< Psaltaren 130 >

1 En vallfartssång. Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.
Из глубины воззвах к Тебе, Господи: Господи, услыши глас мой.
2 Herre, hör min röst, låt dina öron akta på mina böners ljud.
Да будут уши Твои внемлюще гласу моления моего.
3 Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar, Herre, vem kan då bestå?
Аще беззакония назриши, Господи, Господи, кто постоит?
4 Dock, hos dig är ju förlåtelse, på det att man må frukta dig.
Яко у Тебе очищение есть, Имене ради Твоего потерпех Тя
5 Jag väntar efter HERREN, min själ väntar, och jag hoppas på hans ord.
Господи, потерпе душа моя в слово Твое:
6 Min själ väntar efter Herren mer än väktarna efter morgonen, ja, mer än väktarna efter morgonen.
упова душа моя на Господа от стражи утренния до нощи, от стражи утренния
7 Hoppas på HERREN, Israel; ty hos HERREN är nåd, och mycken förlossning är hos honom.
да уповает Израиль на Господа: яко у Господа милость, и многое у Него избавление:
8 Och han skall förlossa Israel från alla dess missgärningar.

< Psaltaren 130 >