Yuhanna 4
1 Ferisiler, İsa'nın Yahya'dan daha çok öğrenci edinip vaftiz ettiğini duydular –aslında İsa'nın kendisi değil, öğrencileri vaftiz ediyorlardı– İsa bunu öğrenince Yahudiye'den ayrılıp yine Celile'ye gitti.
And Jesus knew, that the Pharisees had heard; that he made many disciples, and baptized more than John.
Yet Jesus himself did not baptize but his disciples.
And he left Judaea, and went again into Galilee.
4 Giderken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu.
And in going, he had occasion to pass through the midst of the Samaritans.
5 Böylece Samiriye'nin Sihar denilen kentine geldi. Burası Yakup'un kendi oğlu Yusuf'a vermiş olduğu toprağın yakınındaydı.
And he came to a city of the Samaritans called Sychar, near the field which Jacob gave to his son Joseph.
6 Yakup'un kuyusu da oradaydı. İsa, yolculuktan yorulmuş olduğu için kuyunun yanına oturmuştu. Saat on iki sularıydı.
And Jacob's well of water was there. And Jesus was weary with the toil of travelling, and seated himself by the well: and it was at the sixth hour.
7 Samiriyeli bir kadın su çekmeye geldi. İsa ona, “Bana su ver, içeyim” dedi.
And a woman from Samaria came to draw water. And Jesus said to her: Give me water to drink.
8 İsa'nın öğrencileri yiyecek satın almak için kente gitmişlerdi.
And his disciples had gone to the city, to buy themselves food.
9 Samiriyeli kadın, “Sen Yahudi'sin, bense Samiriyeli bir kadınım” dedi, “Nasıl olur da benden su istersin?” Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le ilişkileri yoktur.
The Samaritan woman said to him: How dost thou, a Jew, ask drink of me, who am a Samaritan woman? For the Jews have no familiarity with Samaritans.
10 İsa kadına şu yanıtı verdi: “Eğer sen Tanrı'nın armağanını ve sana, ‘Bana su ver, içeyim’ diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan dilerdin, O da sana yaşam suyunu verirdi.”
Jesus replied and said to her: If thou hadst known the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living waters.
11 Kadın, “Efendim” dedi, “Su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin, yaşam suyunu nereden bulacaksın?
The woman said to him: My lord, thou hast no bucket, and the well is deep.; how hast thou living waters?
12 Sen, bu kuyuyu bize vermiş, kendisi, oğulları ve davarları ondan içmiş olan atamız Yakup'tan daha mı büyüksün?”
Art thou greater than our father Jacob, who gave us this well, and drank from it himself, and his children, and his flocks?
13 İsa şöyle yanıt verdi: “Bu sudan her içen yine susayacak.
Jesus replied and said to her: Whoever shall drink of these waters, will thirst again;
15 Kadın, “Efendim” dedi, “Bu suyu bana ver. Böylece ne susayayım, ne de su çekmek için buraya kadar geleyim.”
The woman said to him: My lord, give me of these waters, that I may not thirst again, and may not come to draw from here.
16 İsa, “Git, kocanı çağır ve buraya gel” dedi.
Jesus said to her: Go, call thy husband, and come hither.
17 Kadın, “Kocam yok” diye yanıtladı. İsa, “Kocam yok demekle doğruyu söyledin” dedi.
She said to him: I have no husband. Jesus said to her: Thou hast well said, I have no husband;
18 “Beş kocaya vardın. Şimdi birlikte yaşadığın adam kocan değil. Doğruyu söyledin.”
for thou hast had five husbands, and he whom thou now hast, is not thy husband. In this thou didst speak truly.
19 Kadın, “Efendim, anlıyorum, sen bir peygambersin” dedi.
The woman said to him: My lord, I perceive thou art a prophet.
20 “Atalarımız bu dağda tapındılar, ama sizler tapılması gereken yerin Yeruşalim'de olduğunu söylüyorsunuz.”
Our fathers worshipped in this mountain; but ye say, that in Jerusalem is the place where it is proper to worship.
21 İsa ona şöyle dedi: “Kadın, bana inan, öyle bir saat geliyor ki, Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim'de tapınacaksınız!
Jesus said to her: Woman, believe me, the hour cometh, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, ye will worship the Father.
22 Siz bilmediğinize tapıyorsunuz, biz bildiğimize tapıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler'dendir.
Ye worship, ye know not what; but we worship what we know; for life is from the Jews.
23 Ama içtenlikle tapınanların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları saat geliyor. İşte, o saat şimdidir. Baba da kendisine böyle tapınanları arıyor.
But the hour cometh, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and in truth; for the Father requireth that worshippers be such.
24 Tanrı ruhtur, O'na tapınanlar da ruhta ve gerçekte tapınmalıdırlar.”
For God is a Spirit; and they that worship him, should worship in spirit and in truth.
25 Kadın İsa'ya, “Mesih denilen meshedilmiş Olan'ın geleceğini biliyorum” dedi, “O gelince bize her şeyi bildirecek.”
The woman said to him: I know that Messiah will come; and when he cometh, he will teach us every thing.
26 İsa, “Seninle konuşan ben, O'yum” dedi.
Jesus said to her: I, who talk with thee, am he.
27 Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldiler. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Bununla birlikte hiçbiri, “Ne istiyorsun?” ya da, “O kadınla neden konuşuyorsun?” demedi.
And while he was speaking, his disciples came. And they wondered that he would converse with the woman; yet no one said, What seekest thou? or, Why talkest thou with her?
28 Sonra kadın su testisini bırakarak kente gitti ve halka şöyle dedi: “Gelin, yaptığım her şeyi bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mudur?”
And the woman left her water-pot, and went to the city, and said to the people:
Come, see a man that told me every thing I ever did: is not this the Messiah?
30 Halk da kentten çıkıp İsa'ya doğru gelmeye başladı.
And the people went out of the city, and came to him.
31 Bu arada öğrencileri O'na, “Rabbî, yemek ye!” diye rica ediyorlardı.
In the mean time, his disciples entreated him, and said to him: Our Rabbi, eat.
32 Ama İsa, “Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.
But he said to them: I have food to eat, of which ye are ignorant.
33 Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.
The disciples said among themselves: Hath any one brought him something to eat?
34 İsa, “Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır” dedi.
Jesus said to them: My food is to do the pleasure of him that sent me, and to accomplish his work.
35 “Sizler, ‘Ekinleri biçmeye daha dört ay var’ demiyor musunuz? İşte, size söylüyorum, başınızı kaldırıp tarlalara bakın. Ekinler sararmış, biçilmeye hazır!
Do ye not say, that after four months cometh the harvest? Behold, I say to you, and lift up your eyes, and look upon the grounds, that they are white, and have already come to the harvest.
36 Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kişi şimdiden ücretini alır ve sonsuz yaşam için ürün toplar. (aiōnios g166)
And he that reapeth, receiveth wages, and gathereth fruits unto life eternal; and the sower and the reaper equally rejoice. (aiōnios g166)
37 ‘Biri eker, başkası biçer’ sözü bu durumda doğrudur.
For in this, is the proverb true, that one is the sower, and another the reaper.
38 Ben sizi, emek vermediğiniz bir ürünü biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, siz ise onların emeğinden yararlandınız.”
I sent you to reap that, on which ye labored not: for others toiled, and ye entered into their labor.
39 O kentten birçok Samiriyeli, “Yaptığım her şeyi bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine İsa'ya iman etti.
And many Samaritans of that city believed on him, because of the discourse of the woman, who testified, He told me all that I ever did.
40 Samiriyeliler O'na gelip yanlarında kalması için rica ettiler. O da orada iki gün kaldı.
And when these Samaritans came to him, they requested him to tarry with them; and he remained with them two days.
41 O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.
And many believed on him, because of his discourse.
42 Bunlar kadına, “Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil” diyorlardı. “Kendimiz işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”
And they said to the woman: Henceforth we believe in him, not on account of thy word; for we have heard him ourselves, and we know that he truly is the Messiah, the Life-Giver of the world.
43 Bu iki günden sonra İsa oradan ayrılıp Celile'ye gitti.
And after two days Jesus departed from there and went into Galilee.
44 İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti.
For Jesus himself testified, that a prophet is not honored in his own city.
45 Celile'ye geldiği zaman Celileliler O'nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayram için gitmişler ve bayramda O'nun Yeruşalim'de yaptığı her şeyi görmüşlerdi.
And when he came to Galilee, the Galileans received him, having seen all the signs which he wrought in Jerusalem at the feast, for they too had gone to the feast.
46 İsa yine, suyu şaraba çevirdiği Celile'nin Kana Köyü'ne geldi. Orada saraya bağlı bir memur vardı. Oğlu Kefarnahum'da hastaydı.
And Jesus came again to Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was at Capernaum a king's servant, whose son was sick.
47 Adam, İsa'nın Yahudiye'den Celile'ye geldiğini işitince yanına gitti, evine gelip ölmek üzere olan oğlunu iyileştirmesi için O'na yalvardı.
He heard that Jesus had come from Judaea to Galilee; and he went to him, and besought him that he would come down and heal his son; for he was near dying.
48 İsa adama, “Sizler belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” dedi.
Jesus said to him: Unless ye see signs and wonders, ye will not believe.
49 Saray memuru İsa'ya, “Efendim, çocuğum ölmeden yetiş!” dedi.
The king's servant said to him: My lord, come down, before the child dieth.
50 İsa, “Git, oğlun yaşayacak” dedi. Adam, İsa'nın söylediği söze iman ederek gitti.
Jesus said to him: Go, thy son liveth. And the man believed the word which Jesus spake to him, and went away.
51 Daha yoldayken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler.
And as he was going down, his servants met him, and informed him and said to him: Thy son liveth.
52 Adam onlara, oğlunun iyileşmeye başladığı saati sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler.
And he asked them, at what time he recovered. And they said to him: Yesterday, at the seventh hour the fever left him.
53 Baba bunun, İsa'nın, “Oğlun yaşayacak” dediği saat olduğunu anladı. Kendisi ve bütün ev halkı iman etti.
And his father knew, that it was at the hour in which Jesus said to him, Thy son liveth. And he believed, and all his house.
54 İsa, bu ikinci belirtiyi de Yahudiye'den Celile'ye döndükten sonra gerçekleştirdi.
This again was the second sign that Jesus wrought, when he came from Judaea to Galilee.
