Псалми 119
1 Благо онима којима је пут чист, који ходе у закону Господњем.
Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
2 Благо онима који чувају откривења Његова, свим срцем траже Га;
Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
3 Који не чине безакоња, ходе путевима Његовим!
αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
4 Ти си дао заповести своје, да се чувају добро.
συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
5 Кад би путеви моји били управљени да чувам наредбе Твоје!
Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
6 Онда се не бих постидео, пазећи на заповести Твоје;
Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
7 Хвалио бих Те с правим срцем, учећи се праведним законима Твојим.
Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
8 Чуваћу наредбе Твоје, немој ме оставити сасвим.
Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
9 Како ће младић очистити пут свој? Владајући се по Твојим речима.
Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
10 Свим срцем својим тражим Тебе, не дај ми да зађем од заповести Твојих.
Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
11 У срце своје затворио сам реч Твоју, да Ти не грешим.
Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
12 Благословен си, Господе! Научи ме наредбама својим.
Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
13 Устима својим јављам све судове уста Твојих.
Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
14 На путу откривења Твојих радујем се као за велико богатство.
Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
15 О заповестима Твојим размишљам, и пазим на путеве Твоје.
Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
16 Наредбама Твојим тешим се, не заборављам речи Твоје.
Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
17 Учини милост слузи свом, да бих живео и чувао реч Твоју.
Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
18 Отвори очи моје, да бих видео чудеса закона Твог;
Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
19 Гост сам на земљи, немој сакрити од мене заповести своје.
Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
20 Изнеможе душа моја желећи без престанка познати судове Твоје.
Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
21 Ти си страшан проклетим охолицама, које застрањују од заповести Твојих.
Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
22 Одврати од мене руг и срамоту, јер чувам откривења Твоја.
Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
23 Седе кнезови и договарају се на мене; а слуга Твој размишља о наредбама Твојим.
Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
24 Откривења су Твоја утеха моја, саветници моји.
Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
25 Душа моја лежи у праху; оживи ме по речи својој.
Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
26 Казујем путеве своје, и чујеш ме; научи ме наредбама својим.
Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
27 Уразуми ме о путу заповести својих, и размишљаћу о чудесима Твојим.
Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
28 Сузе пролива душа моја од туге, окрепи ме по речи својој.
Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
29 Пут лажни уклони од мене и закон свој даруј ми.
Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
30 Пут истини избрах, законе Твоје тражим.
Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
31 Прионух за откривења Твоја, Господе; немој ме осрамотити.
Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
32 Путем заповести Твојих трчим, јер си раширио срце моје.
Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
33 Покажи ми, Господе, пут наредаба својих, да га се држим до краја.
Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
34 Уразуми ме, и држаћу се закона Твог, и чувати га свим срцем.
Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
35 Постави ме на стазу заповести својих, јер ми је она омилела.
Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
36 Привиј срце моје к откривењима својим, а не к лакомству.
Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
37 Одврати очи моје да не гледају ништавила, путем својим оживи ме.
Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
38 Испуни слузи свом реч своју да Те се боји.
Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
39 Уклони руг мој, ког се плашим; јер су судови Твоји благи.
Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
40 Миле су ми заповести Твоје, правдом својом оживи ме.
Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
41 Нека дође на ме милост Твоја, Господе, помоћ Твоја по речи Твојој.
Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
42 И ја ћу одговорити ономе који ме ружи; јер се уздам у реч Твоју.
Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
43 Немој узети никад од уста мојих речи истине, јер чекам судове Твоје.
Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
44 И чуваћу закон Твој свагда, довека и без престанка.
Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
45 Ходићу слободно, јер тражим заповести Твоје.
Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
46 Говорићу о откривењима Твојим пред царевима, и нећу се стидети.
Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
47 Тешићу се заповестима Твојим, које љубим.
Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
48 Руке своје пружам к заповестима Твојим, које љубим, и размишљам о наредбама Твојим.
Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
49 Опомени се речи своје к слузи свом, на коју си ми заповедио да се ослањам.
Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
50 У невољи мојој теши ме што ме реч Твоја оживљава.
Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
51 Охоли ми се ругају веома; али ја не одступам од закона Твог.
Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
52 Памтим судове Твоје од искона, Господе, и тешим се.
Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
53 Гнев ме обузима на безбожнике, који остављају закон Твој.
Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
54 Наредбе су Твоје песма моја у путничком стану мом.
Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
55 Ноћу помињем име Твоје, Господе, и чувам закон Твој.
Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
56 То је моје, да чувам заповести Твоје.
Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
57 Део мој Ти си, Господе; наумио сам чувати речи Твоје.
Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
58 Молим Ти се из свега срца, смилуј се на ме по речи својој.
Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
59 Разматрам путеве своје, и обраћам ноге своје к откривењима Твојим.
Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
60 Хитим, и не затежем се чувати заповести Твоје.
Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
61 Мреже безбожничке опколише ме, али закон Твој не заборављам.
Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
62 У по ноћи устајем да Те славим за праведне судове Твоје.
Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
63 У заједници сам са свима који се Тебе боје и који чувају заповести Твоје.
Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
64 Доброте је Твоје, Господе, пуна сва земља; наредбама својим научи ме.
Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
65 Учинио си добро слузи свом, Господе, по речи својој.
Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
66 Доброј мисли и знању научи ме, јер заповестима Твојим верујем.
Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
67 Пре страдања свог лутах, а сад чувам реч Твоју.
Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
68 Ти си добар, и добро чиниш; научи ме наредбама својим.
Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
69 Охоли плету на мене лаж, али се ја свим срцем држим заповести Твојих.
Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
70 Задригло је срце њихово као сало, а ја се тешим законом Твојим.
Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
71 Добро ми је што страдам, да се научим наредбама Твојим.
Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
72 Милији ми је закон уста Твојих него хиљаде злата и сребра.
Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
73 Руке Твоје створиле су ме и начиниле ме; уразуми ме, и научићу се заповестима Твојим.
Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
74 Који се Тебе боје, видеће ме, и радоваће се што се уздам у Твоју реч.
Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
75 Знам да су судови Твоји, Господе, праведни, и по правди ме караш.
Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
76 Нека буде доброта Твоја утеха моја, као што си рекао слузи свом.
Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
77 Нека дође к мени милосрђе Твоје, и оживим; јер је закон Твој утеха моја.
Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
78 Нек се постиде охоли; јер ме без кривице оборише. Ја размишљам о заповестима Твојим.
Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
79 Нек се обрате к мени који се Тебе боје, и који знају откривења Твоја.
Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
80 Срце моје нека буде савршено у наредбама Твојим, да се не постидим.
Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
81 Чезне душа моја за спасењем Твојим, реч Твоју чекам.
Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
82 Чезну очи моје за речју Твојом; говорим: Кад ћеш ме утешити?
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
83 Постадох као мех у диму, али Твојих наредаба не заборавих.
Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
84 Колико ће бити дана слуге Твог? Кад ћеш судити онима који ме гоне?
Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
85 Охоли ископаше ми јаму насупрот закону Твом.
Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
86 Све су заповести Твоје истина; без кривице ме гоне, помози ми.
Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
87 Умало ме не убише на земљи, али ја не остављам заповести Твоје.
Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
88 По милости својој оживи ме, и чуваћу откривења уста Твојих.
Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
89 Довека је, Господе, реч Твоја утврђена на небесима,
Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
90 Од колена до колена истина Твоја; Ти си поставио земљу, и стоји.
η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
91 По Твојој наредби све стоји сад; јер све служи Теби.
Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
92 Да није закон Твој био утеха моја, погинуо бих у невољи својој.
Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
93 Заповести Твоје нећу заборавити довека, јер ме њима оживљаваш.
Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
94 Ја сам Твој, помози ми, јер тражим заповести Твоје.
Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
95 Безбожници гледају да ме убију; а ја размишљам о Твојим откривењима.
Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
96 Свему савршеном видех крај; али је заповест Твоја веома широка.
Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
97 Како љубим закон твој! Сав дан мислим о њему.
Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
98 Заповест Твоја чини ме мудријег од непријатеља мојих; јер је са мном увек.
Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
99 Разумнији постах од свих учитеља својих; јер размишљам о Твојим откривењима.
Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
100 Мудрији сам од стараца; јер заповести Твоје чувам.
Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
101 Од сваког злог пута заустављам ноге своје, да бих чувао реч Твоју.
Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
102 Од наредаба Твојих не одступам; јер си ме Ти научио.
Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
103 Како су слатке језику мом речи Твоје, слађе од меда устима мојим!
Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
104 Од заповести Твојих постадох разуман; тога ради мрзим на сваки пут лажни.
Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
105 Реч је Твоја жижак нози мојој, и видело стази мојој.
Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
106 Заклех се да ћу чувати наредбе правде Твоје, и извршићу.
Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
107 Поништен сам веома, Господе, оживи ме по речи својој.
Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
108 Нека Ти буде угодна, Господе, добровољна жртва уста мојих, и судовима својим научи ме.
Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
109 Душа је моја у руци мојој непрестано у невољи; али закон Твој не заборављам.
Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
110 Безбожници су ми метнули замку; али од заповести Твојих не застраних.
Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
111 Присвојих откривења Твоја зававек; јер су радост срцу мом.
Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
112 Приволео сам срце своје да твори наредбе Твоје навек, до краја.
Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
113 Који преступају закон, ја на њих мрзим, а закон Твој љубим.
Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
114 Ти си заклон мој и штит мој; реч Твоју чекам.
Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
115 Идите од мене, безаконици! И чуваћу заповести Бога свог.
Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
116 Укрепи ме по речи својој и бићу жив, и немој ме осрамотити у надању мом.
Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
117 Утврди ме, и спашћу се, и размишљаћу о наредбама Твојим без престанка.
Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
118 Обараш све који одступају од наредаба Твојих; јер су помисли њихове лаж.
Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
119 Као гар бацаш све безбожнике на земљи; тога ради омилеше ми откривења Твоја.
Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 Дрхће од страха Твог тело моје, и судова Твојих бојим се.
Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
121 Чиним суд и правду, не дај ме онима који ме гоне.
Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
122 Одбрани слугу свог на добро Његово, да ми не чине силе охоли.
Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
123 Очи моје чезну за спасењем Твојим и за речју правде Твоје.
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
124 Учини слузи свом по милости својој, и наредбама својим научи ме.
Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
125 Ја сам слуга Твој; уразуми ме, и познаћу откривења Твоја.
Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
126 Време је да Господ ради; оборише закон Твој.
Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
127 Тога ради љубим заповести Твоје већма него злато и драго камење.
Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
128 Тога ради заповести Твоје држим да су верне, на сваки пут лажни мрзим.
Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
129 Дивна су откривења Твоја; зато их чува душа моја.
Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
130 Речи Твоје кад се јаве, просветљују и уразумљују просте.
Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 Отварам уста своја да одахнем, јер сам жедан заповести Твојих.
Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Погледај на ме и смилуј се на ме, као што радиш с онима који љубе име Твоје.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
133 Утврди стопе моје у речи својој, и не дај никаквом безакоњу да овлада мном.
Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
134 Избави ме од насиља људског, и чуваћу заповести Твоје.
Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
135 Светлошћу лица свог обасјај слугу свог, и научи ме наредбама својим.
Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
136 Очи моје лију потоке, зато што не чувају закон Твој.
Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
137 Праведан си, Господе, и прави су судови Твоји.
Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
138 Јавио си правду у откривењима својим, и истину целу.
Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
139 Ревност моја једе ме, зато што моји непријатељи заборавише речи Твоје.
Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
140 Реч је Твоја веома чиста, и слуга је Твој веома љуби.
Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
141 Ја сам мален и поништен, али заповести Твоје не заборављам.
Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
142 Правда је Твоја правда вечна, и закон Твој истина.
Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 Туга и невоља нађе ме, заповести су Твоје утеха моја.
Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
144 Вечна је правда у откривењима Твојим; уразуми ме, и бићу жив.
Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
145 Вичем из свега срца: Услиши ме, Господе; сачуваћу наредбе Твоје.
Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
146 Призивам Те, помози ми; држаћу се откривења Твојих.
Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
147 Претечем свануће, и вичем; реч Твоју чекам.
Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
148 Претечу очи моје јутарњу стражу, да бих размишљао о речи Твојој.
Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
149 Чуј глас мој по милости својој, Господе; по суду свом оживи ме.
Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
150 Прикучују се који љубе безакоње; удаљили су се од закона Твог.
Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
151 Ти си близу, Господе, и све су заповести Твоје истина.
Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Одавна знам за откривења Твоја, да си их поставио зававек.
Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
153 Погледај невољу моју, и избави ме, јер не заборављам закон Твој.
Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
154 Прими се ствари моје, и одбрани ме; по речи својој оживи ме.
Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
155 Далеко је од безбожника спасење, јер се не држе наредаба Твојих.
Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
156 Милосрђе је Твоје, Господе, велико; по правом суду свом оживи ме.
Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
157 Много је противника мојих и непријатеља мојих; али ја не одступам од откривења Твојих.
Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
158 Видим одметнике, и мрско ми је; јер не чувају речи Твоје.
Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
159 Гледај, како љубим заповести Твоје, Господе, по милости својој оживи ме.
Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
160 Основа је речи Твоје истина, и вечан је сваки суд правде Твоје.
Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
161 Кнезови ме гоне низашта, али се срце моје боји речи Твоје.
Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
162 Радујем се речи Твојој као онај који задобије велик плен.
Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
163 Мрзим на лаж и гадим се на њу, љубим закон Твој.
Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
164 Седам пута на дан хвалим Те за судове правде Твоје.
Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
165 Велик мир имају они који љубе закон Твој, и у њих нема спотицања.
Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
166 Чекам спасење Твоје, Господе, и заповести Твоје извршујем.
Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
167 Душа моја чува откривења Твоја, и ја их љубим веома.
Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
168 Чувам заповести Твоје и откривења; јер су сви путеви моји пред Тобом.
Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
169 Нека изађе тужњава моја преда Те, Господе! По речи својој уразуми ме.
Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
170 Нека дође мољење моје преда Те! По речи својој избави ме.
Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
171 Уста ће моја певати хвалу, кад ме научиш наредбама својим.
Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
172 Језик ће мој казивати реч Твоју, јер су све заповести Твоје праведне.
Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
173 Нека ми буде рука Твоја у помоћи; јер ми омилеше заповести Твоје;
Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
174 Жедан сам спасења Твог, Господе, и закон је Твој утеха моја.
Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 Нека живи душа моја и Тебе хвали, и судови Твоји нека ми помогну.
Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
176 Зађох као овца изгубљена: тражи слугу свог; јер заповести Твоје не заборавих.
Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.
