Ordspråksboken 14

1 Genom visa kvinnor varder huset uppbyggt, men oförnuft river ned det med egna händer.

De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.

2 Den som fruktar HERREN, han vandrar i redlighet, men den som föraktar honom, han går krokiga vägar.

Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.

3 I den oförnuftiges mun är ett gissel för hans högmod, men de visa bevaras genom sina läppar.

In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.

4 Där inga dragare finnas, där förbliver krubban tom, men riklig vinning får man genom oxars kraft.

Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.

5 Ett sannfärdigt vittne ljuger icke, men ett falskt vittne främjar lögn.

Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.

6 Bespottaren söker vishet och finner ingen, men för den förståndige är kunskap lätt.

De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.

7 Gå bort ifrån den man som är dåraktig; aldrig fann du på hans läppar något förstånd.

Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.

8 Det är den klokes vishet, att han aktar på sin väg, men det är dårars oförnuft, att de öva svek.

De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.

9 De oförnuftiga bespottas av sitt eget skuldoffer, men bland de redliga råder gott behag.

Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.

10 Hjärtat känner självt bäst sin egen sorg, ej heller kan en främmande intränga i dess glädje.

Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.

11 De ogudaktigas hus förödes, men de rättsinnigas hydda blomstrar.

Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.

12 Mången håller sin väg för den i rätta, men på sistone leder den dock till döden.

Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.

13 Mitt under löjet kan hjärtat sörja, och slutet på glädjen bliver bedrövelse.

Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.

14 Av sina gärningars frukt varder den avfällige mättad, och den gode bliver upphöjd över honom.

Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.

15 Den fåkunnige tror vart ord, men den kloke aktar på sina steg.

De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.

16 Den vise tager sig till vara och flyr det onda, men dåren är övermodig och sorglös.

De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.

17 Den som är snar till vrede gör vad oförnuftigt är, och en ränkfull man bliver hatad.

De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.

18 De fåkunniga hava fått oförnuft till sin arvedel, men de kloka bliva krönta med kunskap.

De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.

19 De onda måste falla ned inför de goda, och de ogudaktiga vid den rättfärdiges portar.

De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.

20 Jämväl av sina närmaste är den fattige hatad, men den rike har många vänner.

Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.

21 Den som visar förakt för sin nästa, han begår synd, men säll är den som förbarmar sig över de betryckta.

Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!

22 De som bringa ont å bane skola förvisso fara vilse, men barmhärtighet och trofasthet röna de som bringa gott å bane.

Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.

23 Av all möda kommer någon vinning, men tomt tal är ren förlust.

Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.

24 De visas rikedom är för dem en krona men dårarnas oförnuft förbliver oförnuft.

Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.

25 Ett sannfärdigt vittne räddar liv, men den som främjar lögn, han är full av svek.

Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.

26 Den som fruktar HERREN har ett tryggt fäste, och hans barn få där en tillflykt.

Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.

27 I HERRENS fruktan är en livets källa genom dem undviker man dödens snaror

Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.

28 Att hava många undersåtar är en konungs härlighet, men brist på folk är en furstes olycka.

Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.

29 Den som är tålmodig visar gott förstånd, men den som är snar till vrede går långt i oförnuft.

De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.

30 Ett saktmodigt hjärta är kroppens liv, men bittert sinne är röta i benen.

Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.

31 Den som förtrycker den arme smädar hans skapare, men den som förbarmar sig över de fattiga, han ärar honom.

Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.

32 Genom sin ondska kommer de ogudaktige på fall, men den rättfärdige är frimodig in i döden.

Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.

33 I den förståndiges hjärta bor visheten, och i dårarnas krets gör hon sig kunnig.

In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.

34 Rättfärdighet upphöjer ett folk men synd är folkens vanära.

Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.

35 En förståndig tjänare behaga konungen väl, men över en vanartig skall han vrede komma.

De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.