< Ayuub 3 >

1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
After this, Job opened his mouth and cursed the day of his birth.
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
And this is what he said:
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
“May the day of my birth perish, and the night it was said, ‘A boy is conceived.’
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
If only that day had turned to darkness! May God above disregard it; may no light shine upon it.
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
May darkness and gloom reclaim it, and a cloud settle over it; may the blackness of the day overwhelm it.
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
If only darkness had taken that night away! May it not appear among the days of the year; may it never be entered in any of the months.
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
Behold, may that night be barren; may no joyful voice come into it.
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
May it be cursed by those who curse the day — those prepared to rouse Leviathan.
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
May its morning stars grow dark; may it wait in vain for daylight; may it not see the breaking of dawn.
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
For that night did not shut the doors of the womb to hide the sorrow from my eyes.
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
Why did I not perish at birth; why did I not die as I came from the womb?
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
Why were there knees to receive me, and breasts that I should be nursed?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
For now I would be lying down in peace; I would be asleep and at rest
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
with kings and counselors of the earth, who built for themselves cities now in ruins,
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
or with princes who had gold, who filled their houses with silver.
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
Or why was I not hidden like a stillborn child, like an infant who never sees daylight?
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
There the wicked cease from raging, and there the weary find rest.
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
The captives enjoy their ease; they do not hear the voice of the oppressor.
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
Both small and great are there, and the slave is freed from his master.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
Why is light given to the miserable, and life to the bitter of soul,
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
who long for death that does not come, and search for it like hidden treasure,
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
who rejoice and greatly exult when they can find the grave?
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
Why is life given to a man whose way is hidden, whom God has hedged in?
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
I sigh when food is put before me, and my groans pour out like water.
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
For the thing I feared has overtaken me, and what I dreaded has befallen me.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
I am not at ease or quiet; I have no rest, for trouble has come.”

< Ayuub 3 >