లూకః 24
1 అథ సప్తాహప్రథమదినేఽతిప్రత్యూషే తా యోషితః సమ్పాదితం సుగన్ధిద్రవ్యం గృహీత్వా తదన్యాభిః కియతీభిః స్త్రీభిః సహ శ్మశానం యయుః|
But on the first day of the week, at early dawn, they came unto the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 కిన్తు శ్మశానద్వారాత్ పాషాణమపసారితం దృష్ట్వా
And they found the stone rolled away from the tomb.
3 తాః ప్రవిశ్య ప్రభో ర్దేహమప్రాప్య
And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
4 వ్యాకులా భవన్తి ఏతర్హి తేజోమయవస్త్రాన్వితౌ ద్వౌ పురుషౌ తాసాం సమీపే సముపస్థితౌ
And it came to pass, while they were perplexed thereabout, behold, two men stood by them in dazzling apparel:
5 తస్మాత్తాః శఙ్కాయుక్తా భూమావధోముఖ్యస్యస్థుః| తదా తౌ తా ఊచతు ర్మృతానాం మధ్యే జీవన్తం కుతో మృగయథ?
and as they were affrighted, and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
6 సోత్ర నాస్తి స ఉదస్థాత్|
He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
7 పాపినాం కరేషు సమర్పితేన క్రుశే హతేన చ మనుష్యపుత్రేణ తృతీయదివసే శ్మశానాదుత్థాతవ్యమ్ ఇతి కథాం స గలీలి తిష్ఠన్ యుష్మభ్యం కథితవాన్ తాం స్మరత|
saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
8 తదా తస్య సా కథా తాసాం మనఃసు జాతా|
And they remembered his words,
9 అనన్తరం శ్మశానాద్ గత్వా తా ఏకాదశశిష్యాదిభ్యః సర్వ్వేభ్యస్తాం వార్త్తాం కథయామాసుః|
and returned from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 మగ్దలీనీమరియమ్, యోహనా, యాకూబో మాతా మరియమ్ తదన్యాః సఙ్గిన్యో యోషితశ్చ ప్రేరితేభ్య ఏతాః సర్వ్వా వార్త్తాః కథయామాసుః
Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the [mother] of James: and the other women with them told these things unto the apostles.
11 కిన్తు తాసాం కథామ్ అనర్థకాఖ్యానమాత్రం బుద్ధ్వా కోపి న ప్రత్యైత్|
And these words appeared in their sight as idle talk; and they disbelieved them.
12 తదా పితర ఉత్థాయ శ్మశానాన్తికం దధావ, తత్ర చ ప్రహ్వో భూత్వా పార్శ్వైకస్థాపితం కేవలం వస్త్రం దదర్శ; తస్మాదాశ్చర్య్యం మన్యమానో యదఘటత తన్మనసి విచారయన్ ప్రతస్థే|
But Peter arose, and ran unto the tomb; and stooping and looking in, he seeth the linen cloths by themselves; and he departed to his home, wondering at that which was come to pass.
13 తస్మిన్నేవ దినే ద్వౌ శియ్యౌ యిరూశాలమశ్చతుష్క్రోశాన్తరితమ్ ఇమ్మాయుగ్రామం గచ్ఛన్తౌ
And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was threescore furlongs from Jerusalem.
14 తాసాం ఘటనానాం కథామకథయతాం
And they communed with each other of all these things which had happened.
15 తయోరాలాపవిచారయోః కాలే యీశురాగత్య తాభ్యాం సహ జగామ
And it came to pass, while they communed and questioned together, that Jesus himself drew near, and went with them.
16 కిన్తు యథా తౌ తం న పరిచినుతస్తదర్థం తయో ర్దృష్టిః సంరుద్ధా|
But their eyes were holden that they should not know him.
17 స తౌ పృష్టవాన్ యువాం విషణ్ణౌ కిం విచారయన్తౌ గచ్ఛథః?
And he said unto them, What communications are these that ye have one with another, as ye walk? And they stood still, looking sad.
18 తతస్తయోః క్లియపానామా ప్రత్యువాచ యిరూశాలమపురేఽధునా యాన్యఘటన్త త్వం కేవలవిదేశీ కిం తద్వృత్తాన్తం న జానాసి?
And one of them, named Cleopas, answering said unto him, Dost thou alone sojourn in Jerusalem and not know the things which are come to pass there in these days?
19 స పప్రచ్ఛ కా ఘటనాః? తదా తౌ వక్తుమారేభాతే యీశునామా యో నాసరతీయో భవిష్యద్వాదీ ఈశ్వరస్య మానుషాణాఞ్చ సాక్షాత్ వాక్యే కర్మ్మణి చ శక్తిమానాసీత్
And he said unto them, What things? And they said unto him, The things concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
20 తమ్ అస్మాకం ప్రధానయాజకా విచారకాశ్చ కేనాపి ప్రకారేణ క్రుశే విద్ధ్వా తస్య ప్రాణాననాశయన్ తదీయా ఘటనాః;
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 కిన్తు య ఇస్రాయేలీయలోకాన్ ఉద్ధారయిష్యతి స ఏవాయమ్ ఇత్యాశాస్మాభిః కృతా| తద్యథా తథాస్తు తస్యా ఘటనాయా అద్య దినత్రయం గతం|
But we hoped that it was he which should redeem Israel. Yea and beside all this, it is now the third day since these things came to pass.
22 అధికన్త్వస్మాకం సఙ్గినీనాం కియత్స్త్రీణాం ముఖేభ్యోఽసమ్భవవాక్యమిదం శ్రుతం;
Moreover certain women of our company amazed us, having been early at the tomb;
23 తాః ప్రత్యూషే శ్మశానం గత్వా తత్ర తస్య దేహమ్ అప్రాప్య వ్యాఘుట్యేత్వా ప్రోక్తవత్యః స్వర్గీసదూతౌ దృష్టావస్మాభిస్తౌ చావాదిష్టాం స జీవితవాన్|
and when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
24 తతోస్మాకం కైశ్చిత్ శ్మశానమగమ్యత తేఽపి స్త్రీణాం వాక్యానురూపం దృష్టవన్తః కిన్తు తం నాపశ్యన్|
And certain of them that were with us went to the tomb, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
25 తదా స తావువాచ, హే అబోధౌ హే భవిష్యద్వాదిభిరుక్తవాక్యం ప్రత్యేతుం విలమ్బమానౌ;
And he said unto them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 ఏతత్సర్వ్వదుఃఖం భుక్త్వా స్వభూతిప్రాప్తిః కిం ఖ్రీష్టస్య న న్యాయ్యా?
Behoved it not the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
27 తతః స మూసాగ్రన్థమారభ్య సర్వ్వభవిష్యద్వాదినాం సర్వ్వశాస్త్రే స్వస్మిన్ లిఖితాఖ్యానాభిప్రాయం బోధయామాస|
And beginning from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
28 అథ గమ్యగ్రామాభ్యర్ణం ప్రాప్య తేనాగ్రే గమనలక్షణే దర్శితే
And they drew nigh unto the village, whither they were going: and he made as though he would go further.
29 తౌ సాధయిత్వావదతాం సహావాభ్యాం తిష్ఠ దినే గతే సతి రాత్రిరభూత్; తతః స తాభ్యాం సార్ద్ధం స్థాతుం గృహం యయౌ|
And they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is now far spent. And he went in to abide with them.
30 పశ్చాద్భోజనోపవేశకాలే స పూపం గృహీత్వా ఈశ్వరగుణాన్ జగాద తఞ్చ భంక్త్వా తాభ్యాం దదౌ|
And it came to pass, when he had sat down with them to meat, he took the bread, and blessed it, and brake, and gave to them.
31 తదా తయో ర్దృష్టౌ ప్రసన్నాయాం తం ప్రత్యభిజ్ఞతుః కిన్తు స తయోః సాక్షాదన్తర్దధే|
And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
32 తతస్తౌ మిథోభిధాతుమ్ ఆరబ్ధవన్తౌ గమనకాలే యదా కథామకథయత్ శాస్త్రార్థఞ్చబోధయత్ తదావయో ర్బుద్ధిః కిం న ప్రాజ్వలత్?
And they said one to another, Was not our heart burning within us, while he spake to us in the way, while he opened to us the scriptures?
33 తౌ తత్క్షణాదుత్థాయ యిరూశాలమపురం ప్రత్యాయయతుః, తత్స్థానే శిష్యాణామ్ ఏకాదశానాం సఙ్గినాఞ్చ దర్శనం జాతం|
And they rose up that very hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
34 తే ప్రోచుః ప్రభురుదతిష్ఠద్ ఇతి సత్యం శిమోనే దర్శనమదాచ్చ|
saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
35 తతః పథః సర్వ్వఘటనాయాః పూపభఞ్జనేన తత్పరిచయస్య చ సర్వ్వవృత్తాన్తం తౌ వక్తుమారేభాతే|
And they rehearsed the things [that happened] in the way, and how he was known of them in the breaking of the bread.
36 ఇత్థం తే పరస్పరం వదన్తి తత్కాలే యీశుః స్వయం తేషాం మధ్య ప్రోత్థయ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాద్ ఇత్యువాచ,
And as they spake these things, he himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.
37 కిన్తు భూతం పశ్యామ ఇత్యనుమాయ తే సముద్వివిజిరే త్రేషుశ్చ|
But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
38 స ఉవాచ, కుతో దుఃఖితా భవథ? యుష్మాకం మనఃసు సన్దేహ ఉదేతి చ కుతః?
And he said unto them, Why are ye troubled? and wherefore do reasonings arise in your heart?
39 ఏషోహం, మమ కరౌ పశ్యత వరం స్పృష్ట్వా పశ్యత, మమ యాదృశాని పశ్యథ తాదృశాని భూతస్య మాంసాస్థీని న సన్తి|
See my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye behold me having.
40 ఇత్యుక్త్వా స హస్తపాదాన్ దర్శయామాస|
And when he had said this, he shewed them his hands and his feet.
41 తేఽసమ్భవం జ్ఞాత్వా సానన్దా న ప్రత్యయన్| తతః స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర యుష్మాకం సమీపే ఖాద్యం కిఞ్చిదస్తి?
And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here anything to eat?
42 తతస్తే కియద్దగ్ధమత్స్యం మధు చ దదుః
And they gave him a piece of a broiled fish.
43 స తదాదాయ తేషాం సాక్షాద్ బుభుజే
And he took it, and did eat before them.
44 కథయామాస చ మూసావ్యవస్థాయాం భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు గీతపుస్తకే చ మయి యాని సర్వ్వాణి వచనాని లిఖితాని తదనురూపాణి ఘటిష్యన్తే యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థిత్వాహం యదేతద్వాక్యమ్ అవదం తదిదానీం ప్రత్యక్షమభూత్|
And he said unto them, These are my words which I spake unto you, while I was yet with you, how that all things must needs be fulfilled, which are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms, concerning me.
45 అథ తేభ్యః శాస్త్రబోధాధికారం దత్వావదత్,
Then opened he their mind, that they might understand the scriptures;
46 ఖ్రీష్టేనేత్థం మృతియాతనా భోక్తవ్యా తృతీయదినే చ శ్మశానాదుత్థాతవ్యఞ్చేతి లిపిరస్తి;
and he said unto them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day;
47 తన్నామ్నా యిరూశాలమమారభ్య సర్వ్వదేశే మనఃపరావర్త్తనస్య పాపమోచనస్య చ సుసంవాదః ప్రచారయితవ్యః,
and that repentance and remission of sins should be preached in his name unto all the nations, beginning from Jerusalem.
48 ఏషు సర్వ్వేషు యూయం సాక్షిణః|
Ye are witnesses of these things.
49 అపరఞ్చ పశ్యత పిత్రా యత్ ప్రతిజ్ఞాతం తత్ ప్రేషయిష్యామి, అతఏవ యావత్కాలం యూయం స్వర్గీయాం శక్తిం న ప్రాప్స్యథ తావత్కాలం యిరూశాలమ్నగరే తిష్ఠత|
And behold, I send forth the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city, until ye be clothed with power from on high.
50 అథ స తాన్ బైథనీయాపర్య్యన్తం నీత్వా హస్తావుత్తోల్య ఆశిష వక్తుమారేభే
And he led them out until [they were] over against Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
51 ఆశిషం వదన్నేవ చ తేభ్యః పృథగ్ భూత్వా స్వర్గాయ నీతోఽభవత్|
And it came to pass, while he blessed them, he parted from them, and was carried up into heaven.
52 తదా తే తం భజమానా మహానన్దేన యిరూశాలమం ప్రత్యాజగ్ముః|
And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
53 తతో నిరన్తరం మన్దిరే తిష్ఠన్త ఈశ్వరస్య ప్రశంసాం ధన్యవాదఞ్చ కర్త్తమ్ ఆరేభిరే| ఇతి||
and were continually in the temple, blessing God.
