Salmos 107
1 Alabád a Jehová, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Dígan lo los redimidos de Jehová, los que ha redimido de poder del enemigo,
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 Y los ha congregado de las tierras, del oriente y del occidente, del aquilón y de la mar.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino: no hallando ciudad de población.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Hambrientos, y sedientos: su alma desfallecía en ellos.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Y clamaron a Jehová en su angustia; y escapólos de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 Y encaminólos en camino derecho; para que viniesen a ciudad de población.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 Porque hartó al alma menesterosa; y al alma hambrienta hinchió de bien.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Los que moraban en tinieblas, y sombra de muerte, aprisionados en aflicción, y en hierros;
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Por cuanto fueron rebeldes a las palabras de Jehová; y aborrecieron el consejo del Altísimo:
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Y él quebrantó con trabajo sus corazones: cayeron, y no hubo quien les ayudase:
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Y clamaron a Jehová en su angustia: escapólos de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Sacólos de las tinieblas, y de la sombra de muerte; y rompió sus prisiones.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Porque quebrantó las puertas de acero; y desmenuzó los cerrojos de hierro.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Insensatos, a causa del camino de su rebelión; y a causa de sus maldades fueron afligidos.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Su alma abominó toda vianda; y llegaron hasta las puertas de la muerte.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Y clamaron a Jehová en su angustia; y salvólos de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Envió su palabra, y curólos; y escapólos de sus sepulturas.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Alaben pues ellos la misericordia de Jehová; y sus maravillas con los hijos de los hombres.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 Y sacrifiquen sacrificios de alabanza; y enarren sus obras con jubilación.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Los que descendieron a la mar en navíos: y contratan en las muchas aguas;
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 Ellos han visto las obras de Jehová, y sus maravillas en el mar profundo.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 El dijo, y salió el viento de la tempestad, que levanta sus ondas:
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Suben a los cielos, descienden a los abismos: sus almas se derriten con el mal.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Tiemblan, y titubean como borrachos; y toda su ciencia es perdida.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Y claman a Jehová en su angustia; y escápalos de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 Hace parar la tempestad en silencio; y callan sus ondas.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Y alégranse, porque se reposaron; y guíalos al puerto que quieren.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Y ensálcenle en congregación de pueblo; y en consistorio de ancianos le loen.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 Vuelve los ríos en desierto; y los manaderos de las aguas en sed:
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 La tierra fructífera en salados; por la maldad de los que la habitan.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 Vuelve el desierto en estanques de aguas, y la tierra seca en manaderos de aguas:
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 Y aposenta allí hambrientos; y aderezan allí ciudad de población:
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 Y siembran campos, y plantan viñas; y hacen fruto de renta:
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Y bendícelos, y se multiplican en gran manera: y no disminuye sus bestias.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Y después son menoscabados, y abatidos de tiranía, de males, y de congojas.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 El derrama menosprecio sobre los príncipes: y les hace andar errantes, vagabundos, sin camino.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 Y levanta al pobre de la pobreza; y vuelve las familias como ovejas.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Vean los rectos, y alégrense; y toda maldad cierre su boca.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 ¿Quién es sabio, y guardará estas cosas; y entenderá las misericordias de Jehová?
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
