< Job 16 >

1 Respondió Job y dijo:
Hahoi Job ni a pathung teh,
2 “Muchas cosas como estas he oído ya. Consoladores molestos sois todos.
Hot patet e hno teh, moikapap ka thai toe, nangmouh abuemlae lungpahawinae haiyah thathoenae hrum doeh.
3 ¿Cuándo tendrán fin estas palabras de viento? ¿O qué te incita a responder así?
Kahlî lawk teh poutnae ao maw, Hettelah pathung hane bang ni maw na tha a hmei sak.
4 Yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar. Os dirigiría un montón de palabras, y menearía contra vosotros mi cabeza.
Ka kangduenae hmuen heh na kangduenae hmuen lah awm pawiteh, kai ni hai na dei awh e hah ka dei thai van han.
5 Os alentaría con mi boca, y os consolaría con el movimiento de mis labios.
Hateiteh, ka pahni ni tha na o sak awh han. Ka pahni dawk hoi lungroumnae lawk ni na lungmathoenae a kahma sak han.
6 Mas ahora, aunque hablo, no se mitiga mi dolor, y si callo, ¿acaso por eso se aleja de mí?
Lawk ka dei nakunghai ka lungmathoenae roum sak thai hoeh. Duem ka o nakunghai bang alânae awm hoeh.
7 Ahora se han agotado mis fuerzas; Tú has destruido toda mi familia.
Hateiteh, ama ni na tawn sak teh, ka huikonaw puenghai kingdi sak toe.
8 Me has asido y esto es un testimonio (contra mí); se levanta contra mí mi flacura, acusándome cara a cara.
Nama ni khakkatek teh, hot ni kai hanelah kapanuekkhaikung lah ao. Ka kamsoenae ni yon na pen teh, hot ni ka minhmai dawk ka panuek khai e lah ao.
9 Su ira me despedaza y me persigue; rechina contra mí sus dientes; enemigo mío, aguza sus ojos contra mí.
A lungkhueknae ni rekrek na sei teh, na hmuhma. A hâkam na kata sin teh, ka taran ni na hmaiet.
10 Han abierto contra mí su boca; me insultan, me hieren en las mejillas; a una se han coaligado contra mí.
Pahni na ang sin awh teh, lungroukatetlah ka tangboung dawk na tambei. Kai na taran hanelah cungtalah a kamkhueng awh.
11 Dios me ha entregado al perverso, me ha arrojado en manos de malvados.
Cathut ni Cathut banglah ka ngaihoeh naw koe na pâseng, tamikathoutnaw kut dawk na tâkhawng.
12 Vivía yo en paz, pero Él me sacudió; me asió por la cerviz, me hizo trizas, y me eligió por blanco suyo.
Kanawmcalah ka o eiteh, ama ni rekrek na bawng. Ka lahuen dawk na man teh, bengbeng na kahuet teh, rek ka kâbawng, kai teh tâkhawng hanelah ka o.
13 Me rodean arqueros, traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel.
Ahnie pala kakanaw ni na kalup awh. Ka lung poukkayawng lah na ka teh, na pahren hoeh, talai dawk ka hmu e tui hah a ka rabawk.
14 Me inflige herida sobre herida, corre contra mí cual gigante.
Ka hmâ dawkvah patuen patuen hmâ na paca ka pahngawpahrak e ransanaw patetlah na cusin.
15 He cosido un saco sobre mi piel, he revuelto en el polvo mi rostro.
Ka vuen dawkvah, burihni ka khui sin teh, ka lû teh vaiphu dawk ka hruek.
16 Mi cara está hinchada de tanto llorar, y la sombra de la muerte cubre mis párpados,
Ka ka lawi vah ka minhmai a paling teh, ka mit dawk duenae tâhlip ao.
17 aunque no hay injusticia en mí y mi oración es pura.
Ka kut dawk kahawihoehe hno kasake awm hoeh. Ka ratoumnae teh a thoung ei te.
18 ¡Tierra, no cubras mi sangre, y no sofoques en tu seno mi clamor!
Oe talai, ka thipaling heh ramuk han haw. Ka kanae ni kâhatnae hmuen tawn hanh naseh.
19 Aún hay un testigo mío en el cielo, en lo alto reside el que da testimonio en mi favor.
Atu patenghai, kapanuekkhaikung teh a rasangnae koevah ao.
20 Mis amigos me escarnecen, mas mis ojos buscan llorando a Dios.
Ka huinaw ni na dudam awh. Cathut koe ka mitphi a lawng.
21 ¡Ojalá que hubiera juez entre el hombre y Dios, así como lo hay entre el hijo del hombre y su prójimo.
Tami ni imri hanelah, a kâhei pouh e patetlah, oe Cathut koe na kâhet pouh hane awm haw pawiteh,
22 El número de mis años se va pasando, y el camino que sigo no tiene vuelta.”
Bangkongtetpawiteh, kum nâsittouh abaw hoehnahlan, bout ban hoeh nae lamthung dawk ka cei han telah ati.

< Job 16 >