మథిః 27
1 ప్రభాతే జాతే ప్రధానయాజకలోకప్రాచీనా యీశుం హన్తుం తత్ప్రతికూలం మన్త్రయిత్వా
Or le matin étant venu, tous les princes des prêtres et les anciens du peuple tinrent conseil contre Jésus, pour le livrer à la mort.
2 తం బద్వ్వా నీత్వా పన్తీయపీలాతాఖ్యాధిపే సమర్పయామాసుః|
Et l’ayant lié, ils l’emmenèrent, et le livrèrent à Ponce Pilate, gouverneur.
3 తతో యీశోః పరకరేవ్వర్పయితా యిహూదాస్తత్ప్రాణాదణ్డాజ్ఞాం విదిత్వా సన్తప్తమనాః ప్రధానయాజకలోకప్రాచీనానాం సమక్షం తాస్త్రీంశన్ముద్రాః ప్రతిదాయావాదీత్,
Alors Judas, qui l’avait livré, voyant qu’il était condamné, fut touché de repentir et reporta les trente pièces d’argent aux princes des prêtres et aux anciens,
4 ఏతన్నిరాగోనరప్రాణపరకరార్పణాత్ కలుషం కృతవానహం| తదా త ఉదితవన్తః, తేనాస్మాకం కిం? త్వయా తద్ బుధ్యతామ్|
Disant: J’ai péché en livrant un sang innocent. Mais eux lui répondirent: Que nous importe? Vois toi-même.
5 తతో యిహూదా మన్దిరమధ్యే తా ముద్రా నిక్షిప్య ప్రస్థితవాన్ ఇత్వా చ స్వయమాత్మానముద్బబన్ధ|
Alors ayant jeté l’argent dans le temple, il se retira et alla se pendre.
6 పశ్చాత్ ప్రధానయాజకాస్తా ముద్రా ఆదాయ కథితవన్తః, ఏతా ముద్రాః శోణితమూల్యం తస్మాద్ భాణ్డాగారే న నిధాతవ్యాః|
Mais les princes des prêtres, ayant pris l’argent, dirent: Il n’est pas permis de le mettre dans le trésor, parce que c’est le prix du sang.
7 అనన్తరం తే మన్త్రయిత్వా విదేశినాం శ్మశానస్థానాయ తాభిః కులాలస్య క్షేత్రమక్రీణన్|
Et après s’être consultés entre eux, ils en achetèrent le champ du potier, pour la sépulture des étrangers.
8 అతోఽద్యాపి తత్స్థానం రక్తక్షేత్రం వదన్తి|
C’est pourquoi ce champ est encore aujourd’hui appelé Haceldama, c’est-à-dire le champ du sang.
9 ఇత్థం సతి ఇస్రాయేలీయసన్తానై ర్యస్య మూల్యం నిరుపితం, తస్య త్రింశన్ముద్రామానం మూల్యం
Alors fut accomplie la parole du prophète Jérémie, disant: Ils ont reçu les trente pièces d’argent, prix de celui qui a été apprécié suivant l’appréciation des enfants d’Israël;
10 మాం ప్రతి పరమేశ్వరస్యాదేశాత్ తేభ్య ఆదీయత, తేన చ కులాలస్య క్షేత్రం క్రీతమితి యద్వచనం యిరిమియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తం తత్ తదాసిధ్యత్|
Et ils les ont données pour le champ du potier, ainsi que me l’a prescrit le Seigneur.
11 అనన్తరం యీశౌ తదధిపతేః సమ్ముఖ ఉపతిష్ఠతి స తం పప్రచ్ఛ, త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? తదా యీశుస్తమవదత్, త్వం సత్యముక్తవాన్|
Or Jésus comparut devant le gouverneur, qui l’interrogea, disant: Es-tu le roi des Juifs? Jésus lui répondit: Tu le dis.
12 కిన్తు ప్రధానయాజకప్రాచీనైరభియుక్తేన తేన కిమపి న ప్రత్యవాది|
Et comme les princes des prêtres et les anciens l’accusaient, il ne répondit rien.
13 తతః పీలాతేన స ఉదితః, ఇమే త్వత్ప్రతికూలతః కతి కతి సాక్ష్యం దదతి, తత్ త్వం న శృణోషి?
Alors Pilate lui dit: N’entends-tu point combien de témoignages ils rendent contre toi?
14 తథాపి స తేషామేకస్యాపి వచస ఉత్తరం నోదితవాన్; తేన సోఽధిపతి ర్మహాచిత్రం విదామాస|
Mais il ne répondit à aucune de ses paroles, de sorte que le gouverneur en était extrêmement étonné.
15 అన్యచ్చ తన్మహకాలేఽధిపతేరేతాదృశీ రాతిరాసీత్, ప్రజా యం కఞ్చన బన్ధినం యాచన్తే, తమేవ స మోచయతీతి|
À un des jours de la fête solennelle, le gouverneur avait coutume de délivrer au peuple un prisonnier, celui qu’ils voulaient.
16 తదానీం బరబ్బానామా కశ్చిత్ ఖ్యాతబన్ధ్యాసీత్|
Or il avait alors un prisonnier insigne nommé Barabbas.
17 తతః పీలాతస్తత్ర మిలితాన్ లోకాన్ అపృచ్ఛత్, ఏష బరబ్బా బన్ధీ ఖ్రీష్టవిఖ్యాతో యీశుశ్చైతయోః కం మోచయిష్యామి? యుష్మాకం కిమీప్సితం?
Le peuple étant donc assemblé, Pilate dit: Lequel voulez-vous que je vous délivre, Barabbas ou Jésus, qui est appelé Christ?
18 తైరీర్ష్యయా స సమర్పిత ఇతి స జ్ఞాతవాన్|
Car il savait que c’était par envie qu’ils l’avaient livré.
19 అపరం విచారాసనోపవేశనకాలే పీలాతస్య పత్నీ భృత్యం ప్రహిత్య తస్మై కథయామాస, తం ధార్మ్మికమనుజం ప్రతి త్వయా కిమపి న కర్త్తవ్యం; యస్మాత్ తత్కృతేఽద్యాహం స్వప్నే ప్రభూతకష్టమలభే|
Or, pendant qu’il siégeait sur son tribunal, sa femme lui envoya dire: Qu’il n’y ait rien entre toi et ce juste; car j’ai beaucoup souffert aujourd’hui dans un songe à cause de lui.
20 అనన్తరం ప్రధానయాజకప్రాచీనా బరబ్బాం యాచిత్వాదాతుం యీశుఞ్చ హన్తుం సకలలోకాన్ ప్రావర్త్తయన్|
Mais les princes des prêtres et les anciens persuadèrent au peuple de demander Barabbas, et de faire périr Jésus.
21 తతోఽధిపతిస్తాన్ పృష్టవాన్, ఏతయోః కమహం మోచయిష్యామి? యుష్మాకం కేచ్ఛా? తే ప్రోచు ర్బరబ్బాం|
Le gouverneur donc prenant la parole, leur dit: Lequel des deux voulez-vous que je vous délivre? Ils répondirent: Barabbas.
22 తదా పీలాతః పప్రచ్ఛ, తర్హి యం ఖ్రీష్టం వదన్తి, తం యీశుం కిం కరిష్యామి? సర్వ్వే కథయామాసుః, స క్రుశేన విధ్యతాం|
Pilate leur demanda: Que ferai-je donc de Jésus appelé Christ?
23 తతోఽధిపతిరవాదీత్, కుతః? కిం తేనాపరాద్ధం? కిన్తు తే పునరుచై ర్జగదుః, స క్రుశేన విధ్యతాం|
Ils s’écrièrent tous: Qu’il soit crucifié. Le gouverneur leur repartit: Quel mal a-t-il fait? Mais ils criaient encore plus, disant: Qu’il soit crucifié.
24 తదా నిజవాక్యమగ్రాహ్యమభూత్, కలహశ్చాప్యభూత్, పీలాత ఇతి విలోక్య లోకానాం సమక్షం తోయమాదాయ కరౌ ప్రక్షాల్యావోచత్, ఏతస్య ధార్మ్మికమనుష్యస్య శోణితపాతే నిర్దోషోఽహం, యుష్మాభిరేవ తద్ బుధ్యతాం|
Pilate voyant qu’il ne gagnait rien, mais que le tumulte augmentait, prit de l’eau et se lava les mains devant le peuple, disant: Je suis innocent du sang de ce juste: voyez vous-mêmes.
25 తదా సర్వ్వాః ప్రజాః ప్రత్యవోచన్, తస్య శోణితపాతాపరాధోఽస్మాకమ్ అస్మత్సన్తానానాఞ్చోపరి భవతు|
Et tout le peuple répondant, dit: Son sang sur nous et sur nos enfants!
26 తతః స తేషాం సమీపే బరబ్బాం మోచయామాస యీశున్తు కషాభిరాహత్య క్రుశేన వేధితుం సమర్పయామాస|
Alors il leur délivra Barabbas; mais Jésus, après l’avoir fait flageller, il le leur livra pour être crucifié,
27 అనన్తరమ్ అధిపతేః సేనా అధిపతే ర్గృహం యీశుమానీయ తస్య సమీపే సేనాసమూహం సంజగృహుః|
Aussitôt les soldats du gouverneur menant Jésus dans le prétoire, rassemblèrent autour de lui toute la cohorte;
28 తతస్తే తస్య వసనం మోచయిత్వా కృష్ణలోహితవర్ణవసనం పరిధాపయామాసుః
Et, l’ayant dépouillé, ils l’enveloppèrent d’un manteau d’écarlate;
29 కణ్టకానాం ముకుటం నిర్మ్మాయ తచ్ఛిరసి దదుః, తస్య దక్షిణకరే వేత్రమేకం దత్త్వా తస్య సమ్ముఖే జానూని పాతయిత్వా, హే యిహూదీయానాం రాజన్, తుభ్యం నమ ఇత్యుక్త్వా తం తిరశ్చక్రుః,
Puis tressant une couronne d’épines, ils la mirent sur sa tête, et un roseau dans sa main droite; et fléchissant le genou devant lui, ils le raillaient, disant: Salut, roi des Juifs.
30 తతస్తస్య గాత్రే నిష్ఠీవం దత్వా తేన వేత్రేణ శిర ఆజఘ్నుః|
Et, crachant sur lui, ils prenaient le roseau, et en frappaient sa tête.
31 ఇత్థం తం తిరస్కృత్య తద్ వసనం మోచయిత్వా పునర్నిజవసనం పరిధాపయాఞ్చక్రుః, తం క్రుశేన వేధితుం నీతవన్తః|
Après qu’ils se furent ainsi joués de lui, ils lui ôtèrent le manteau, le couvrirent de ses vêtements, et l’emmenèrent pour le crucifier.
32 పశ్చాత్తే బహిర్భూయ కురీణీయం శిమోన్నామకమేకం విలోక్య క్రుశం వోఢుం తమాదదిరే|
Or, comme ils sortaient, ils rencontrèrent un homme de Cyrène, nommé Simon; ils le contraignirent de porter sa croix.
33 అనన్తరం గుల్గల్తామ్ అర్థాత్ శిరస్కపాలనామకస్థానము పస్థాయ తే యీశవే పిత్తమిశ్రితామ్లరసం పాతుం దదుః,
Et ils vinrent au lieu appelé Golgotha, qui est le lieu du Calvaire.
34 కిన్తు స తమాస్వాద్య న పపౌ|
Là, ils lui donnèrent à boire du vin mêlé avec du fiel; mais lorsqu’il l’eut goûté, il ne voulut pas boire.
35 తదానీం తే తం క్రుశేన సంవిధ్య తస్య వసనాని గుటికాపాతేన విభజ్య జగృహుః, తస్మాత్, విభజన్తేఽధరీయం మే తే మనుష్యాః పరస్పరం| మదుత్తరీయవస్త్రార్థం గుటికాం పాతయన్తి చ|| యదేతద్వచనం భవిష్యద్వాదిభిరుక్తమాసీత్, తదా తద్ అసిధ్యత్,
Après qu’ils l’eurent crucifié, ils partagèrent ses vêtements, jetant le sort, afin que fût accomplie la parole du prophète, disant: Ils se sont partagé mes vêtements, et sur ma robe, ils ont jeté le sort.
36 పశ్చాత్ తే తత్రోపవిశ్య తద్రక్షణకర్వ్వణి నియుక్తాస్తస్థుః|
Puis s’étant assis, ils le gardaient.
37 అపరమ్ ఏష యిహూదీయానాం రాజా యీశురిత్యపవాదలిపిపత్రం తచ్ఛిరస ఊర్ద్వ్వే యోజయామాసుః|
Et ils mirent au-dessus de sa tête sa condamnation ainsi écrite: Celui-ci est Jésus, le roi des Juifs.
38 తతస్తస్య వామే దక్షిణే చ ద్వౌ చైరౌ తేన సాకం క్రుశేన వివిధుః|
Alors furent crucifiés avec lui deux voleurs, l’un à droite et l’autre à gauche.
39 తదా పాన్థా నిజశిరో లాడయిత్వా తం నిన్దన్తో జగదుః,
Or les passants le blasphémaient, branlant la tête,
40 హే ఈశ్వరమన్దిరభఞ్జక దినత్రయే తన్నిర్మ్మాతః స్వం రక్ష, చేత్త్వమీశ్వరసుతస్తర్హి క్రుశాదవరోహ|
Et disant: Ah! toi qui détruis le temple de Dieu et le rebâtis en trois jours, sauve-toi toi-même. Si tu es le Fils de Dieu, descends de la croix.
41 ప్రధానయాజకాధ్యాపకప్రాచీనాశ్చ తథా తిరస్కృత్య జగదుః,
Pareillement les princes des prêtres eux-mêmes se moquant de lui avec les scribes et les anciens, disaient:
42 సోఽన్యజనానావత్, కిన్తు స్వమవితుం న శక్నోతి| యదీస్రాయేలో రాజా భవేత్, తర్హీదానీమేవ క్రుశాదవరోహతు, తేన తం వయం ప్రత్యేష్యామః|
Il a sauvé les autres, et il ne peut se sauver lui-même: s’il est le roi d’Israël, qu’il descende maintenant de la croix, et nous croirons en lui:
43 స ఈశ్వరే ప్రత్యాశామకరోత్, యదీశ్వరస్తస్మిన్ సన్తుష్టస్తర్హీదానీమేవ తమవేత్, యతః స ఉక్తవాన్ అహమీశ్వరసుతః|
Il se confie en Dieu; qu’il le délivre maintenant, s’il veut; car il a dit: Je suis le Fils de Dieu.
44 యౌ స్తేనౌ సాకం తేన క్రుశేన విద్ధౌ తౌ తద్వదేవ తం నినిన్దతుః|
Or, c’était aussi l’insulte que lui faisaient les voleurs qui étaient crucifiés avec lui.
45 తదా ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామం యావత్ సర్వ్వదేశే తమిరం బభూవ,
Mais, depuis la sixième heure, les ténèbres se répandirent sur toute la terre jusqu’à la neuvième heure.
46 తృతీయయామే "ఏలీ ఏలీ లామా శివక్తనీ", అర్థాత్ మదీశ్వర మదీశ్వర కుతో మామత్యాక్షీః? యీశురుచ్చైరితి జగాద|
Et, vers la neuvième heure, Jésus cria d’une voix forte, disant: Eli, Eli, lamma sabacthani? c’est-à-dire: Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’avez-vous délaissé?
47 తదా తత్ర స్థితాః కేచిత్ తత్ శ్రుత్వా బభాషిరే, అయమ్ ఏలియమాహూయతి|
Mais quelques-uns de ceux qui étaient là, et qui entendaient, disaient: C’est Elie que celui-ci appelle.
48 తేషాం మధ్యాద్ ఏకః శీఘ్రం గత్వా స్పఞ్జం గృహీత్వా తత్రామ్లరసం దత్త్వా నలేన పాతుం తస్మై దదౌ|
Et aussitôt l’un d’eux, courant, prit une éponge, l’emplit de vinaigre, puis la mit au bout d’un roseau, et il lui présentait à boire.
49 ఇతరేఽకథయన్ తిష్ఠత, తం రక్షితుమ్ ఏలియ ఆయాతి నవేతి పశ్యామః|
Mais les autres disaient: Laisse, voyons si Elie viendra le délivrer.
50 యీశుః పునరుచైరాహూయ ప్రాణాన్ జహౌ|
Cependant Jésus, criant encore d’une voix forte, rendit l’esprit.
51 తతో మన్దిరస్య విచ్ఛేదవసనమ్ ఊర్ద్వ్వాదధో యావత్ ఛిద్యమానం ద్విధాభవత్,
Et voilà que le voile du temple se déchira en deux, depuis le haut jusqu’en bas, et la terre trembla, les pierres se fendirent,
52 భూమిశ్చకమ్పే భూధరోవ్యదీర్య్యత చ| శ్మశానే ముక్తే భూరిపుణ్యవతాం సుప్తదేహా ఉదతిష్ఠన్,
Les sépulcres s’ouvrirent, et beaucoup de corps des saints qui s’étaient endormis se levèrent;
53 శ్మశానాద్ వహిర్భూయ తదుత్థానాత్ పరం పుణ్యపురం గత్వా బహుజనాన్ దర్శయామాసుః|
Et sortant de leurs tombeaux, après sa résurrection, ils vinrent dans la cité sainte, et apparurent à un grand nombre de personnes.
54 యీశురక్షణాయ నియుక్తః శతసేనాపతిస్తత్సఙ్గినశ్చ తాదృశీం భూకమ్పాదిఘటనాం దృష్ట్వా భీతా అవదన్, ఏష ఈశ్వరపుత్రో భవతి|
Le centurion et ceux qui étaient avec lui pour garder Jésus, voyant le tremblement de terre et tout ce qui se passait, furent saisis d’une extrême frayeur, et dirent: Vraiment, celui-ci était le Fils de Dieu.
55 యా బహుయోషితో యీశుం సేవమానా గాలీలస్తత్పశ్చాదాగతాస్తాసాం మధ్యే
Il y avait aussi à quelque distance de là beaucoup de femmes qui, de la Galilée, avaient suivi Jésus pour le servir;
56 మగ్దలీనీ మరియమ్ యాకూబ్యోశ్యో ర్మాతా యా మరియమ్ సిబదియపుత్రయో ర్మాతా చ యోషిత ఏతా దూరే తిష్ఠన్త్యో దదృశుః|
Et parmi lesquelles étaient Marie-Madeleine, et Marie, mère de Jacques et de Joseph, et la mère des fils de Zébédée.
57 సన్ధ్యాయాం సత్యమ్ అరిమథియానగరస్య యూషఫ్నామా ధనీ మనుజో యీశోః శిష్యత్వాత్
Or, quand il se fit soir, vint un homme riche d’Arimathie, du nom de Joseph, qui, lui aussi, était disciple de Jésus,
58 పీలాతస్య సమీపం గత్వా యీశోః కాయం యయాచే, తేన పీలాతః కాయం దాతుమ్ ఆదిదేశ|
Cet homme vint à Pilate, et lui demanda le corps de Jésus. Alors Pilate commanda que le corps fût remis.
59 యూషఫ్ తత్కాయం నీత్వా శుచివస్త్రేణాచ్ఛాద్య
Ayant donc reçu le corps, Joseph l’enveloppa dans un linceul blanc;
60 స్వార్థం శైలే యత్ శ్మశానం చఖాన, తన్మధ్యే తత్కాయం నిధాయ తస్య ద్వారి వృహత్పాషాణం దదౌ|
Et il le mit dans son sépulcre neuf qu’il avait fait tailler dans le roc. Ensuite il roula une grande pierre à l’entrée du sépulcre, et s’en alla.
61 కిన్తు మగ్దలీనీ మరియమ్ అన్యమరియమ్ ఏతే స్త్రియౌ తత్ర శ్మశానసమ్ముఖ ఉపవివిశతుః|
Mais Marie-Madeleine et l’autre Marie étaient là, assises près du sépulcre.
62 తదనన్తరం నిస్తారోత్సవస్యాయోజనదినాత్ పరేఽహని ప్రధానయాజకాః ఫిరూశినశ్చ మిలిత్వా పీలాతముపాగత్యాకథయన్,
Le lendemain, c’est-à-dire le jour d’après la préparation du sabbat, les princes des prêtres et les pharisiens vinrent ensemble vers Pilate,
63 హే మహేచ్ఛ స ప్రతారకో జీవన అకథయత్, దినత్రయాత్ పరం శ్మశానాదుత్థాస్యామి తద్వాక్యం స్మరామో వయం;
Et lui dirent: Seigneur, nous nous sommes rappelé que ce séducteur a dit, lorsqu’il vivait encore: Après trois jours je ressusciterai.
64 తస్మాత్ తృతీయదినం యావత్ తత్ శ్మశానం రక్షితుమాదిశతు, నోచేత్ తచ్ఛిష్యా యామిన్యామాగత్య తం హృత్వా లోకాన్ వదిష్యన్తి, స శ్మశానాదుదతిష్ఠత్, తథా సతి ప్రథమభ్రాన్తేః శేషీయభ్రాన్తి ర్మహతీ భవిష్యతి|
Commandez donc que le sépulcre soit gardé jusqu’au troisième jour, de peur que ses disciples ne viennent et ne le dérobent, et ne disent au peuple: Il est ressuscité d’entre les morts; et la dernière erreur serait pire que la première.
65 తదా పీలాత అవాదీత్, యుష్మాకం సమీపే రక్షిగణ ఆస్తే, యూయం గత్వా యథా సాధ్యం రక్షయత|
Pilate leur dit: Vous avez des gardes; allez, et gardez-le comme vous l’entendez.
66 తతస్తే గత్వా తద్దూరపాషాణం ముద్రాఙ్కితం కృత్వా రక్షిగణం నియోజ్య శ్మశానం రక్షయామాసుః|
Ceux-ci donc s’en allant, munirent le sépulcre, scellant la pierre, et mettant des gardes.
