< Jon 21 >

1 So kochingbv Jisu lvkodv Tiberias Svpar lo ninyigv lvbwlaksu vdwa kaarwksuto. Si vbvchingbv ritoku.
Danach offenbarte Sich Jesus den Jüngern abermals am Meer von Tiberias. Er offenbarte Sich aber also:
2 Saimon Pitar, Tomas (Bvngpiam sinam vla minam), Natanael (Hv Galili gv Kana lokv), Jibedi gv kuunyilo vdwv, okv Jisu gv kvvbi lvbwlaksu anyiv la mvnwngngv lvkobv dookumtoku.
Es waren beisammen Simon Petrus und Thomas, genannt der Zwilling, und Nathanael aus Kana in Galiläa und die Söhne des Zebedäus und zwei andere von Seinen Jüngern.
3 Saimon Pitar kvvbi vdwa minto, “Ngo ngui naabv vngjinnv.” Bunu ninyia minto, “Ngonuka nam vngming gvvre.” Vkvlvgabv bunu svpw akolo vnglin nyatoku, vbvritola bunu ho ayu mvnwngngv hoka oguka harpa kumato.
Spricht zu ihnen Simon Petrus: Ich gehe hin fischen. Sie sagen zu ihm: Wir gehen auch mit dir. Sie gingen hinaus und stiegen alsbald in ein Schiff, fingen aber nichts in selbiger Nacht.
4 Doonyi hv nyilin sopit pvngnga, Jisu isi biyarlo daktoku, vbvritola lvbwlaksu vdwv ninyia Jisu vla chimato.
Als es aber schon Morgen geworden, stand Jesus am Ufer; die Jünger aber wußten nicht, daß es Jesus war.
5 Vbvrikunamv hv bunua tvvkato, “Yaapa vdwa, nonu oguka harpa malare?” Bunu mirwkto, “Aaro, oguka naama.”
Spricht zu ihnen Jesus: Kindlein, habt ihr nichts zu essen? Sie antworteten Ihm: Nein.
6 Nw bunua minto, “Nonugv vsap a svpw hokv lakbik takbv orlwk kwto, okv nonu mego naare.” Vkvlvgabv bunu bunugv vsap a orlwk toku okv um pukorla pulwk nyuma toku, ogulvgavbolo achialvbv ngui naakunam lvgabv.
Er aber sagte zu ihnen: Werfet das Netz zu rechten Seite des Schiffes, und ihr werdet finden. Da warfen sie es aus und vermochten es nicht mehr zu ziehen vor der Menge der Fische.
7 Jisu gv paknam lvbwlaksu angv Pitarnyi minto, “Si Ahtu laka!” Vdwlo Pitar Ahtu vla tvvpa tvkudw, hv ninyigv agum vji a koorum sutoku (hv ninyigv vji a pilinla vvpv kunam um) okv isi bv poklwk toku.
Da spricht selbiger Jünger, den Jesus liebte, zu Petrus: Es ist der Herr! Da Simon Petrus hörte, daß es der Herr wäre, gürtete er sich den Überwurf um - denn er war nackt -und warf sich ins Meer.
8 Kvvbi lvbwlaksu vdwv svpw lokv agumbv dulunlinla vsaplo ngui yarpok kunam a puming gvto. Bunu agum gv kvdw a adu jeyo kumato, mitar lwngkin gubv adu to.
Die anderen Jünger aber kamen in dem Schifflein denn sie waren nicht weit vom Lande, sondern etwa zweihundert Ellen und schleppten das Netz mit den Fischen.
9 Vdwlo bunu agum kvdwlo korlin tokudw, bunu vtwng vkvla ngui go vmv mvri lo baalwk tvla doodubv kaapato.
Wie sie nun ans Land ausstiegen, sehen sie ein Kohlenfeuer angelegt und ein Fischlein darauf liegen und Brot.
10 Vbvrikunamv Jisu bunua minto, “Nonugv vjakpi ngui naanam lokv mego bvnglwkto.”
Spricht Jesus zu ihnen: Bringet nun von den Fischlein, die ihr gefangen habt.
11 Saimon Pitar svpw lo vngto okv ngui nvvtvnv vsaplo yarpok kunvnga agumbv rvvlinto, ngui ngv lvngola chamngu gula nvom gubv mvnwngngv rito; hoka achialv kujeka, vjaklodvbv vsap hv bokpwk mato.
Simon Petrus stieg hinein und zog das Netz ans Land voll großer Fische hundertdreiundfünfzig. Und wiewohl es so viele waren, zerriß das Netz nicht.
12 Jisu bunua minto, “Aato okv dvto.” Lwbwlaksu vdwv yvv akonvka mvngpakla ninyia “No yvvla?” Vla tvvka nvgoka kaama, ogulvgavbolo bunu si Ahtu kv vla chintoku.
Spricht Jesus zu ihnen: Kommt her und frühstückt! Keiner der Jünger aber wagte Ihn zu fragen: Wer bist Du? Da sie wußten, daß es der Herr war.
13 Vkvlvgabv Jisu vngla, vtwng nga naato okv bunua jitoku; okv ngui haka vbvdvdvbv rito.
Da kommt Jesus und nimmt das Brot und gibt es ihnen, desgleichen auch das Fischlein.
14 Jisu sinam lokv turrapro kochingbv ninyigv lvbwlaksu vdwa kaarwk sunamv si lvom nvnvku.
Dies war nun das dritte Mal, daß Jesus Sich Seinen Jüngern offenbarte, nachdem Er von den Toten auferweckt ward.
15 Bunu dvro kochingbv, Jisu Saimon Pitarnyi minto, “Saimon, Jon gv kuunyilo, no ngam so kvvbi vdwgv ngam paknama kaiyabv pakya dunvre?” Hv mirwkto, “Vkv, Ahtu, nam ngoogv paknam ma no chindu.” Jisu ninyia minto, “Ngoogv svlarkuu vdwa alvbv kaaya laka.”
Als sie nun gefrühstückt hatten, spricht Jesus zu Simon Petrus: Simon Jona, liebst du Mich mehr denn diese? Er spricht zu ihm: Ja, Herr, Du weißt, daß ich Dich lieb habe. Spricht Er zu ihm: Weide Meine Lämmlein!
16 Jisu lvnyi nvbv ninyia minto, “Saimon Jon gv kuunyilo, no ngam pakdunvre?” Hv mirwkto, “Vkv, Ahtu, nam ngoogv paknam a no chindu.” Jisu ninyia minto, “Ngoogv svlar vdwa alvbv kaaya laka.”
Spricht Er wieder zum zweitenmal zu ihm: Simon Jona, liebst du Mich? Spricht er zu Ihm: Ja, Herr, du weißt, daß ich Dich lieb habe. Spricht Er zu ihm: Hüte Meine Schafe!
17 Jisu lvom nvbv minto, “Saimon Jon gv kuunyilo, no nga pakdunvre?” Pitar mvngru toku ogulvgavbolo Jisu ninyia lvom go “No nga pakdunvre?” Vla tvvka kunam lvkwngbv vkvlvgabv hv Jisunyi minto, “Ahtu, no ogumvnwngnga chindunv; no chindu nam ngoogv paknama!” Jisu ninyia minto, “Ngoogv svlar vdwa alvbv kaaya laka.
Spricht Er zum drittenmal zu ihm: Simon Jona, hast du Mich lieb? Petrus ward betrübt, daß Er zum dritten Male zu ihm sagte: Hast du Mich lieb? Und er sprach zu Ihm: Herr, du weißt alle Dinge, Du erkennst, daß ich Dich lieb habe. Sagt Jesus zu ihm: Weide Meine Schafe!
18 Ngo nam jvjv nga minjidunv: nonugv yaapa rilo nonu ogolo vngso mvngpvdw no mvgemvrap sula vngdung vngbab karminto; vbvritola noogv nyikam rilo, no lak v laklin reku okv kvvbi akonv nam leeriku okv noogv vngso mvngma kolo vnggv reku.”
Wahrlich, wahrlich, Ich sage dir: Da du jünger warst, gürtetest du dich selbst und wandeltest, wo du wolltest. Wenn du aber alt bist, wirst du deine Hände ausrecken, und ein anderer wird dich gürten und bringen, wo du nicht hin willst.
19 (Jisu gv ninyia svbv minam si Pitar silaku Pwknvyarnvnyi kaibv yunglit mosenga mintoku.) Vbvrikunamv Jisu ninyia “Nga vngming gvlaak!” vla mintoku.
Dies sagte Er aber, um anzuzeigen, mit welchem Tode er Gott verherrlichen würde. Und als Er solches gesprochen hatte, sagte Er zu ihm: Folge Mir nach!
20 Pitar kaakor kaarwk namv Jisu gv paknam kvvbi lvbwlaksu anga adarlo dakdubv kaapato—hv Jisu gv dvnam dvgv rilo ninyigv nvchilo doolwk dvla “Ahtu nam yvvla koa tvdunv?” vla tvvkanv angv.
Petrus aber wandte sich um und erblickte den Jünger nachfolgen, den Jesus liebte, der auch beim Abendmahl sich nach Seiner Brust neigte, und sprach: Herr, wer ist es, der Dich verrät?
21 Vdwlo Pitar ninyia kaapa tokudw, nw Jisunyi tvvkato, “Ahtu, ogubvla so nyi sum?”
Wie Petrus diesen sieht, spricht er zu Jesus: Herr, was aber soll dieser?
22 Jisu ninyia mirwkto, “Ngo ninyia ngoogv aakurma dvdvlo turbwng modubv mvngbolo, hv no gvbv ogubv ridula? Ngam vngming gvlaak!”
Spricht zu ihm Jesus: Wenn Ich will, daß dieser bleibe, bis daß Ich komme, was ist das Dir? Folge du Mir nach!
23 Vkvlvgabv so lvbwlaksu angv simare vla yunying ngv jarkar toku Jisu gv rigvnam vdwgvlo. Vbvritola nw simare vla Jisu mimato; nw minto, “Ngo ninyia ngoogv aakurma dvdvlo turbwng modubv mvngbolo, hv no gvbv ogubv ridula?”
Da ging denn dieses Wort aus unter die Brüder, daß dieser Jünger nicht stürbe. Und Jesus hatte ihm nicht gesagt, daß er nicht sterbe, sondern: Wenn Ich will, daß dieser bleibe, bis daß Ich komme, was ist das dir?
24 Nw kuna lvbwlaksu angv yvvdw so vdw sum mindunv, okv sum lvkgap pvnv angv; okv ngonu chindu nw ogugo minpvkudw hv jvjv ngv.
Dies ist der Jünger, der darüber zeugt und dies geschrieben hat, und wir wissen, daß sein Zeugnis wahr ist.
25 Vjak, Jisu gv kvvbi aba rikunam dvdv ngv hoka achialv toku. Um akin akinbv lvknv guilo ngo mvngkanamv nyiamooku mvnwng si um lvkpv nama dvbwng nyulamare.
Es sind aber auch viele andere Dinge, die Jesus getan hat, welche, so man sie sollte einzeln beschreiben, erachte ich, die Welt selbst würde die Bücher nicht fassen, die zu schreiben wären.

< Jon 21 >