< Salmos 56 >

1 Para el director del coro. Según melodía de “Paloma sobre robles distantes”. Un salmo (mictam) de David sobre la vez en que los filisteos lo capturaron en Gat. Ten misericordia de mi, Dios, porque algunas personas me persiguen; mis enemigos pelean contra mí todo el día.
Ett gyldene klenodium Davids, till att föresjunga, om den dumba dufvona ibland de främmanda, då de Philisteer grepo honom i Gath. Gud, var mig nådelig, ty menniskor vilja nedersänka mig; dagliga strida de, och tränga mig.
2 Me persiguen todo el tiempo, y son muchos, me atacan con su altivez.
Mine fiender nedersänka mig dagliga ty månge strida emot mig högmodeliga.
3 Pero cuando tengo miedo, confío en ti.
När jag fruktar mig, så hoppas jag uppå dig.
4 Agradezco a Dios por sus promesas. Confío en Dios, así que, ¿Por qué debería temer? ¿Qué pueden hacerme los simples seres humanos?
Jag vill prisa Guds ord; på Gud vill jag hoppas, och intet frukta mig. Hvad skulle något kött göra mig?
5 Constantemente cambian mis palabras en mi contra; pasan todo el día pensando en qué cosas malas pueden hacerme.
Dagliga strida de emot min ord; alle deras tankar äro, att de må göra mig ondt.
6 Se reúnen en sus escondites para espiarme, esperando a matarme.
De hålla tillhopa, och vakta, och taga vara uppå mina hälar, huru de mina själ gripa måga.
7 ¿Escaparán cuando hayan hecho mucho mal? Dios, ¡Derriba a esta gente con furia!
Hvad de ondt göra, det är allaredo tillgifvet ( säga de ). Gud störte sådana menniskor neder utan alla nåde.
8 Has mantenido la pista de todas mis andanzas. Has recogido todas mis lágrimas en tu botella. Has mantenido un registro de cada una.
Räkna min flykt; fatta mina tårar uti din lägel; utan tvifvel räknar du dem.
9 Entonces todos aquellos que me odian huirán cuando clame a ti pidiendo ayuda. Porque esto sé: ¡Dios siempre está para mí!
Då måste mina fiender tillbakavända. När jag ropar, förmärker jag, att du min Gud äst.
10 Agradezco a Dios por sus promesas. Agradezco al Señor por sus promesas.
Jag vill prisa Guds ord; Herrans ord vill jag prisa.
11 Confío en el Señor, así que, ¿Por qué debería temer? ¿Qué pueden los simples humanos hacerme?
Uppå Gud hoppas jag, och fruktar mig intet; hvad kunna menniskor göra mig?
12 Dios, mantendré mis promesas. Te daré ofrendas de agradecimiento,
Jag hafver gjort dig löfte, Gud, att jag dig tacka vill.
13 porque me has salvado de la muerte y me has sostenido para que no caiga. Ahora camino en la presencia de Dios, en la luz que da vida.
Ty du hafver frälst mina själ ifrå döden, mina fötter ifrå fall; att jag må vandra för Gudi uti de lefvandes ljuse.

< Salmos 56 >