Eyüp 5

1 “Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?

Rop berre du; kven svarar deg? Kva engel vil du beda til?

2 Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.

Mismod slær fåvis mann i hel og brennhug den som lite veit.

3 Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.

Eg såg ein dåre festa rot, og brått eg laut hans bustad banna.

4 Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.

Hans søner hjelpelaus var, uhjelpte trakka ned i porten.

5 Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.

Hans avling åt dei svoltne upp, dei tok ho tråss i klungergjerde, og snara lurde på hans gods.

6 Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.

Men naudi ei frå dusti kjem; ulukka ei or jordi renn;

7 Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.

nei, mannen vert til møda fødd, som gneistarne lyt fljuga høgt.

8 “Oysa ben Tanrı'ya yönelir, Davamı O'na bırakırdım.

Eg vilde venda meg til Gud og leggja saki fram for honom,

9 Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.

som storverk gjer som ei me skynar, fleir’ underverk enn me kann telja,

10 Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.

som sender regnet ned på jord og vatnet yver mark og eng,

11 Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.

som lyfter låg og liten upp og hjelper syrgjande til frelsa,

12 Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

som spiller planen for dei sløge, so deira hender inkje duger,

13 Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.

som fangar vismann i hans vit, so listig råd forrenner seg.

14 Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

Um dagen støyter dei på myrker, trivlar ved middag som ved natt.

15 Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.

Frå sverd frelser han frelser fatigmann, frå deira munn, frå yvervald,

16 Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.

so vesalmann fær hava von, men vondskap lata munnen att.

17 “İşte, ne mutlu Tanrı'nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten'in yola getirişini küçümseme.

Men sæl den mann som Gud mun refsa; vanvyrd ei tukt frå Allvalds-Gud!

18 Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.

Han sårar, men bind og umkring; han slær men lækjer med si hand.

19 Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.

Seks trengslor bergar han deg or, i sju skal inkje vondt deg nå.

20 Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

I hunger fri’r han deg frå dauden, i krig du undan sverdet slepp;

21 Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.

for tungesvipa er du berga, og trygg du er i tap og tjon;

22 Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

du lær åt tjon og hungersnaud og ottast ikkje ville dyr;

23 Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

du samband hev med stein på marki, og fred med villdyr uti heidi.

24 Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

Du merkar at ditt tjeld hev fred, og inkje vantar i ditt hus.

25 Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.

Du ser, ditt sæde tallrikt er, ditt avkom rikt som gras på eng.

26 Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.

I mannskraft til di grav du gjeng, lik korn, køyrt inn i rette tid.

27 “İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”

Det hev me granska; so det er; so høyr og merka deg det då!»