Psalmi 136

1 Slavite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova;

Pris Herren! for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

2 Slavite Boga nad bogovima; jer je dovijeka milost njegova.

Pris gudenes Gud! for hans miskunnhet varer evindelig.

3 Slavite gospodara nad gospodarima; jer je dovijeka milost njegova;

Pris herrenes Herre! for hans miskunnhet varer evindelig;

4 Onoga, koji jedan tvori èudesa velika; jer je dovijeka milost njegova;

ham som alene gjør store undergjerninger, for hans miskunnhet varer evindelig;

5 Koji je stvorio nebesa premudro; jer je dovijeka milost njegova;

ham som gjorde himmelen med forstand, for hans miskunnhet varer evindelig;

6 Utvrdio zemlju na vodi; jer je dovijeka milost njegova;

ham som strakte jorden over vannene, for hans miskunnhet varer evindelig;

7 Stvorio velika vidjela; jer je dovijeka milost njegova;

ham som gjorde de store lys, for hans miskunnhet varer evindelig,

8 Sunce, da upravlja danom; jer je dovijeka milost njegova;

solen til å råde om dagen, for hans miskunnhet varer evindelig,

9 Mjesec i zvijezde, da upravljaju noæu; jer je dovijeka milost njegova;

månen og stjernene til å råde om natten, for hans miskunnhet varer evindelig;

10 Koji pobi Misir u prvencima njegovijem; jer je dovijeka milost njegova;

ham som slo egypterne i deres førstefødte, for hans miskunnhet varer evindelig,

11 Izvede iz njega Izrailja; jer je dovijeka milost njegova;

og førte Israel ut fra dem, for hans miskunnhet varer evindelig,

12 Rukom krjepkom i mišicom podignutom; jer je dovijeka milost njegova;

med sterk hånd og med utrakt arm, for hans miskunnhet varer evindelig;

13 Koji razdvoji Crveno More; jer je dovijeka milost njegova;

ham som skar det Røde Hav i stykker, for hans miskunnhet varer evindelig,

14 I provede Izrailja kroz sred njega; jer je dovijeka milost njegova;

og lot Israel gå midt gjennem det, for hans miskunnhet varer evindelig,

15 A Faraona i vojsku njegovu vrže u More Crveno; jer je dovijeka milost njegova;

Og kastet Farao og hans hær i det Røde Hav, for hans miskunnhet varer evindelig;

16 Prevede narod svoj preko pustinje; jer je dovijeka milost njegova;

ham som førte sitt folk gjennem ørkenen, for hans miskunnhet varer evindelig;

17 Pobi careve velike; jer je dovijeka milost njegova;

ham som slo store konger, for hans miskunnhet varer evindelig,

18 I izgubi careve znatne; jer je dovijeka milost njegova;

og drepte herlige konger, for hans miskunnhet varer evindelig,

19 Siona cara Amorejskoga; jer je dovijeka milost njegova;

Sihon, amorittenes konge, for hans miskunnhet varer evindelig,

20 I Oga cara Vasanskoga; jer je dovijeka milost njegova;

og Og, Basans konge, for hans miskunnhet varer evindelig,

21 I dade zemlju njihovu u dostojanje; jer je dovijeka milost njegova;

og gav deres land til arv, for hans miskunnhet varer evindelig,

22 U dostojanje Izrailju, sluzi svojemu; jer je dovijeka milost njegova;

gav Israel, sin tjener, det til arv, for hans miskunnhet varer evindelig;

23 Koji nas se opomenu u poniženju našem; jer je dovijeka milost njegova;

ham som kom oss i hu i vår fornedrelse, for hans miskunnhet varer evindelig,

24 I izbavi nas od neprijatelja naših; jer je dovijeka milost njegova;

og rev oss ut av våre fienders vold, for hans miskunnhet varer evindelig;

25 Koji daje hranu svakomu tijelu; jer je dovijeka milost njegova;

ham som gir alt kjød føde, for hans miskunnhet varer evindelig.

26 Slavite Boga nebeskoga; jer je dovijeka milost njegova.

Pris himmelens Gud, for hans miskunnhet varer evindelig!