉi tio estas la leĝo kaj la profetoj.
13 സങ്കീർണദ്വാരേണ പ്രവിശത; യതോ നരകഗമനായ യദ് ദ്വാരം തദ് വിസ്തീർണം യച്ച വർത്മ തദ് ബൃഹത് തേന ബഹവഃ പ്രവിശന്തി|
Eniru tra la mallarĝa pordo, ĉar larĝa estas la pordego kaj vasta estas la vojo kondukanta al la pereo, kaj multaj tra ĝi eniras.
14 അപരം സ്വർഗഗമനായ യദ് ദ്വാരം തത് കീദൃക് സംകീർണം| യച്ച വർത്മ തത് കീദൃഗ് ദുർഗമമ്| തദുദ്ദേഷ്ടാരഃ കിയന്തോഽൽപാഃ|
Ĉar mallarĝa estas la pordo kaj malvastigita estas la vojo kondukanta al la vivo, kaj malmultaj ĝin trovas.
15 അപരഞ്ച യേ ജനാ മേഷവേശേന യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗച്ഛന്തി, കിന്ത്വന്തർദുരന്താ വൃകാ ഏതാദൃശേഭ്യോ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭ്യഃ സാവധാനാ ഭവത, യൂയം ഫലേന താൻ പരിചേതും ശക്നുഥ|
Gardu vin kontraŭ la falsaj profetoj, kiuj venas al vi en ŝafaj feloj, sed interne estas rabemaj lupoj.
16 മനുജാഃ കിം കണ്ടകിനോ വൃക്ഷാദ് ദ്രാക്ഷാഫലാനി ശൃഗാലകോലിതശ്ച ഉഡുമ്ബരഫലാനി ശാതയന്തി?
Per iliaj fruktoj vi konos ilin. Ĉu el dornarbetoj oni kolektas vinberojn, aŭ el kardoj figojn?
17 തദ്വദ് ഉത്തമ ഏവ പാദപ ഉത്തമഫലാനി ജനയതി, അധമപാദപഏവാധമഫലാനി ജനയതി|
Tiel ĉiu bona arbo donas bonajn fruktojn, sed putra arbo donas malbonajn fruktojn.
18 കിന്തൂത്തമപാദപഃ കദാപ്യധമഫലാനി ജനയിതും ന ശക്നോതി, തഥാധമോപി പാദപ ഉത്തമഫലാനി ജനയിതും ന ശക്നോതി|
Bona arbo ne povas doni malbonajn fruktojn, nek putra arbo doni bonajn fruktojn.
19 അപരം യേ യേ പാദപാ അധമഫലാനി ജനയന്തി, തേ കൃത്താ വഹ്നൗ ക്ഷിപ്യന്തേ|
Ĉiu arbo, kiu ne donas bonan frukton, estas dehakata kaj ĵetata en fajron.
20 അതഏവ യൂയം ഫലേന താൻ പരിചേഷ്യഥ|
Tial per iliaj fruktoj vi konos ilin.
21 യേ ജനാ മാം പ്രഭും വദന്തി, തേ സർവ്വേ സ്വർഗരാജ്യം പ്രവേക്ഷ്യന്തി തന്ന, കിന്തു യോ മാനവോ മമ സ്വർഗസ്ഥസ്യ പിതുരിഷ്ടം കർമ്മ കരോതി സ ഏവ പ്രവേക്ഷ്യതി|
Ne ĉiu, kiu diras al mi: Sinjoro, Sinjoro, eniros en la regnon de la ĉielo; sed tiu, kiu plenumas la volon de mia Patro, kiu estas en la ĉielo.
22 തദ് ദിനേ ബഹവോ മാം വദിഷ്യന്തി, ഹേ പ്രഭോ ഹേ പ്രഭോ, തവ നാമ്നാ കിമസ്മാമി ർഭവിഷ്യദ്വാക്യം ന വ്യാഹൃതം? തവ നാമ്നാ ഭൂതാഃ കിം ന ത്യാജിതാഃ? തവ നാമ്നാ കിം നാനാദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ന കൃതാനി?
Multaj diros al mi en tiu tago: Sinjoro, Sinjoro, ĉu ni ne profetis en via nomo, kaj en via nomo elpelis demonojn, kaj en via nomo faris multajn potencaĵojn?
23 തദാഹം വദിഷ്യാമി, ഹേ കുകർമ്മകാരിണോ യുഷ്മാൻ അഹം ന വേദ്മി, യൂയം മത്സമീപാദ് ദൂരീഭവത|
Kaj tiam mi konfesos al ili: Mi neniam konis vin; foriĝu de mi, vi farantoj de maljusteco.
24 യഃ കശ്ചിത് മമൈതാഃ കഥാഃ ശ്രുത്വാ പാലയതി, സ പാഷാണോപരി ഗൃഹനിർമ്മാത്രാ ജ്ഞാനിനാ സഹ മയോപമീയതേ|
Tial ĉiu, kiu aŭdas ĉi tiujn miajn parolojn kaj plenumas ilin, estos komparata al saĝa viro, kiu konstruis sian domon sur roko;
25 യതോ വൃഷ്ടൗ സത്യാമ് ആപ്ലാവ ആഗതേ വായൗ വാതേ ച തേഷു തദ്ഗേഹം ലഗ്നേഷു പാഷാണോപരി തസ്യ ഭിത്തേസ്തന്ന പതതി
kaj falis pluvo, kaj venis inundoj, kaj blovis ventoj, kaj albatis tiun domon, kaj ĝi ne falis; ĉar ĝi estis fondita sur roko.
26 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് മമൈതാഃ കഥാഃ ശ്രുത്വാ ന പാലയതി സ സൈകതേ ഗേഹനിർമ്മാത്രാ ഽജ്ഞാനിനാ ഉപമീയതേ|
Kaj ĉiu, kiu aŭdas ĉi tiujn miajn parolojn kaj ne plenumas ilin, estos komparata al viro malsaĝa, kiu konstruis sian domon sur la sablo;
27 യതോ ജലവൃഷ്ടൗ സത്യാമ് ആപ്ലാവ ആഗതേ പവനേ വാതേ ച തൈ ർഗൃഹേ സമാഘാതേ തത് പതതി തത്പതനം മഹദ് ഭവതി|
kaj falis pluvo, kaj venis inundoj, kaj blovis ventoj, kaj sin ĵetis sur tiun domon, kaj ĝi falis; kaj granda estis ĝia falo.
28 യീശുനൈതേഷു വാക്യേഷു സമാപിതേഷു മാനവാസ്തദീയോപദേശമ് ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
Kaj kiam Jesuo finis tiujn parolojn, la homamasoj miregis pri lia instruado;
29 യസ്മാത് സ ഉപാധ്യായാ ഇവ താൻ നോപദിദേശ കിന്തു സമർഥപുരുഷഇവ സമുപദിദേശ|
ĉar li instruis ilin, kiel havanta aŭtoritaton, kaj ne kiel iliaj skribistoj.
