< Hebreos 12 >

1 POR tanto nosotros también, teniendo en derredor nuestro una tan grande nube de testigos, dejando todo el peso del pecado que nos rodea, corramos con paciencia la carrera que nos es propuesta,
Dadꞌi hita mana tasodꞌa leleꞌ ia, taꞌo bee? Ata onaꞌ atahori mana tungga nekesesesuꞌ nenelat ra. Bei-baꞌi tara mana ramahere Lamatualain maꞌahulun, ara onaꞌ mana manilu ra rambariiꞌ rereoꞌ fo huhuar nggita. Te mete ma hita feꞌe nenepaꞌa to sala-kiluꞌ ra, naa tao nggita nda telaꞌ beꞌi sa. Naa de ata musi nggari hendi basa sala-kiluꞌ ra, naa fo ata bisa telaꞌ tahereꞌ. Huu Lamatualain tengga nala hita ena fo tungga nekesesesuꞌ ia, dadꞌi taꞌatataaꞌ fo telaꞌ takandoo losa nggaris mateꞌen a.
2 Puestos los ojos en al autor y consumador de la fe, [en] Jesús; el cual, habiéndole sido propuesto gozo, sufrió la cruz, menospreciando la vergüenza, y sentóse á la diestra del trono de Dios.
Boe ma telaꞌ naa afiꞌ mete dꞌii-ona, te meteꞌ a Yesus. Huu Eni mana natudꞌu dalaꞌ fo bisa tamahere neu Lamatualain. Ma dei fo Ana tulu-fali nggita fo tamahere takandoo losa babꞌasan. Misinedꞌa do hokoꞌ? Leleꞌ Yesus doidꞌoso sia hau ngganggeꞌ a, atahori raneneut E, te Ana naꞌatataaꞌ nakandoo. Huu Ana bubꞌuluꞌ nae mete ma doidꞌoson basa, dei fo Eni ralan namahoꞌo. Naa tebꞌe. Huu Ana mate de basa ma, Lamatualain soꞌu E fo endoꞌ sia Lamatualain bobꞌoa onan, de Ruꞌa se parenda raꞌabꞌue.
3 Reducid pues á vuestro pensamiento á aquel que sufrió tal contradicción de pecadores contra sí mismo, porque no os fatiguéis en vuestros ánimos desmayando.
Mae atahori tao deꞌulaka E o, naꞌatataaꞌ nakandooꞌ a. De ama afiꞌ liliiꞌ Yesus doidꞌoson ia, naa fo hei o miꞌitataaꞌ mikindoo, ma nda bengge sa.
4 Que aun no habéis resistido hasta la sangre, combatiendo contra el pecado:
Hei labꞌan dala deꞌulaka ra ena, te nda feꞌe labꞌan mihereꞌ losa raa mara sai sa. Tebꞌe, to?
5 Y estáis ya olvidados de la exhortación que como con hijos habla con vosotros, [diciendo]: Hijo mío, no menosprecies el castigo del Señor, ni desmayes cuando eres de él reprendido.
Mbei ma hei liliiꞌ Lamatualain Dedꞌea-oꞌolan fo Ana nafadꞌe neu nggi, onaꞌ amaꞌ sa olaꞌ no anan nae, “Ana ngge! Mete ma hita Lamatuan huku-doki fo nanori nggo, naa fo musodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a, na, afi mae naa nda papakeꞌ sa! Do mete ma Ana naꞌangge fo nanori nggo, na, ralam afiꞌ naꞌaana.
6 Porque el Señor al que ama castiga, y azota á cualquiera que recibe por hijo.
Huu hita Malanggan naꞌangge ma nanori atahori fo Ana sueꞌ ra. Memaꞌ basa atahori fo Ana simbo dadꞌi anan, dei fo Ana naꞌangge fo nanori se.”
7 Si sufrís el castigo, Dios se os presenta como á hijos; porque ¿qué hijo es [aquel] á quien el padre no castiga?
De mete ma Lamatualain naꞌangge fo nanori nggi misodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a, na, miꞌitataaꞌ. Ana tao taꞌo naa, huu hei dadꞌi anan ena. Te amaꞌ musi naꞌangge fo nanori anan, losa anan nahine nasodꞌa tungga dala ndoo-tetuꞌ a.
8 Mas si estáis fuera del castigo, del cual todos han sido hechos participantes, luego sois bastardos, y no hijos.
De mete ma Lamatualain nda naꞌangge fo nanori nggi onaꞌ anan laen ra sa, naa sosoan nae, hei ia, nda Eni anan sa.
9 Por otra parte, tuvimos por castigadores á los padres de nuestra carne, y los reverenciábamos, ¿por qué no obedeceremos mucho mejor al Padre de los espíritus, y viviremos?
Hita biasa fee hadꞌa-hormat neu ama bonggi tara sia raefafoꞌ ia, huu nanori nggita leleꞌ ata feꞌe anadꞌikiꞌ. Naa ndaa ena. Te lelenan fai, ata musi tao rerenaꞌ neu Lamatualain, huu Eni, hita Aman sia sorga, de Ana naꞌangge fo nanori nggita tasodꞌa tungga dala ndoo-tetun.
10 Y aquéllos, á la verdad, por pocos días nos castigaban como á ellos les parecía, mas éste para lo que [nos] es provechoso, para que recibamos su santificación.
Hita ama bonggin naꞌangge fo nanori nggita noꞌ a hate mataꞌ, tungga saa fo nae maloleꞌ. Te Lamatualain nahine lenaꞌ saa fo hita parlu tanoriꞌ a. Naa de Ana naꞌangge fo nanori nggita tasodꞌa meumareꞌ onaꞌ E.
11 Es verdad que ningún castigo al presente parece ser [causa] de gozo, sino de tristeza; mas después da fruto apacible de justicia á los que en él son ejercitados.
Memaꞌ nda maloleꞌ sa mete ma hambu neꞌengges. Te dodꞌoo na rala tara lino-lende, huu tahine tasodꞌa tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.
12 Por lo cual alzad las manos caídas y las rodillas paralizadas;
Toronoo nggare! Tao miꞌidere lima mana bengge mara, ma mingganggafa ei mana mangguꞌ mara. Afiꞌ melaꞌ penggo-panggi, te melaꞌ no ndoos mikindoo, fo atahori mamahereꞌ mana male-maꞌaꞌ ra, maꞌadꞌere baliꞌ fo relaꞌ rakandoo boe. Hei musi tao manggate rala mara ma miꞌitataaꞌ mikindoo ma mimihere neu Kristus.
13 Y haced derechos pasos á vuestros pies, porque lo que es cojo no salga fuera de camino, antes sea sanado.
14 Seguid la paz con todos, y la santidad, sin la cual nadie verá al Señor:
Toronoo mana mimihere neu Kristus! Hei musi mihehereꞌ fo misodꞌa dame mo basa atahori. Ma mihehere fo misodꞌa meumareꞌ. Te atahori nda meumareꞌ sa, nda bisa nita Lamatualain sa.
15 Mirando bien que ninguno se aparte de la gracia de Dios, que ninguna raíz de amargura brotando [os] impida, y por ella muchos sean contaminados;
Esa huhuar esa, naa fo afiꞌ losa hei ruma dinggoꞌ ao mara de nda mimedꞌa mita Lamatualain rala malolen sa. Minea matalolole fo afiꞌ hela esa o namedꞌa rala meraꞌ sia taladꞌa mara boe. Te naa onaꞌ raso mana meruꞌ, mana tao nalutu atahori hetar.
16 Que ninguno sea fornicario, ó profano, como Esaú, que por una vianda vendió su primogenitura.
Ma besa-bꞌesa, ma minea fo ruma afiꞌ tao leli. Boe ma besa-bꞌesa ma minea fo masodꞌa mara afiꞌ dinggoꞌ hela Lamatualain, onaꞌ Esau. Esau naa, baꞌi Isak ana ulun. Faiꞌ sa, Esau baliꞌ no ndoen. De ana noꞌe nanaat pinggaꞌ sa mia odꞌin Yakob, de bae nendiꞌ hak ulun.
17 Porque ya sabéis que aun después, deseando heredar la bendición, fué reprobado (que no halló lugar de arrepentimiento), aunque la procuró con lágrimas.
Te nda dooꞌ sa ma, ata bubꞌuluꞌ Esau fale ralan boe. Huu leleꞌ ama Isak noꞌe Lamatuaꞌ fo fee papala-babꞌanggiꞌ ana uluꞌ neu e, Isak nda bisa noꞌe sa ena, huu Esau fee hendi parsumaꞌ a hak na. Naa de mae ana nggae ei-ei o, ana nda hambu baliꞌ saa fo ana nggari hendiꞌ maꞌahulun sa ena.
18 Porque no os habéis llegado al monte que se podía tocar, y al fuego encendido, y al turbión, y á la oscuridad, y á la tempestad,
Taꞌo ia, toronoo nggara e! hita o bisa tema tisiꞌ Lamatualain matan, tungga dala feuꞌ fo Ana soi fee neu nggita. Te lele uluꞌ a bei-baꞌi tara nda feꞌe bisa taꞌo naa sa. Huu leleꞌ Lamatualain hengge-nee hehelu-fufulin no se, ara deka ro leteꞌ sa, naran Sinai. Sia leteꞌ naa ata ai a mbila. Hambu sanggu-anin boe. Ma Leteꞌ a hatu kibꞌu-kibꞌuꞌ, de ramatau rae mate.
19 Y al sonido de la trompeta, y á la voz de las palabras, la cual los que la oyeron rogaron que no se les hablase más;
Ara o rena maꞌoa liin, boe ma rena Lamatuaꞌ haran manaseliꞌ a mia leteꞌ naa. Rena Lamatuaꞌ oꞌolan ma, ara bau ramatau, de roꞌe baꞌi Musa rae, “Aduu! Hai nda miꞌitataaꞌ rena haraꞌ ia sa ena”!
20 Porque no podían tolerar lo que se mandaba: Si bestia tocare al monte, será apedreada, ó pasada con dardo.
Memaꞌ ara nda raꞌatataaꞌ sa ena, huu saa fo Lamatuaꞌ parendaꞌ naa, beran seli. Huu Ana nafadꞌe nae, “Esa o nda bole tabꞌu leteꞌ ia sa boe! Mae atahori do, banda o! Huu se tabꞌu leteꞌ ia, musi honda se rendiꞌ fatu losa mate.”
21 Y tan terrible cosa era lo que se veía, que Moisés dijo: Estoy asombrado y temblando.
Saa fo ara rita sia leteꞌ naa, memaꞌ nemetaus tebꞌe. Losa baꞌi Musa o nggeꞌe-nggeꞌe boe.
22 Mas os habéis llegado al monte de Sión, y á la ciudad del Dios vivo, Jerusalem la celestial, y á la compañía de muchos millares de ángeles,
Te ia na dalaꞌ nisiꞌ Lamatuaꞌ nenesoiꞌ ena, de ata bisa ola-olaꞌ mataꞌ to E. Ia na hita tema sia leteꞌ sa, naran Sion. Sia naa hambu kota Yerusalem. Nda kota Yerusalem sia raefafoꞌ sa, te kota Yerusalem feuꞌ sia sorga, naeni Lamatualain mamana leleo-luluꞌun. Sia naa, hambu Lamatuaꞌ ate nara hetar, losa rifon-rifon, ara akaꞌ feta-dote raꞌabꞌubꞌue.
23 Y á la congregación de los primogénitos que están alistados en los cielos, y á Dios el Juez de todos, y á los espíritus de los justos hechos perfectos,
Kota naa o, dadꞌi mamana neꞌebꞌuet mia basa atahori mana ramahere neu Kristus ena. Huu Lamatuaꞌ tao susura fo suraꞌ nala nara nara esa-esaꞌ sia sorga ena. Lamatualain o sia naa boe, dei fo Ana mana paresaꞌ ma timba-tai basa atahori masodꞌan. Basa atahori lele uluꞌ fo Lamatualain simbo se no maloleꞌ, raꞌabꞌubꞌue sia naa boe, huu ramahere neu E. Ara dadꞌi matetuꞌ-manadꞌaiꞌ sia naa ena.
24 Y á Jesús el Mediador del nuevo testamento, y á la sangre del esparcimiento que habla mejor que la de Abel.
Yesus o sia naa boe, fo dadꞌi lelete fee Lamatualain no atahori. Yesus mate raan nandali, fo Lamatualain hengge-nee hehelu-fufuli feuꞌ no nggita. Naa de Yesus raan, tao maꞌasufu Lamatualain ralan. Te ia feaꞌ no Habel raan sia Dudꞌuit Fefeuꞌ a. Huu leleꞌ Kaen nisa Habel, Habel raan mana mandaliꞌ naa, tao Lamatualain namanasa, de Ana fee huku-dokiꞌ neu Kaen.
25 Mirad que no desechéis al que habla. Porque si aquellos no escaparon que desecharon al que hablaba en la tierra, mucho menos nosotros, si desecháramos al que habla de los cielos.
Pasa ndiki mara malolole fo rena saa fo Lamatualain nae olaꞌ fee nggi. Afiꞌ tao onaꞌ bei-baꞌi tara, fo nda simbo baꞌi Musa oꞌolan sa, leleꞌ ana dadꞌi Lamatualain mana ola-olan mia raefafoꞌ ia. Basa ma Lamatuaꞌ fee huku-dꞌokiꞌ neu se. Ona bee fai hita! Mete ma hita nda nau rena oꞌolan mia sorga sa, dei fo Ana huku-doki nggita beran lenaꞌ.
26 La voz del cual entonces conmovió la tierra; mas ahora ha denunciado, diciendo: Aun una vez, y yo conmoveré no solamente la tierra, mas aun el cielo.
Leleꞌ bei-baꞌi tara rambariiꞌ mia lete Sinai, Lamatuaꞌ hara manaselin, tao rae a nanggonggaꞌ. Ia na, Ana helu-fuli nae, “Dei fo Au tao rae a nanggongga lao esa fai, te nda akaꞌ rae a nanggongga sa, huu lalai a o, nanggongga tungga boe.”
27 Y esta [palabra], Aun una vez, declara la mudanza de las cosas movibles, como de cosas hechas, para que queden las cosas que son firmes.
Leleꞌ Lamatuaꞌ olaꞌ nae, Eni nae tao nanggongga basaꞌ e “lao esa fai”, sosoan nae, Lamatuaꞌ nae uli-fae basa saa fo Eni tao sia lalai no raefafoꞌ ia, losa nda mana maꞌatataaꞌ ra sa, mopo hendi se. Te huu mana maꞌatataaꞌ ra, dei fo rahani rakandoo.
28 Así que, tomando el reino inmóvil, retengamos la gracia por la cual sirvamos á Dios agradándole con temor y reverencia;
Lamatualain toꞌu parendaꞌ sia sorga. Naa nda bisa nambalutu sa. Sofeꞌ no mole-dame. Huu nae simbo nggi fo dadꞌi atahorin sia naa, de, ima fo toꞌe makasi neu E, beꞌutee neu E, ma tananaru E huu manaselin!
29 Porque nuestro Dios es fuego consumidor.
Te ata musi besa-bꞌesa, te Lamatualain nasan, onaꞌ ai a hotu hendi basaꞌ e losa babꞌasan.

< Hebreos 12 >