< Juan 13 >

1 ANTES de la fiesta de la Pascua, sabiendo Jesús que su hora había venido para que pasase de este mundo al Padre, como había amado á los suyos que estaban en el mundo, amólos hasta el fin.
Leleꞌ fai malole Paska nda feꞌe mulai sa, Yesus bubꞌuluꞌ ena oi, Eni fain losa ena, fo Eni musi lao hela raefafoꞌ ia, fo baliꞌ nisiꞌ Aman sia sorga. Te Ana sue naseliꞌ atahori nara mana sia raefafoꞌ ia, losa Ana fee masodꞌan teme-ao neu se.
2 Y la cena acabada, como el diablo ya había metido en el corazón de Judas, [hijo] de Simón Iscariote, que le entregase,
Leleꞌ naa, nitu ra malanggan, dunggu-mbau Yudas, naeni Simon Iskariot anan, fo seo hendi Yesus. De Yudas naꞌetuꞌ fo nae tao taꞌo naa, leleꞌ Yesus se endoꞌ raa fefeta Paska.
3 Sabiendo Jesús que el Padre le había dado todas las cosas en las manos, y que había salido de Dios, y á Dios iba,
Yesus bubꞌuluꞌ ena nae, Lamatualain mana denu Eni raefafoꞌ nema, de mbei fai te Eni musi heoꞌ baliꞌ nisiꞌ Lamatualain. Boe ma Ana bubꞌuluꞌ nae, Eni Aman sia sorga fee basa-bꞌasaꞌ e neu Eni liman ena.
4 Levántase de la cena, y quítase su ropa, y tomando una toalla, ciñóse.
Basa ma Yesus fela mia mei a, de olu hendi badꞌu dean. Boe ma haꞌi nala handuk esa, de paꞌa neu lelebꞌon.
5 Luego puso agua en un lebrillo, y comenzó á lavar los pies de los discípulos, y á limpiarlos con la toalla con que estaba ceñido.
Boe ma ombo oe neu bokor anaꞌ esa. De Ana mulai safe ana mana tungga nara ei nara. Safe basa esa, na Ana ose namadꞌaꞌ nendiꞌ handuk anaꞌ mana nenepaꞌaꞌ sia lelebꞌon.
6 Entonces vino á Simón Pedro; y Pedro le dice: ¿Señor, tú me lavas los pies?
Ana safe esa-esaꞌ ein. Losa Simon Petrus, ma Petrus natane nae, “Papa o mae safe au ei ngga boe, do?”
7 Respondió Jesús, y díjole: Lo que yo hago, tú no entiendes ahora; mas [lo] entenderás después.
Yesus nataa nae, “Leleꞌ ia, nda feꞌe muhine saa fo Au taoꞌ ia sa. Te dei fo muhine.”
8 Dícele Pedro: No me lavarás los pies jamás. Respondióle Jesús: Si no te lavare, no tendrás parte conmigo. (aiōn g165)
Te Petrus olaꞌ nasapaa nae, “Afiꞌ taꞌo naa, Papa! Au nda nau fee Papa safe ei ngga sa.” Boe ma Yesus nataa nae, “Mete ma Au nda safe umeu ei ma sa na, nda nenepaꞌaꞌ mo Au sa.” (aiōn g165)
9 Dícele Simón Pedro: Señor, no sólo mis pies, mas aun las manos y la cabeza.
Boe ma Simon Petrus nataa nae, “Mete ma taꞌo naa, Papa afiꞌ safe akaꞌ ei ngga. Te safe lima ngga no langga ngga boe!”
10 Dícele Jesús: El que está lavado, no necesita sino que lave los pies, mas está todo limpio: y vosotros limpios estáis, aunque no todos.
Basa ma Yesus nafadꞌe mbali e nae, “Atahori mana nariu basa ena, parlu safe akaꞌ ein. Huu aon meuꞌ ena. Memaꞌ rala mara meuꞌ ena, te nda basa se meuꞌ sa.”
11 Porque sabía quién le había de entregar; por eso dijo: No estáis limpios todos.
(Yesus olaꞌ taꞌo naa, huu Ana nahine seka mana nae seo hendi Eni. Naa de Ana nafadꞌe nae, “Nda basa e meuꞌ sa.”)
12 Así que, después que les hubo lavado los pies, y tomado su ropa, volviéndose á sentar á la mesa, díjoles: ¿Sabéis lo que os he hecho?
Leleꞌ Yesus safe basa ei nara, boe ma Ana olu baliꞌ badun, de neu endoꞌ baliꞌ sia mei a. Basa ma natane se nae, “Ona bee? Leleꞌ Au safe ei mara, hei mihine Au tatao ngga, do hokoꞌ?
13 Vosotros me llamáis, Maestro, y, Señor: y decís bien; porque lo soy.
Hei hiiꞌ a moꞌe Au mae, ‘Papa Meser’ ma ‘Lamatuaꞌ’ mana naꞌena hak parenda hei. Naa nandaa ena, huu Au memaꞌ onaꞌ naa.
14 Pues si yo, el Señor y el Maestro, he lavado vuestros pies, vosotros también debéis lavar los pies los unos á los otros.
Te mete ma hei Meser ma no Lamatuaꞌ ia, safe ei mara onaꞌ ate esa, na, ona bee no hei? Hei esa musi mete-seꞌu esa. Onaꞌ hei o musi safe esa no esa ei nara boe.
15 Porque ejemplo os he dado, para que como yo os he hecho, vosotros también hagáis.
Huu Au dadꞌi conto fee nggi ena. Au tao taꞌo bee, na, hei o musi tao tungga taꞌo naa boe.
16 De cierto, de cierto os digo: El siervo no es mayor que su señor, ni el apóstol es mayor que el que le envió.
Tebꞌe! Au ufadꞌe nggi. Ate esa nda manaseliꞌ lenaꞌ eni malanggan sa. Ma dedenuꞌ esa nda manaseliꞌ lenaꞌ atahori mana denu e sa.
17 Si sabéis estas cosas, bienaventurados seréis, si las hiciereis.
Huu hei bubꞌuluꞌ basa dalaꞌ ia ra ena, de hei onton mete ma hei tao tungga taꞌo naa.
18 No hablo de todos vosotros: yo sé los que he elegido: mas para que se cumpla la Escritura: El que come pan conmigo, levantó contra mí su calcañar.
Au nda olaꞌ soꞌal basa hei sa. Au uhine tebꞌe atahori fo tengga alaꞌ ra. Mae onaꞌ na o, naa musi dadꞌi, onaꞌ; saa fo nenesuraꞌ memaꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren oi, ‘Atahori mana endoꞌ naa naꞌabꞌue no Au, ana hiruꞌ nasadꞌea lao hela Au ena.’
19 Desde ahora os lo digo antes que se haga, para que cuando se hiciere, creáis que yo soy.
Au ufadꞌe memaꞌ neu nggi, dei fo mete ma atahori lao hela Au onaꞌ naa, na, ama mimihere mae, Au ia, Kristus.
20 De cierto, de cierto os digo: El que recibe al que yo enviare, á mí recibe; y el que á mí recibe, recibe al que me envió.
Tebꞌe! Au o ufadꞌe ae, seka mana soi ralan fo simbo no maloleꞌ atahori fo Au denuꞌ a, na, eni simbo Au boe. Ma seka simbo Au no maloleꞌ, na, eni o simbo Mana denu Au a boe,”
21 Como hubo dicho Jesús esto, fué conmovido en el espíritu, y protestó, y dijo: De cierto, de cierto os digo, que uno de vosotros me ha de entregar.
Yesus olaꞌ basa naꞌo naa ma, ralan namedꞌa nda maloleꞌ sa. Basa ma, Ana nafadꞌe nae, “Au olaꞌ ia, tebꞌe. Dei fo hei esa seo hendi Au.”
22 Entonces los discípulos mirábanse los unos á los otros, dudando de quién decía.
Rena onaꞌ naa, ma Ana mana tungga nara esa mete esa, huu ara bingun. Ara nda rahine Ana olaꞌ naa neu se sa boe.
23 Y uno de sus discípulos, al cual Jesús amaba, estaba recostado en el seno de Jesús.
Sia naa hambu sira esa, fo Yesus sueꞌ a (naeni au, Yohanis, mana suraꞌ buku ia). Au endoꞌ sia Yesus bobꞌoan.
24 A éste, pues, hizo señas Simón Pedro, para que preguntase quién era aquél de quien decía.
Boe ma Simon Petrus sein nendiꞌ langgan, fo utane sobꞌa Yesus masud na, see.
25 El entonces recostándose sobre el pecho de Jesús, dícele: Señor, ¿quién es?
Basa de, au uꞌusosokoꞌ ao ngga deka-deka o Yesus, de utane ae, “Atahori fo Papa masud na, seka, e?”
26 Respondió Jesús: Aquél es, á quien yo diere el pan mojado. Y mojando el pan, diólo á Judas Iscariote, [hijo] de Simón.
Boe ma Yesus nataa nae, “Taꞌo ia. Au ae haꞌi roti bibꞌiaꞌ esa, fo boroꞌ manggo rala neu, basa na Au fee neu atahori fo Au masud ngga.” Ana boroꞌ nala roti a, ma Ana fee neu Yudas, naeni Simon Iskariot anan.
27 Y tras el bocado Satanás entró en él. Entonces Jesús le dice: Lo que haces, haz[lo] más presto.
Simbo nala roti a, ma nitu a malanggan masoꞌ nisiꞌ Yudas. Boe ma Yesus nafadꞌe neu e nae, “Lai-lai leo! Mae tao saa, na, tao leo. Afiꞌ doo-doo fai.”
28 Mas ninguno de los que estaban á la mesa entendió á qué propósito le dijo esto.
Te atahori mana endoꞌ sia naa ra, esa o nda nahine sa boe, saa de Yesus olaꞌ naꞌo naa.
29 Porque los unos pensaban, porque Judas tenía la bolsa, que Jesús le decía: Compra lo que necesitamos para la fiesta: ó, que diese algo á los pobres.
Huu Yudas naa sira mana toꞌu doin, de ruma duꞌa Yesus masud naa faꞌ ra leleꞌ Ana denu Yudas, “Muu hasa saa fo hita parlu taa sia fefeta Paska ia.” Ma ruma o duꞌa Eni masud na, “Muu fee doiꞌ mbei neu mana tudꞌa-loloeꞌ ra.”
30 Como él pues hubo tomado el bocado, luego salió: y era [ya] noche.
Leleꞌ Yudas simbo nala roti a, ma ana lao lai-lai dea neu. Leleꞌ ana dea neu, te hatuꞌ ena.
31 Entonces como él salió, dijo Jesús: Ahora es glorificado el Hijo del hombre, y Dios es glorificado en él.
Leleꞌ Yudas dea neu, ma Yesus nafadꞌe nae, “Au ia, Atahori Matetuꞌ a. Leleꞌ ia, fain losa ena fo Lamatualain soꞌu nananaru Au. Ma naa o tao atahori mete-rita Lamatualain manaselin.
32 Si Dios es glorificado en él, Dios también le glorificará en sí mismo, y luego le glorificará.
Huu Au nenepaꞌaꞌ o Lamatualain, ma utudꞌu manaselin, naa de Ana soꞌu nananaru Au. Ana nda nahati doo-doo sa ena.
33 Hijitos, aun un poco estoy con vosotros. Me buscaréis; mas, como dije á los Judíos: Donde yo voy, vosotros no podéis venir; así digo á vosotros ahora.
Ana nggara, e! Onaꞌ mae Au sue useliꞌ nggi o, nda dooꞌ sa te Au nda uꞌubꞌue o nggi sa ena. Dei fo Ama sangga Au, te nda hambu sa. Au ufadꞌe nggi ia, onaꞌ saa fo Au ufadꞌe neu atahori Yahudi ra malangga nara ae, ‘Au uu sia mamanaꞌ esa, te hei nda bisa tungga sa.’
34 Un mandamiento nuevo os doy: Que os améis unos á otros: como os he amado, que también [os] améis los unos á los otros.
Au fee nggi parenda feuꞌ esa, taꞌo ia: hei musi esa sue-lai esa, onaꞌ Au sue nggi boe. Dadꞌi hei o musi esa sue esa.
35 En esto conocerán todos que sois mis discípulos, si tuviereis amor los unos con los otros.
Mete ma hei esa sue esa onaꞌ naa, na, basa atahori bisa bubꞌuluꞌ rae, hei ia, Au ana mana tungga ngga ra.”
36 Dícele Simón Pedro: Señor, ¿adónde vas? Respondióle Jesús: Donde yo voy, no me puedes ahora seguir; mas me seguirás después.
Basa ma Simon Petrus natane E nae, “Papa mae muu sia bee?” Boe ma Yesus nafadꞌe nae, “Au uu sia mamanaꞌ esa, te ho nda feꞌe bisa muu leleꞌ ia sa. Te neu maꞌabꞌuin fo muu sia naa boe.”
37 Dícele Pedro: Señor, ¿por qué no te puedo seguir ahora? mi alma pondré por ti.
Petrus natane nae, “Papa, e! Taꞌo bee de au nda feꞌe bisa uu leleꞌ ia sa? Huu au uhehere fo mate fee Papa ena!”
38 Respondióle Jesús: ¿Tu alma pondrás por mí? De cierto, de cierto te digo: No cantará el gallo, sin que me hayas negado tres veces.
Yesus nataa nae, “Tebꞌe, do? Mae fee masodꞌam fo mate soaꞌ neu Au? Matetun, taꞌo ia: manu a nda feꞌe koꞌokee sa, te mufunii Au lao telu ena.”

< Juan 13 >