நீதிமொழிகள் 15

1 ௧ சாந்தமான பதில் கடுங்கோபத்தை அடக்கும்; கடுஞ்சொற்களோ கோபத்தை எழுப்பும்.

A soft answer turneth away wrath: but grievous words stir up anger.

2 ௨ ஞானிகளின் நாவு அறிவை உபயோகப்படுத்தும்; மூடர்களின் வாயோ புத்தியீனத்தைக் கக்கும்.

The tongue of the wise useth knowledge aright: but the mouth of fools poureth out foolishness.

3 ௩ யெகோவாவின் கண்கள் எந்த இடத்திலுமிருந்து, நல்லவர்களையும், தீயவர்களையும் நோக்கிப்பார்க்கிறது.

The eyes of the LORD [are] in every place, beholding the evil and the good.

4 ௪ ஆரோக்கியமுள்ள நாவு ஜீவமரம்; நாவின் மாறுபாடோ ஆவியை நொறுக்கும்.

A wholesome tongue [is] a tree of life: but perverseness therein [is] a breach in the spirit.

5 ௫ மூடன் தன்னுடைய தகப்பனுடைய புத்தியை அலட்சியப்படுத்துகிறான்; கடிந்துகொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ விவேகி.

A fool despiseth his father’s instruction: but he that regardeth reproof is prudent.

6 ௬ நீதிமானுடைய வீட்டில் அதிக பொக்கிஷம் உண்டு; துன்மார்க்கனுடைய வருமானத்திலோ துன்பம் உண்டு.

In the house of the righteous [is] much treasure: but in the revenues of the wicked is trouble.

7 ௭ ஞானிகளின் உதடுகள் அறிவை விதைக்கும்; மூடர்களின் இருதயமோ அப்படியல்ல.

The lips of the wise disperse knowledge: but the heart of the foolish [doeth] not so.

8 ௮ துன்மார்க்கர்களுடைய பலி யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானது; செம்மையானவர்களின் ஜெபமோ அவருக்குப் பிரியம்.

The sacrifice of the wicked [is] an abomination to the LORD: but the prayer of the upright [is] his delight.

9 ௯ துன்மார்க்கர்களுடைய வழி யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானது; நீதியைப் பின்பற்றுகிறவனையோ அவர் நேசிக்கிறார்.

The way of the wicked [is] an abomination unto the LORD: but he loveth him that followeth after righteousness.

10 ௧0 வழியைவிட்டு விலகுகிறவனுக்குப் புத்திமதி எரிச்சலாக இருக்கும்; கடிந்துகொள்ளுதலை வெறுக்கிறவன் சாவான்.

Correction [is] grievous unto him that forsaketh the way: [and] he that hateth reproof shall die.

11 ௧௧ பாதாளமும் அழிவும் யெகோவாவின் பார்வைக்கு முன்பாக இருக்க, மனுமக்களுடைய இருதயம் அதிகமாக அவர் முன்பாக இருக்குமல்லவோ? (Sheol h7585)

Hell and destruction [are] before the LORD: how much more then the hearts of the children of men? (Sheol h7585)

12 ௧௨ பரியாசக்காரன் தன்னைக் கடிந்துகொள்ளுகிறவனை நேசிக்கமாட்டான்; ஞானவான்களிடத்தில் போகவுமாட்டான்.

A scorner loveth not one that reproveth him: neither will he go unto the wise.

13 ௧௩ மனமகிழ்ச்சி முகமலர்ச்சியைத் தரும்; மனதுக்கத்தினாலே ஆவி முறிந்துபோகும்.

A merry heart maketh a cheerful countenance: but by sorrow of the heart the spirit is broken.

14 ௧௪ புத்திமானுடைய மனம் அறிவைத்தேடும்; மூடர்களின் வாயோ மதியீனத்தை மேயும்.

The heart of him that hath understanding seeketh knowledge: but the mouth of fools feedeth on foolishness.

15 ௧௫ சிறுமைப்பட்டவனுடைய நாட்களெல்லாம் தீங்குள்ளவைகள்; மனரம்மியமோ நிரந்தர விருந்து.

All the days of the afflicted [are] evil: but he that is of a merry heart [hath] a continual feast.

16 ௧௬ சஞ்சலத்தோடு கூடிய அதிகப் பொருட்களைவிட, யெகோவாவைப் பற்றும் பயத்தோடு கூடிய கொஞ்சப்பொருளே உத்தமம்.

Better [is] little with the fear of the LORD than great treasure and trouble therewith.

17 ௧௭ பகையோடு இருக்கும் கொழுத்த எருதின் கறியைவிட, சிநேகத்தோடு இருக்கும் இலைக்கறியே நல்லது.

Better [is] a dinner of herbs where love is, than a stalled ox and hatred therewith.

18 ௧௮ கோபக்காரன் சண்டையை எழுப்புகிறான்; நீடியசாந்தமுள்ளவனோ சண்டையை அமர்த்துகிறான்.

A wrathful man stirreth up strife: but [he that is] slow to anger appeaseth strife.

19 ௧௯ சோம்பேறியின் வழி முள்வேலிக்குச் சமம்; நீதிமானுடைய வழியோ ராஜபாதை.

The way of the slothful [man is] as an hedge of thorns: but the way of the righteous [is] made plain.

20 ௨0 ஞானமுள்ள மகன் தகப்பனைச் சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; மதியற்ற மனிதனோ தன்னுடைய தாயை அலட்சியப்படுத்துகிறான்.

A wise son maketh a glad father: but a foolish man despiseth his mother.

21 ௨௧ மூடத்தனம் புத்தியீனனுக்குச் சந்தோஷம்; புத்திமானோ தன்னுடைய செயல்களைச் செம்மைப்படுத்துகிறான்.

Folly [is] joy to [him that is] destitute of wisdom: but a man of understanding walketh uprightly.

22 ௨௨ ஆலோசனை இல்லாததால் எண்ணங்கள் சிதைந்துபோகும்; ஆலோசனைக்காரர்கள் அநேகர் இருந்தால் அவைகள் உறுதிப்படும்.

Without counsel purposes are disappointed: but in the multitude of counsellors they are established.

23 ௨௩ மனிதனுக்குத் தன்னுடைய வாய்மொழியினால் மகிழ்ச்சியுண்டாகும்; ஏற்றகாலத்தில் சொன்ன வார்த்தை எவ்வளவு நல்லது!

A man hath joy by the answer of his mouth: and a word [spoken] in due season, how good [is it]!

24 ௨௪ கீழான பாதாளத்தைவிட்டு விலகும்படி, விவேகிக்கு வாழ்வின் வழியானது உன்னதத்தை நோக்கும் வழியாகும். (Sheol h7585)

The way of life [is] above to the wise, that he may depart from hell beneath. (Sheol h7585)

25 ௨௫ அகங்காரியின் வீட்டைக் யெகோவா பிடுங்கிப்போடுவார்; விதவையின் எல்லையையோ நிலைப்படுத்துவார்.

The LORD will destroy the house of the proud: but he will establish the border of the widow.

26 ௨௬ துன்மார்க்கர்களுடைய நினைவுகள் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவைகள்; சுத்தமானவர்களுடைய வார்த்தைகளோ இன்பமானவைகள்.

The thoughts of the wicked [are] an abomination to the LORD: but [the words] of the pure [are] pleasant words.

27 ௨௭ பொருளாசைக்காரன் தன்னுடைய வீட்டைக் கலைக்கிறான்; லஞ்சங்களை வெறுக்கிறவனோ பிழைப்பான்.

He that is greedy of gain troubleth his own house; but he that hateth gifts shall live.

28 ௨௮ நீதிமானுடைய மனம் பதில் சொல்ல யோசிக்கும்; துன்மார்க்கனுடைய வாயோ தீமைகளைக் கொப்பளிக்கும்.

The heart of the righteous studieth to answer: but the mouth of the wicked poureth out evil things.

29 ௨௯ துன்மார்க்கர்களுக்குக் யெகோவா தூரமாக இருக்கிறார்; நீதிமான்களின் ஜெபத்தையோ கேட்கிறார்.

The LORD [is] far from the wicked: but he heareth the prayer of the righteous.

30 ௩0 கண்களின் ஒளி இருதயத்தைப் பூரிப்பாக்கும்; நற்செய்தி எலும்புகளை ஆரோக்கியமாக்கும்.

The light of the eyes rejoiceth the heart: [and] a good report maketh the bones fat.

31 ௩௧ வாழ்வுக்கேதுவான கடிந்துகொள்ளுதலை ஏற்றுக்கொள்ளும் காது ஞானிகளிடத்திலே தங்கும்.

The ear that heareth the reproof of life abideth among the wise.

32 ௩௨ புத்திமதியைத் தள்ளிவிடுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவை வெறுக்கிறான்; கடிந்துகொள்ளுதலைக் கேட்கிறவனோ ஞானமடைவான்.

He that refuseth instruction despiseth his own soul: but he that heareth reproof getteth understanding.

33 ௩௩ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் ஞானத்தைப் போதிக்கும்; மேன்மைக்கு முன்னானது தாழ்மை.

The fear of the LORD [is] the instruction of wisdom; and before honour [is] humility.