Maahmaahyadii 6

1 Wiilkaygiiyow, haddaad deriskaaga dammiin u noqotid, Ama haddaad shisheeye gacanta dhaar ugu dhiibtid,

Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,

2 Markaas waxaa lagugu dabay erayada afkaaga, Oo waxaa lagugu qabtay erayada afkaaga.

er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,

3 Haddaba, wiilkaygiiyow, bal waxan samee oo isa samatabbixi, Waayo, gacantii deriskaagii waad gashay; U tag, oo is-hoosaysii, oo deriskaaga bari.

gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,

4 Indhahaaga hurdo ha isugu keenin, Oo indhahaaga daboolkoodana lulo ha isugu qaban.

unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.

5 Isu samatabbixi sida cawl gacanta ugaadhsadaha uga baxsato, Iyo sida shimbir gacanta shimbirdabaha uga baxsato.

Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!

6 Kaaga caajiska ahow, bal qudhaanjada u tag, Oo bal jidadkeeda u fiirso oo caqli yeelo,

Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!

7 Iyadoo aan lahayn madaxweyne, Sirkaal iyo taliye toona,

Han hev ingen hovding eller fut eller herre,

8 Ayay guga cuntadeeda soo diyaarsataa, Oo quudkeedana waxay soo urursataa wakhtiga beeraha la goosto.

men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.

9 Haddaba kaaga caajiska ahow, ilaa goormaad hurdaysaa? Goormaadse hurdadaada ka toosaysaa?

Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?

10 Weliba, in yar baad seexataa, in yar baad lulootaa, Oo in yar baad gacmaha hurdo aawadeed u laabataa,

Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,

11 Hadda caydhinimadaadu waxay u iman doontaa sida mid dad dhaca, Oo baahidaaduna waxay u iman doontaa sida nin hub wata.

so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.

12 Qofkii waxmatare ah, iyo ninkii sharrow ahuba, Wuxuu ku socdaa af qalloocan;

Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,

13 Indhihiisuu ku baaqaa, oo cagihiisuu ku hadlaa, Oo faruhuu wax ku baraa;

som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,

14 Qalbigiisa qalloocnaan baa ku jirta, had iyo goorna wuxuu ku fikiraa shar, Oo wuxuu beeraa muran.

med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.

15 Haddaba sidaas daraaddeed masiibadiisu degdeg bay u iman doontaa, Oo dhaqso buu u jabi doonaa, dawona ma leh.

Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.

16 Waxaa jira lix waxyaalood oo uu Rabbigu neceb yahay, Haah, toddoba ayaa naftiisu aad u karahdaa,

Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:

17 Waana indho kibir badan, carrab been sheega, Iyo gacmo dhiig aan eed lahayn daadiya,

Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,

18 Qalbi male shar ah hindisa, Iyo cago xumaan ku degdega,

hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,

19 Markhaati been ah oo been sheega, Iyo kii muran dad walaalo ah ku dhex beera.

den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.

20 Wiilkaygiiyow, qaynuunka aabbahaa xaji, Oo amarka hooyadaana ha ka tegin.

Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!

21 Had iyo goorba qalbiga ku sido, Oo qoortana ku xidho.

Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!

22 Markaad socotid wuu ku hoggaamin doonaa, Oo markaad seexatidna wuu ku dhawri doonaa, Markaad toostidna wuu kula hadli doonaa.

Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.

23 Waayo, qaynuunku waa laambad, amarkuna waa iftiin, Oo canaanashada edbintuna waa jidkii nolosha,

For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.

24 Inay kaa dhawraan naagta sharka ah, Iyo sasabashada carrabka naagta qalaad.

Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.

25 Quruxdeeda qalbigaaga ha ka damcin, Oo yaanay indhaheeda daboolkooda kugu sasaban.

Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!

26 Waayo, naag dhillo ah aawadeed waxaa nin la gaadhsiiyaa go' kibis ah, Oo dhilladuna waxay ugaadhsataa nafta qaaligaa.

For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.

27 Miyuu nin laabta dab ku qaadi karaa, Iyadoo aan dharkiisu guban?

Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?

28 Miyuu mid dhuxul kulul ku kor socon karaa, Iyadoo aan cagihiisu guban?

Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?

29 Haddaba sidaas oo kaluu noqdaa kii naagta deriskiisa u tagaa, Oo ku alla kii iyada taabtaaba ma taqsiir la'aan doono.

So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.

30 Dadku tuug ma quudhsadaan hadduu wax xado Inuu naftiisa dhergiyo markuu gaajoodo,

Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?

31 Laakiinse haddii isaga la qabto waa inuu toddoba jibbaar u magdhabaa, Waa inuu ku bixiyaa waxa gurigiisa yaal oo dhan.

Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.

32 Kii naag ka sinaystaa wuu caqli daranyahay, Oo kii sidaas yeelaa naftiisuu halligaa.

Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.

33 Oo wuxuu heli doonaa dhaawacyo iyo sharafdarro; Oo ceebtiisana lama tirtiri doono innaba.

Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.

34 Waayo, hinaaso waa nin cadhadiis. Maalinta aarsashadana isagu ma tudhi doono.

For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.

35 Isagu innaba mag kaa qaadan maayo, oo sinaba kuula heshiin maayo, In kastoo aad hadiyado badan siisid.

Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.