మథిః 8
1 యదా స పర్వ్వతాద్ అవారోహత్ తదా బహవో మానవాస్తత్పశ్చాద్ వవ్రజుః|
イエス山を下り給ひしとき、大なる群衆これに從ふ。
2 ఏకః కుష్ఠవాన్ ఆగత్య తం ప్రణమ్య బభాషే, హే ప్రభో, యది భవాన్ సంమన్యతే, తర్హి మాం నిరామయం కర్త్తుం శక్నోతి|
視よ、一人の癩病人みもとに來り、拜して言ふ『主よ、御意ならば、我を潔くなし給ふを得ん』
3 తతో యీశుః కరం ప్రసార్య్య తస్యాఙ్గం స్పృశన్ వ్యాజహార, సమ్మన్యేఽహం త్వం నిరామయో భవ; తేన స తత్క్షణాత్ కుష్ఠేనామోచి|
イエス手をのべ、彼につけて『わが意なり、潔くなれ』と言ひ給へば、癩病ただちに潔れり。
4 తతో యీశుస్తం జగాద, అవధేహి కథామేతాం కశ్చిదపి మా బ్రూహి, కిన్తు యాజకస్య సన్నిధిం గత్వా స్వాత్మానం దర్శయ మనుజేభ్యో నిజనిరామయత్వం ప్రమాణయితుం మూసానిరూపితం ద్రవ్యమ్ ఉత్సృజ చ|
イエス言ひ給ふ『つつしみて誰にも語るな、ただ往きて己を祭司に見せ、モーセが命じたる供物を献げて、人々に證せよ』
5 తదనన్తరం యీశునా కఫర్నాహూమ్నామని నగరే ప్రవిష్టే కశ్చిత్ శతసేనాపతిస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వినీయ బభాషే,
イエス、カペナウムに入り給ひしとき、百卒長きたり、
6 హే ప్రభో, మదీయ ఏకో దాసః పక్షాఘాతవ్యాధినా భృశం వ్యథితః, సతు శయనీయ ఆస్తే|
請ひていふ『主よ、わが僕、中風を病み、家に臥しゐて甚く苦しめり』
7 తదానీం యీశుస్తస్మై కథితవాన్, అహం గత్వా తం నిరామయం కరిష్యామి|
イエス言ひ給ふ『われ往きて醫さん』
8 తతః స శతసేనాపతిః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో, భవాన్ యత్ మమ గేహమధ్యం యాతి తద్యోగ్యభాజనం నాహమస్మి; వాఙ్మాత్రమ్ ఆదిశతు, తేనైవ మమ దాసో నిరామయో భవిష్యతి|
百卒長こたへて言ふ『主よ、我は汝をわが屋根の下に入れまつるに足らぬ者なり。ただ御言のみを賜へ、さらば我が僕はいえん。
9 యతో మయి పరనిధ్నేఽపి మమ నిదేశవశ్యాః కతి కతి సేనాః సన్తి, తత ఏకస్మిన్ యాహీత్యుక్తే స యాతి, తదన్యస్మిన్ ఏహీత్యుక్తే స ఆయాతి, తథా మమ నిజదాసే కర్మ్మైతత్ కుర్వ్విత్యుక్తే స తత్ కరోతి|
我みづから權威の下にある者なるに、我が下にまた兵卒ありて、此に「ゆけ」と言へば往き、彼に「きたれ」と言へば來り、わが僕に「これを爲せ」といへば爲すなり』
10 తదానీం యీశుస్తస్యైతత్ వచో నిశమ్య విస్మయాపన్నోఽభూత్; నిజపశ్చాద్గామినో మానవాన్ అవోచ్చ, యుష్మాన్ తథ్యం వచ్మి, ఇస్రాయేలీయలోకానాం మధ్యేఽపి నైతాదృశో విశ్వాసో మయా ప్రాప్తః|
イエス聞きて怪しみ、從へる人々に言ひ給ふ『まことに汝らに告ぐ、かかる篤き信仰はイスラエルの中の一人にだに見しことなし。
11 అన్యచ్చాహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః పూర్వ్వస్యాః పశ్చిమాయాశ్చ దిశ ఆగత్య ఇబ్రాహీమా ఇస్హాకా యాకూబా చ సాకమ్ మిలిత్వా సముపవేక్ష్యన్తి;
又なんぢらに告ぐ、多くの人、東より西より來り、アブラハム、イサク、ヤコブとともに天國の宴につき、
12 కిన్తు యత్ర స్థానే రోదనదన్తఘర్షణే భవతస్తస్మిన్ బహిర్భూతతమిస్రే రాజ్యస్య సన్తానా నిక్షేస్యన్తే|
御國の子らは外の暗きに逐ひ出され、そこにて哀哭・切齒することあらん』
13 తతః పరం యీశుస్తం శతసేనాపతిం జగాద, యాహి, తవ ప్రతీత్యనుసారతో మఙ్గలం భూయాత్; తదా తస్మిన్నేవ దణ్డే తదీయదాసో నిరామయో బభూవ|
イエス百卒長に『ゆけ、汝の信ずるごとく汝になれ』と言ひ給へば、このとき僕いえたり。
14 అనన్తరం యీశుః పితరస్య గేహముపస్థాయ జ్వరేణ పీడితాం శయనీయస్థితాం తస్య శ్వశ్రూం వీక్షాఞ్చక్రే|
イエス、ペテロの家に入り、その外姑の熱を病みて臥しをるを見、
15 తతస్తేన తస్యాః కరస్య స్పృష్టతవాత్ జ్వరస్తాం తత్యాజ, తదా సా సముత్థాయ తాన్ సిషేవే|
その手に觸り給へば、熱 去り、女おきてイエスに事ふ。
16 అనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం బహుశో భూతగ్రస్తమనుజాన్ తస్య సమీపమ్ ఆనిన్యుః స చ వాక్యేన భూతాన్ త్యాజయామాస, సర్వ్వప్రకారపీడితజనాంశ్చ నిరామయాన్ చకార;
夕になりて、人々、惡鬼に憑かれたる者をおほく御許につれ來りたれば、イエス言にて靈を逐ひいだし、病める者をことごとく醫し給へり。
17 తస్మాత్, సర్వ్వా దుర్బ్బలతాస్మాకం తేనైవ పరిధారితా| అస్మాకం సకలం వ్యాధిం సఏవ సంగృహీతవాన్| యదేతద్వచనం యిశయియభవిష్యద్వాదినోక్తమాసీత్, తత్తదా సఫలమభవత్|
これは預言者イザヤによりて『かれは自ら我らの疾患をうけ、我らの病を負ふ』と云はれし言の成就せん爲なり。
18 అనన్తరం యీశుశ్చతుర్దిక్షు జననివహం విలోక్య తటిన్యాః పారం యాతుం శిష్యాన్ ఆదిదేశ|
さてイエス群衆の己を環れるを見て、ともに彼方の岸に往かんことを弟子たちに命じ給ふ。
19 తదానీమ్ ఏక ఉపాధ్యాయ ఆగత్య కథితవాన్, హే గురో, భవాన్ యత్ర యాస్యతి తత్రాహమపి భవతః పశ్చాద్ యాస్యామి|
一人の學者きたりて言ふ『師よ、何處にゆき給ふとも、我は從はん』。
20 తతో యీశు ర్జగాద, క్రోష్టుః స్థాతుం స్థానం విద్యతే, విహాయసో విహఙ్గమానాం నీడాని చ సన్తి; కిన్తు మనుష్యపుత్రస్య శిరః స్థాపయితుం స్థానం న విద్యతే|
イエス言ひたまふ『狐は穴あり、空の鳥は塒あり、されど人の子は枕する所なし』
21 అనన్తరమ్ అపర ఏకః శిష్యస్తం బభాషే, హే ప్రభో, ప్రథమతో మమ పితరం శ్మశానే నిధాతుం గమనార్థం మామ్ అనుమన్యస్వ|
また弟子の一人いふ『主よ、先づ、往きて、我が父を葬ることを許したまへ』
22 తతో యీశురుక్తవాన్ మృతా మృతాన్ శ్మశానే నిదధతు, త్వం మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ|
イエス言ひたまふ『我に從へ、死にたる者にその死にたる者を葬らせよ』
23 అనన్తరం తస్మిన్ నావమారూఢే తస్య శిష్యాస్తత్పశ్చాత్ జగ్ముః|
かくて舟に乘り給へば、弟子たちも從ふ。
24 పశ్చాత్ సాగరస్య మధ్యం తేషు గతేషు తాదృశః ప్రబలో ఝఞ్భ్శనిల ఉదతిష్ఠత్, యేన మహాతరఙ్గ ఉత్థాయ తరణిం ఛాదితవాన్, కిన్తు స నిద్రిత ఆసీత్|
視よ、海に大なる暴風おこりて、舟 波に蔽はるるばかりなるに、イエスは眠りゐ給ふ。
25 తదా శిష్యా ఆగత్య తస్య నిద్రాభఙ్గం కృత్వా కథయామాసుః, హే ప్రభో, వయం మ్రియామహే, భవాన్ అస్మాకం ప్రాణాన్ రక్షతు|
弟子たち御許にゆき、起して言ふ『主よ、救ひたまへ、我らは亡ぶ』
26 తదా స తాన్ ఉక్తవాన్, హే అల్పవిశ్వాసినో యూయం కుతో విభీథ? తతః స ఉత్థాయ వాతం సాగరఞ్చ తర్జయామాస, తతో నిర్వ్వాతమభవత్|
彼らに言ひ給ふ『なにゆゑ臆するか、信仰うすき者よ』乃ち起きて、風と海とを禁め給へば、大なる凪となりぬ。
27 అపరం మనుజా విస్మయం విలోక్య కథయామాసుః, అహో వాతసరిత్పతీ అస్య కిమాజ్ఞాగ్రాహిణౌ? కీదృశోఽయం మానవః|
人々あやしみて言ふ『こは如何なる人ぞ、風も海も從ふとは』
28 అనన్తరం స పారం గత్వా గిదేరీయదేశమ్ ఉపస్థితవాన్; తదా ద్వౌ భూతగ్రస్తమనుజౌ శ్మశానస్థానాద్ బహి ర్భూత్వా తం సాక్షాత్ కృతవన్తౌ, తావేతాదృశౌ ప్రచణ్డావాస్తాం యత్ తేన స్థానేన కోపి యాతుం నాశక్నోత్|
イエス彼方にわたり、ガダラ人の地にゆき給ひしとき、惡鬼に憑かれたる二人のもの、墓より出できたりて之に遇ふ。その猛きこと甚だしく、其處の途を人の過ぎ得ぬほどなり。
29 తావుచైః కథయామాసతుః, హే ఈశ్వరస్య సూనో యీశో, త్వయా సాకమ్ ఆవయోః కః సమ్బన్ధః? నిరూపితకాలాత్ ప్రాగేవ కిమావాభ్యాం యాతనాం దాతుమ్ అత్రాగతోసి?
視よ、かれら叫びて言ふ『神の子よ、われら汝と何の關係あらん、未だ時いたらぬに、我らを責めんとて此處にきたり給ふか』
30 తదానీం తాభ్యాం కిఞ్చిద్ దూరే వరాహాణామ్ ఏకో మహావ్రజోఽచరత్|
遙にへだたりて多くの豚の一 群、食しゐたりしが、
31 తతో భూతౌ తౌ తస్యాన్తికే వినీయ కథయామాసతుః, యద్యావాం త్యాజయసి, తర్హి వరాహాణాం మధ్యేవ్రజమ్ ఆవాం ప్రేరయ|
惡鬼ども請ひて言ふ『もし我らを逐ひ出さんとならば、豚の群に遣したまへ』
32 తదా యీశురవదత్ యాతం, అనన్తరం తౌ యదా మనుజౌ విహాయ వరాహాన్ ఆశ్రితవన్తౌ, తదా తే సర్వ్వే వరాహా ఉచ్చస్థానాత్ మహాజవేన ధావన్తః సాగరీయతోయే మజ్జన్తో మమ్రుః|
彼らに言ひ給ふ『ゆけ』惡鬼いでて豚に入りたれば、視よ、その群みな崖より海に駈け下りて、水に死にたり。
33 తతో వరాహరక్షకాః పలాయమానా మధ్యేనగరం తౌ భూతగ్రస్తౌ ప్రతి యద్యద్ అఘటత, తాః సర్వ్వవార్త్తా అవదన్|
飼ふ者ども逃げて町にゆき、すべての事と惡鬼に憑かれたりし者の事とを告げたれば、
34 తతో నాగరికాః సర్వ్వే మనుజా యీశుం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాయాతాః తఞ్చ విలోక్య ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే భవాన్ అస్మాకం సీమాతో యాతు|
視よ、町 人こぞりてイエスに逢はんとて出できたり、彼を見て、この地方より去り給はんことを請へり。
