Приче Соломонове 1
1 Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
Ang mga kawikaan ni Salomon na anak ni David na hari sa Israel:
2 Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
Upang umalam ng karunungan at turo; upang bulayin ang mga salita ng pagkaunawa;
3 Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
Upang tumanggap ng turo sa pantas na paguugali, sa katuwiran, at kahatulan, at karampatan;
4 Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
Upang magbigay ng katalinuhan sa musmos. Kaalaman at pagbubulay sa kabataan:
5 Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
Upang marinig ng pantas, at lumago sa ikatututo: at upang tamuhin ng taong may unawa ang magagaling na payo:
6 Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
Upang umunawa ng kawikaan at ng kahulugan; ng mga salita ng pantas, at ng kanilang malalabong sabi.
7 Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
Ang takot sa Panginoon ay pasimula ng kaalaman: nguni't ang mangmang ay humahamak sa karunungan at turo.
8 Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang kautusan ng iyong ina:
9 Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
Sapagka't sila'y magiging tali ng biyaya sa iyong ulo, at mga kuwintas sa ligid ng iyong leeg.
10 Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
Anak ko, kung ikaw ay hikayatin ng mga makasalanan, huwag mong tulutan.
11 Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
Kung kanilang sabihin, sumama ka sa amin, tayo'y magsibakay sa pagbububo ng dugo, tayo'y mangagkubli ng silo na walang anomang kadahilanan sa walang sala;
Sila'y lamunin nating buhay na gaya ng Sheol. At buo, na gaya ng nagsibaba sa lungaw; (Sheol h7585)
13 Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
Tayo'y makakasumpong ng lahat na mahalagang pag-aari, ating pupunuin ang ating mga bahay ng samsam;
14 Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
Ikaw ay makikipagsapalaran sa gitna namin; magkakaroon tayong lahat ng isang supot:
15 Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
Anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas:
16 Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
Sapagka't ang kanilang mga paa ay nagsisitakbo sa kasamaan, at sila'y nangagmamadali sa pagbububo ng dugo.
17 Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
Sapagka't walang kabuluhang naladlad ang silo, sa paningin ng alin mang ibon:
18 А они вребају своју крв и заседају својој души.
At binabakayan ng mga ito ang kanilang sariling dugo, kanilang ipinagkukubli ng silo ang kanilang sariling mga buhay.
19 Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
Ganyan ang mga lakad ng bawa't sakim sa pakinabang; na nagaalis ng buhay ng mga may-ari niyaon.
20 Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
Karunungan ay humihiyaw na malakas sa lansangan; kaniyang inilalakas ang kaniyang tinig sa mga luwal na dako;
21 У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
Siya'y humihiyaw sa mga pangulong dako na pinaglilipunan; sa pasukan ng mga pintuang-bayan, sa bayan, kaniyang binibigkas ang kaniyang mga salita:
22 Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
Hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? At ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
23 Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
Magsibalik kayo sa aking saway: narito, aking ibubuhos ang aking espiritu sa inyo.
24 Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
Sapagka't ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi: aking iniunat ang aking kamay, at walang makinig;
25 Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
Kundi inyong iniuwi sa wala ang buo kong payo, at hindi ninyo inibig ang aking saway:
26 Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
Ako naman ay tatawa sa kaarawan ng inyong kasakunaan: ako'y manunuya pagka ang inyong takot ay dumarating;
27 Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
Pagka ang iyong takot ay dumarating na parang bagyo. At ang inyong kasakunaan ay dumarating na parang ipoipo; pagka ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.
28 Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, nguni't hindi ako sasagot; hahanapin nila akong masikap, nguni't hindi nila ako masusumpungan:
29 Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
Sapagka't kanilang ipinagtanim ang kaalaman, at hindi pinili ang takot sa Panginoon.
30 Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
Ayaw sila ng aking payo; kanilang hinamak ang buo kong pagsaway:
31 Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
Kaya't sila'y magsisikain ng bunga ng kanilang sariling lakad, at mabubusog ng kanilang sariling mga kagagawan.
32 Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
Sapagka't papatayin sila ng pagtalikod ng musmos, at ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila.
33 Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.
Nguni't ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay. At tatahimik na walang takot sa kasamaan.
