Cantar de los Cantares 5

1 YO vine á mi huerto, oh hermana, esposa [mía]: cogido he mi mirra y mis aromas; he comido mi panal y mi miel, mi vino y mi leche he bebido. Comed, amigos; bebed, amados, y embriagaos.

Napanak iti hardinko, kabsatko a babai, o nobiak; Inummongko ti mirak agraman iti rekadok. Kinnankon ti balay ti dirok agraman ti dirok; Ininomkon ti arakko ken ti gatasko. Manganka gayyem. Manganka gayyem; uminomka a siwayawaya, ay-ayatek. Kasarsarita ti babai ti bagina

2 Yo dormía, pero mi corazón velaba: la voz de mi amado que llamaba: Abreme, hermana mía, amiga mía, paloma mía, perfecta mía; porque mi cabeza está llena de rocío, mis cabellos de las gotas de la noche.

Nakaturogak ngem nakariing ti pusok iti maysa a tagtagainep. Adda ti timek ti ay-ayatek nga agtuktuktok a kunkunana, “Ilukatannak, kabsatko a babai, ay-ayatek, o kalapatik, o awan pagkuranganna nga ay-ayatek, ta nabasa ti ulok gapu iti linnaaw, nabasa ti buokko gapu iti lammiis ti rabii.”

3 Heme desnudado mi ropa; ¿cómo la tengo de vestir? He lavado mis pies; ¿cómo los tengo de ensuciar?

“Inussobko ti kagayko; masapul kadi nga isuotko manen? Binuggoakon dagiti sakak; masapul kadi a rugitak manen dagitoy?”

4 Mi amado metió su mano por el agujero, y mis entrañas se conmovieron dentro de mí.

Iniggaman ti ay-ayatek iti paglukatan ti ridaw, ket nariing ti pusok kenkuana.

5 Yo me levanté para abrir á mi amado, y mis manos gotearon mirra, y mis dedos mirra que corría sobre las aldabas del candado.

Bimmangonak tapno lukatak ti ridaw para iti ay-ayatek; agtedtedted ti mira kadagiti imak, nabasa dagiti ramayko kadagiti alingasaw ti mira, iti pagiggaman ti ridaw.

6 Abrí yo á mi amado; mas mi amado se había ido, había ya pasado: y tras su hablar salió mi alma: busquélo, y no lo hallé; llamélo, y no me respondió.

Inlukatko ti ridaw para iti ay-ayatek, ngem timmalikod ti ay-ayatek ket nakapanawen. Nalmes ti pusok; naawananak iti namnama. Binirokko isuna ngem saanko isuna a masarakan; inayabak isuna, ngem saannak a sinungbatan.

7 Halláronme los guardas que rondan la ciudad: hiriéronme, llagáronme, quitáronme mi manto de encima los guardas de los muros.

Nakitadak dagiti lallaki nga agwanwanawan iti siudad; dinanog ken sinugatdak; dagiti agbanbantay iti ngatoen dagiti pader ket innalada ti kagayko. Kasarsarita ti balasang dagiti babbai iti siudad

8 Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalem, si hallareis á mi amado, que le hagáis saber como de amor estoy enferma.

Kayatko nga agkarikayo, annak a babbai ti Jerusalem, a no masarakanyo ti ay-ayatek, ibagayo kenkuana nga agsakitak gapu iti ayatko kenkuana. Kasarsarita dagiti babbai ti siudad ti balasang

9 ¿Qué es tu amado más que [otro] amado, oh la más hermosa de todas las mujeres? ¿qué es tu amado más que [otro] amado, que así nos conjuras?

Kasano a nasaysayaat ti ay-ayatem ngem iti sabali pay a lalaki nga ayaten, sika a kapipintasan kadagiti babbai? Apay a nasaysayaat ti ay-ayatem ngem iti sabali pay a lalaki nga ayaten, a kiddawem kadakami nga agkarikami a kas iti daytoy? Kasarsarita ti balasang dagiti babbalasang iti siudad

10 Mi amado es blanco y rubio, señalado entre diez mil.

Ti ay-ayatek ket napudaw ken lumabbaga, kangrunaan kadagiti sangapulo a ribu.

11 Su cabeza, [como] oro finísimo; sus cabellos crespos, negros como el cuervo.

Kasudian a balitok ti ulona; kulot ken nangisit a kasla uwak ti buokna.

12 Sus ojos, como palomas junto á los arroyos de las aguas, que se lavan con leche, [y] á la perfección colocados.

Dagiti matana ket kasla kadagiti kalapati iti igid dagiti waig, nadigos iti gatas, naiyurnos a kasla kadagiti alahas.

13 Sus mejillas, como una era de especias aromáticas, [como] fragantes flores: sus labios, [como] lirios que destilan mirra que trasciende.

Dagiti pingpingna ket kasla pagmulaan dagiti rekado, nga agpatpataud iti nabanglo nga ayamuom. Dagiti bibigna ket kasla kadagiti lirio, nga agar-aruyot iti mira.

14 Sus manos, [como] anillos de oro engastados de jacintos: su vientre, [como] claro marfil cubierto de zafiros.

Nagsippukel dagiti takkiagna nga addaan iti balitok a naarkusan kadagiti napapateg a bato; ti tianna ket kasla marfil a nakalupkopan kadagiti safiro.

15 Sus piernas, [como] columnas de mármol fundadas sobre basas de fino oro: su aspecto como el Líbano, escogido como los cedros.

Dagiti luppona ket kasla kadagiti adigi a marmol, a naisaad kadagiti batay a puro a balitok; ti langana ket kasla iti Libano, a napili a kas kadagiti sedro.

16 Su paladar, dulcísimo: y todo él codiciable. Tal es mi amado, tal es mi amigo, oh doncellas de Jerusalem.

Ti ngiwatna ti kasasam-itan; naimnas isuna. Daytoy ti ay-ayatek, ken ti gayyemko, annak a babbai dagiti tattao ti Jerusalem.