சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Give thanks to the Lord, call on his name: make known his deeds among the nations.
Sing to him, make music to him, tell of all his wondrous works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Make your boast in his holy name, be glad at heart, you who seek the Lord.
Seek after the Lord and his strength, seek his face evermore.
Remember the wonders he did, his portents, the judgments he uttered,
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
you who are offspring of Abraham, his servant, the children of Jacob, his chosen ones.
He is the Lord our God: in all the earth are his judgments.
He remembers forever his covenant, his promise for a thousand generations
The covenant he made with Abraham, the oath he swore to Isaac,
and confirmed as a statute to Jacob, a pact everlasting to Israel
to give them the land of Canaan as the lot which they should inherit.
And when they were very few, few and but pilgrims therein,
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
wandering from nation to nation, journeying from people to people,
he allowed no one to oppress them, even punishing kings for their sakes.
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
He forbade them to touch his anointed, or do any hurt to his prophets.
When he called down famine on the land, and cut off the bread which sustained them,
he sent before them a man, Joseph, who was sold as a slave.
His feet were galled with fetters, he was laid in chains of iron,
till the time that his word came to pass, the word of the Lord that had tried him.
The king sent and freed him, the ruler of nations released him.
He made him lord of his household, and ruler of all his possessions,
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
to admonish his princes at will and instruct his elders in wisdom.
Thus Israel came into Egypt, Jacob sojourned in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
His people he made very fruitful, and mightier than their foes.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He inspired them to hate his people, and to deal with his servants craftily.
He sent his servant Moses, and Aaron whom he had chosen,
portents he wrought in Egypt, and signs in the land of Ham.
Darkness he sent, and it fell: yet they gave no heed to his word.
He turned their waters into blood, thus causing their fish to die.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land was alive with frogs, swarming even in the royal chambers.
At his command came flies, and lice in all their borders.
He gave them hail for rain and fire that flashed through the land,
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
smiting their vines and figs, breaking the trees of their border.
At his command came locusts, young locusts beyond all counting,
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
which ate every herb in the land, ate up, too, the fruit of their ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
He struck down in their land all the firstborn, the firstlings of all their strength
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
Then forth he led Israel with silver and gold, and among his tribes no one was weary.
Egypt was glad when they left, for terror had fallen upon them.
He spread out a cloud to screen them, and fire to give light in the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
He sent quails at their entreaty, and heavenly bread in abundance.
He opened the rock; waters gushed: in the desert they ran like a river.
For he remembered his holy promise to Abraham his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
So he led out his people with joy, his elect with a ringing cry.
And he gave them the lands of the nations, the fruit of their toil for possession,
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
that so they might keep his statutes, and be of his laws observant. Hallelujah.
