< Hechos 8 >

1 Saulo consintió en su muerte. Se levantó una gran persecución contra la asamblea que estaba en Jerusalén en aquel día. Todos estaban dispersos por las regiones de Judea y Samaria, excepto los apóstoles.
Istipanning ɵltürülüxini Saulmu ⱪollaytti. Xu kündin baxlap, Yerusalemdiki jamaǝtkǝ ⱪaritilƣan dǝⱨxǝtlik ziyankǝxlik ⱪozƣaldi. Rosullardin baxⱪa barliⱪ jamaǝttikilǝr Yǝⱨudiyǝ wǝ Samariyǝning ⱨǝrⱪaysi yurtliriƣa tarⱪilip ketixti.
2 Los hombres devotos enterraron a Esteban y se lamentaron mucho por él.
Bǝzi ihlasmǝn kixilǝr Istipanni dǝpnǝ ⱪilip, uningƣa ⱪattiⱪ yiƣa-zarlarni kɵtürüxti.
3 Pero Saulo asoló la asamblea, entró en todas las casas y arrastró a la cárcel a hombres y mujeres.
Lekin Saul jamaǝtkǝ wǝyranqiliⱪ selip, ɵymu-ɵy ahturup, ǝr-ayalƣa ⱪarimay ularni sɵrǝp qiⱪip zindanƣa taxlidi.
4 Por eso, los que estaban dispersos iban por ahí predicando la palabra.
Əmdi tarⱪilip kǝtkǝnlǝr tarⱪalƣan yurtlarda kezip sɵz-kalamning hux hǝwirini jakarlidi.
5 Felipe bajó a la ciudad de Samaria y les anunció al Cristo.
Ularning iqidin Filip bolsa Samariyǝning mǝlum bir xǝⱨirigǝ berip, yǝrlik kixilǝrgǝ Mǝsiⱨni jakarlidi.
6 Las multitudes escuchaban unánimemente lo que decía Felipe, al oír y ver las señales que hacía.
Top-top kixilǝr uni anglap ⱨǝmdǝ u kɵrsǝtkǝn mɵjizilik alamǝtlǝrni kɵrüp, bir jan bir dili bilǝn uning sɵzlirigǝ ⱪulaⱪ saldi.
7 Porque salieron espíritus inmundos de muchos de los que los tenían. Salían gritando a gran voz. Muchos paralíticos y cojos quedaron curados.
Qünki napak roⱨlar bolsa, qaplixiwalƣan kixilǝrdin ⱪattiⱪ warⱪiriƣiniqǝ qiⱪip kǝtti. Nurƣun palǝq, tokurlarmu saⱪaytildi;
8 Hubo gran alegría en aquella ciudad.
zor xad-huramliⱪ xu xǝⱨǝrni ⱪaplidi.
9 Pero había un hombre, de nombre Simón, que practicaba la hechicería en la ciudad y asombraba a la gente de Samaria, haciéndose pasar por alguien grande,
U xǝⱨǝrdǝ ǝsli jadugǝr-seⱨirgǝrlik bilǝn xuƣulliniwatⱪan Simon isimlik bir adǝm bar idi; u xu yol bilǝn pütkül Samariyǝdikilǝrni ⱨang-tang ⱪaldurup, ɵzini ⱪaltis zat kɵrsǝtmǝkqi bolup kǝlgǝnidi.
10 a quien todos escuchaban, desde el más pequeño hasta el más grande, diciendo: “Este hombre es ese gran poder de Dios.”
Peⱪirdin tartip ambalƣiqǝ ularning ⱨǝmmisi uningƣa ihlas ⱪilip ⱪaraytti wǝ «Hudaning uluƣ küq-ⱪudriti mana xu!» deyixǝtti.
11 Le escuchaban porque durante mucho tiempo les había asombrado con sus hechicerías.
Halayiⱪ uningƣa xundaⱪ ihlas ⱪilixi uning uzundin beri jadugǝr-seⱨirgǝrliki bilǝn ularni ⱨang-tang ⱪaldurup kǝlgǝnliki tüpǝylidin idi.
12 Pero cuando creyeron que Felipe predicaba la buena noticia del Reino de Dios y el nombre de Jesucristo, se bautizaron, tanto hombres como mujeres.
Lekin ǝmdi Filip Hudaning padixaⱨliⱪi wǝ Əysa Mǝsiⱨning nami toƣrisidiki hux hǝwǝrni jakarliƣinida ular uning sɵzlirigǝ ixǝndi wǝ ǝrlǝr bolsun, ayallar bolsun qɵmüldürüxni ⱪobul ⱪildi.
13 También Simón creyó. Al ser bautizado, siguió con Felipe. Al ver que se producían señales y grandes milagros, quedó maravillado.
Simon ɵzimu ixǝndi. U qɵmüldürülgǝn bolup, ⱨǝmixǝ Filipning yenida yürdi ⱨǝmdǝ [Filip] kɵrsitiwatⱪan mɵjizilik alamǝtlǝr wǝ ⱪudrǝtlik ixlarƣa ⱪarap, intayin ⱨǝyran boldi.
14 Cuando los apóstoles que estaban en Jerusalén se enteraron de que Samaria había recibido la palabra de Dios, enviaron a Pedro y a Juan a ellos,
Yerusalemdiki rosullar Samariyǝliklǝrning Hudaning sɵzini ⱪobul ⱪilƣanliⱪini anglap, Petrus bilǝn Yuⱨannani ularƣa ǝwǝtti;
15 quienes, al bajar, oraron por ellos para que recibieran el Espíritu Santo;
ikkiylǝn u yǝrgǝ qüxüxi bilǝnla, ularni Muⱪǝddǝs Roⱨning ata ⱪilinƣuqisi bolsun dǝp dua ⱪildi.
16 porque todavía no había caído sobre ninguno de ellos. Sólo habían sido bautizados en el nombre de Cristo Jesús.
Qünki Muⱪǝddǝs Roⱨ tehi ularning ⱨeqⱪaysisiƣa qüxmigǝnidi; ular pǝⱪǝt Rǝb Əysaning nami bilǝn qɵmüldürülgǝnidi.
17 Entonces les impusieron las manos, y recibieron el Espíritu Santo.
Petrus bilǝn Yuⱨanna ularning üstigǝ ⱪolini tǝgküzüxi bilǝn, Muⱪǝddǝs Roⱨ ularƣa ata ⱪilindi.
18 Al ver Simón que el Espíritu Santo se daba por la imposición de las manos de los apóstoles, les ofreció dinero,
Lekin Simon Muⱪǝddǝs Roⱨning rosullarning ⱪolini tǝgküzüp ⱪoyuxi bilǝn ata ⱪilinƣanliⱪini kɵrüp, ularƣa pul tǝnglǝp:
19 diciendo: “Dadme también a mí este poder, para que todo aquel a quien imponga las manos reciba el Espíritu Santo.”
— Bu küq-ⱪudrǝttin mangimu beringlarki, mǝnmu ⱨǝrkimning üstigǝ ⱪollirimni tǝgküzsǝm, uningƣa Muⱪǝddǝs Roⱨ ata ⱪilinsun, — dedi.
20 Pero Pedro le dijo: “¡Que tu plata perezca contigo, porque pensaste que podías obtener el don de Dios con dinero!
Lekin Petrus uningƣa mundaⱪ jawab bǝrdi: — Hudaning bu iltipatini pulƣa setiwalƣili bolidu, dǝp oyliƣining üqün, pulung sǝn bilǝn tǝng ⱨalakǝtkǝ barsun!
21 No tienes parte ni suerte en este asunto, porque tu corazón no es recto ante Dios.
Sening bu ixta ⱨeq ⱨǝssǝng yaki nesiwǝng yoⱪtur! Qünki sening niyiting Huda aldida durus ǝmǝs!
22 Arrepiéntete, pues, de esta tu maldad, y pide a Dios si acaso te perdona el pensamiento de tu corazón.
Xunga, bu rǝzillikingdin towa ⱪilip, Rǝbtin, mumkin bolsa kɵnglümdiki bu niyitim kǝqürüm ⱪilinƣay, dǝp ɵtün!
23 Porque veo que estás en el veneno de la amargura y en la esclavitud de la iniquidad.”
Qünki sening aqqiⱪ ⱨǝsǝtkǝ tolup, ⱨǝⱪⱪaniysizliⱪning asaritida ikǝnliking manga mǝlum.
24 Simón respondió: “Ruega por mí al Señor, para que no me suceda nada de lo que has dicho”.
Simon ularƣa: — Mǝn üqün Rǝbdin ɵtününglarki, silǝr eytⱪan ixlardin ⱨeqbiri beximƣa kǝlmigǝy! — dedi.
25 Ellos, pues, después de haber dado testimonio y pronunciado la palabra del Señor, volvieron a Jerusalén y predicaron la Buena Nueva en muchas aldeas de los samaritanos.
Petrus bilǝn Yuⱨanna yǝnǝ xu yǝrdǝ agaⱨ-guwaⱨliⱪ berip Rǝbning sɵz-kalamini yǝtküzgǝndin keyin, Samariyǝning nurƣun yeza-kǝntlirigǝ berip hux hǝwǝr yǝtküzgǝq, Yerusalemƣa ⱪaytip kǝtti.
26 Entonces un ángel del Señor habló a Felipe, diciendo: “Levántate y ve hacia el sur por el camino que baja de Jerusalén a Gaza. Este es un desierto”.
Xu waⱪitta, Hudaning bir pǝrixtisi Filipⱪa: — Ornungdin turup jǝnubⱪa ⱪarap Yerusalemdin Gaza xǝⱨirigǝ mangidiƣan yol bilǝn mang! — dedi (xu yol qɵldiki yoldur).
27 Se levantó y fue; y he aquí que había un hombre de Etiopía, un eunuco de gran autoridad bajo Candace, reina de los etíopes, que estaba sobre todo su tesoro, que había venido a Jerusalén para adorar.
Xunga Filip ornidin turup yolƣa qiⱪti. Wǝ mana, yolda Efiopiyǝ ayal padixaⱨi Kandasning bir ǝmǝldari, pütkül hǝzinigǝ mǝs’ul Efiopiyǝlik aƣwat wǝzir turatti. U Yerusalemƣa Hudaƣa ibadǝt ⱪilƣili barƣanidi; ⱨazir ⱪaytix yolida ɵzining jǝng ⱨarwisida olturup, Yǝxaya pǝyƣǝmbǝrning yazmisini oⱪuwatatti.
28 Volvía y estaba sentado en su carro, y leía el profeta Isaías.
29 El Espíritu dijo a Felipe: “Acércate y únete a este carro”.
Roⱨ Filipⱪa: — Bu ⱨarwining yeniƣa berip uningƣa yeⱪinlaxⱪin, — dedi.
30 Felipe corrió hacia él y le oyó leer al profeta Isaías, y le dijo: “¿Entiendes lo que estás leyendo?”
Filip yügürüp berip, [wǝzirning] Yǝxaya pǝyƣǝmbǝrning yazmisidin oⱪuwatⱪanlirini anglap, uningdin: — Oⱪuwatⱪiningizni qüxiniwatamsiz? — dǝp soridi.
31 Dijo: “¿Cómo voy a hacerlo si no me lo explican?”. Le rogó a Felipe que subiera y se sentara con él.
Wǝzir uningƣa: — Biri manga qüxǝndürüp bǝrmisǝ, mǝn ⱪandaⱪmu qüxinǝlǝymǝn?! — dǝp, Filipni ⱨarwisiƣa qiⱪip yenida olturuxⱪa ɵtündi.
32 El pasaje de la Escritura que estaba leyendo era éste, “Fue llevado como una oveja al matadero. Como un cordero mudo ante su esquilador, Así que no abrió su boca.
U oⱪuwatⱪan yazma ⱪismi bolsa: «U goya boƣuzlaxⱪa yetilǝp mengilƣan ⱪoydǝk boƣuzlaxⱪa elip mengildi, Ⱪirⱪiƣuqi aldida ün-tinsiz yatⱪan ⱪozidǝk, u zadila eƣiz aqmidi.
33 En su humillación, su juicio fue quitado. ¿Quién declarará su generación? Porque su vida es quitada de la tierra”.
U horlinidu, u ⱨǝⱪ soraⱪtin mǝⱨrum boldi, Əmdi uning ǝwladini kimmu bayan ⱪilalisun?! Qünki ⱨayati yǝr yüzidin elip ketildi».
34 El eunuco respondió a Felipe: “¿De quién habla el profeta? ¿De sí mismo, o de otro?”
Aƣwat Filiptin: — Dǝp bǝrsingiz, pǝyƣǝmbǝrning bu sɵzi kimgǝ ⱪaritip eytilƣan? Ɵzigimu yaki baxⱪa birsigimu? — dǝp soridi.
35 Felipe abrió la boca y, partiendo de esta Escritura, le predicó acerca de Jesús.
Filip aƣzini eqip xu yazmining xu ⱪismidin baxlap, uningƣa Əysa toƣrisidiki hux hǝwǝrni jakarlap bǝrdi.
36 Mientras iban por el camino, llegaron a un poco de agua; y el eunuco dijo: “Mira, aquí hay agua. ¿Qué me impide ser bautizado?”
Ular yolda ketiwetip, su bar bir yǝrgǝ kǝlgǝndǝ, aƣwat: — Mana bu yǝrdǝ su bar ikǝn. [Muxu yǝrdila] qɵmüldürülüxümgǝ ⱪandaⱪ tosalƣu bar? — dedi.
38 Mandó que se detuviera el carro, y ambos bajaron al agua, tanto Felipe como el eunuco, y lo bautizó.
U ⱨarwini tohtitixni buyrudi. Filip wǝ aƣwat ikkisi billǝ suƣa qüxüp, uni qɵmüldürdi.
39 Cuando salieron del agua, el Espíritu del Señor arrebató a Felipe, y el eunuco no lo vio más, pues siguió su camino alegremente.
Ular sudin qiⱪⱪanda, Rǝbning Roⱨi Filipni kɵtürüp elip kǝtti. Aƣwat uni ⱪayta kɵrmidi, ǝmma u xadlinip yolini dawamlaxturdi.
40 Pero Felipe se encontró en Azoto. De paso, predicó la Buena Nueva a todas las ciudades hasta llegar a Cesarea.
Filip bolsa Axdod xǝⱨiridǝ pǝyda boldi; u xu yurtni kezip, xu yǝrdin Ⱪǝysǝriyǝ xǝⱨirigǝ kǝlgüqǝ bolƣan ⱨǝmmǝ xǝⱨǝrlǝrdǝ hux hǝwǝr jakarlidi.

< Hechos 8 >