Salmos 66

1 Dé alabanza a Dios toda la tierra.

برای رهبر سرایندگان. سرود. مزمور. ای همهٔ مردم روی زمین، برای خدا فریاد شادی سر دهید!

2 Cantád la gloria de su nombre: ponéd gloria en su alabanza.

نام پرشکوه او را با سرود بستایید و عظمت او را بیان کنید!

3 Decíd a Dios: ¡Cuán terrible eres en tus obras! por la multitud de tu fortaleza se te sujetarán fingidamente todos tus enemigos.

به خدا بگویید: «چه حیرت‌انگیز است کارهای تو! قدرت تو دشمنانت را از پای در خواهد آورد.

4 Toda la tierra te adorará, y cantarán a ti: cantarán a tu nombre. (Selah)

تمامی مردم روی زمین تو را پرستش خواهند کرد، تو را خواهند ستود و به نام تو سرود خواهند خواند.»

5 Veníd, y ved las obras de Dios: terrible en hechos sobre los hijos de los hombres.

بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید؛ ببینید چه کارهای شگفت‌انگیزی برای انسانها انجام داده است.

6 Volvió la mar en seco: por el río pasaron a pie; allí nos alegramos en él.

او دریا را به خشکی تبدیل کرد و اجداد ما با پای پیاده از میان آن عبور نمودند. ایشان به سبب این کار خدا شادیها کردند.

7 El se enseñorea con su fortaleza para siempre: sus ojos atalayan sobre las naciones: los rebeldes no serán ellos ensalzados. (Selah)

خداوند تا ابد با قدرت حکمرانی می‌کند و رفتار همهٔ قومها را زیر نظر دارد. پس ای مردم سرکش، بر ضد او قیام نکنید.

8 Bendecíd pueblos a nuestro Dios: y hacéd oír la voz de su loor.

ای قومها، خدای ما را ستایش کنید! بگذارید آواز ستایش شما شنیده شود.

9 El que puso nuestra alma en vida: y no permitió que resbalasen nuestros pies.

او زندگی ما را از خطر می‌رهاند و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد.

10 Porque tú nos probaste, o! Dios: afinástenos, como se afina la plata.

ای خدا، تو ما را امتحان کرده‌ای؛ مانند نقره‌ای که در کوره می‌گذارند تا پاک شود، ما را پاک نموده‌ای.

11 Metístenos en la red: pusiste apretura en nuestros lomos.

ما را در دام گرفتار ساختی و بارهای سنگین بر دوش ما نهادی.

12 Hiciste subir varón sobre nuestra cabeza: entrámos en fuego y en aguas; y sacástenos a hartura.

دشمنان ما را بر ما مسلط گرداندی و گذاشتی از آب و آتش عبور کنیم، اما سرانجام ما را به مکانی آوردی که در آن وفور نعمت است.

13 Entraré pues en tu casa con holocaustos: y pagarte he mis votos,

قربانیهای سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد تا نذرهای خود را ادا نمایم.

14 Que pronunciaron mis labios, y habló mi boca, cuando estaba angustiado.

بله، هنگامی که در زحمت بودم نذر کردم و اینک آن را ادا خواهم کرد.

15 Holocaustos de engordados te ofreceré, con perfume de carneros: sacrificaré bueyes y machos de cabrío. (Selah)

گوسفند قربانی خواهم کرد و گوساله و بز تقدیم خواهم نمود و آنها را بر مذبح خواهم سوزاند تا بوی خوب آنها به سوی تو زبانه کشد.

16 Veníd, oíd todos los que teméis a Dios: y contaré lo que ha hecho a mi alma.

ای همهٔ خداترسان، بیایید و بشنوید تا به شما بگویم که خداوند برای من چه کرده است.

17 A él hablé en alta voz: y fue ensalzado con mi lengua.

فریاد برآوردم و از او کمک خواستم و او را ستایش نمودم.

18 Si yo viera iniquidad en mi corazón, no oyera el Señor.

اگر گناه را در دل خود نگه می‌داشتم، خداوند دعایم را نمی‌شنید.

19 Ciertamente oyó Dios: escuchó a la voz de mi oración.

اما او به دعای من توجه نموده و آن را مستجاب کرده است!

20 Bendito Dios, que no apartó mi oración, y su misericordia de mí.

سپاس بر خدایی که دعای مرا بی‌جواب نگذاشته و محبت خود را از من دریغ نکرده است.