Mezmurlar 109
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Bože, slavo moja, nemoj muèati,
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Jer se usta bezbožnièka i usta lukava na me otvoriše; govore sa mnom jezikom lažljivijem.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Rijeèima zlobnijem sa svijeh strana gone me, i oružaju se na me ni za što.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Za ljubav moju ustaju na mene, a ja se molim.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Vraæaju mi zlo za dobro, i mržnju za ljubav moju.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Postavi nad njim starješinu bezbožnika, i protivnik neka mu stane s desne strane.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Kad se stane suditi, neka izaðe kriv, i molitva njegova neka bude grijeh.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Neka budu dani njegovi kratki, i vlast njegovu neka dobije drugi.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Djeca njegova nek budu sirote, i žena njegova udovica.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Djeca njegova nek se potucaju i prose, i neka traže hljeba izvan svojih pustolina.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Neka mu uzme dužnik sve što ima, i neka razgrabe tuðini muku njegovu.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Nek se ne naðe niko ko bi ga ljubio, ni ko bi se smilovao na sirote njegove.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Natražje njegovo nek se zatre, u drugom koljenu neka pogine ime njihovo.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Bezakonje starijeh njegovijeh nek se spomene u Gospoda, i grijeh matere njegove nek se ne izbriše.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Neka budu svagda pred Gospodom, i on neka istrijebi spomen njihov na zemlji;
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Zato što se nije sjeæao èiniti milost, nego je gonio èovjeka ništega i ubogoga, i tužnome u srcu tražio smrt.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Ljubio je kletvu, neka ga i stigne; nije mario za blagoslov, neka i otide od njega.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Nek se obuèe u kletvu kao u haljinu, i ona nek uðe u njega kao voda, i kao ulje u kosti njegove.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Nek mu ona bude kao haljina, u koju se oblaèi, i kao pojas, kojim se svagda paše.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Taka plata nek bude od Gospoda onima koji me nenavide, i koji govore zlo na dušu moju.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
A meni, Gospode, Gospode, uèini što prilièi imenu tvojemu. Ti si dobar, milošæu svojom izbavi me.
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
Jer sam nevoljan i ništ, i srce je moje ranjeno u meni.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Nestaje me kao sjena, kad se odmièe; tjeraju me kao skakavce.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Koljena moja iznemogoše od posta, i tijelo moje omrša.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Postadoh potsmijeh njima; videæi me mašu glavom svojom.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Pomozi mi, Gospode, Bože moj, spasi me po milosti svojoj.
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Neka poznadu da je ovo tvoja ruka, i ti, Gospode, da si ovo uèinio.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Oni kunu, a ti blagoslovi; ustaju, ali nek se postide, i sluga se tvoj obraduje.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Nek se protivnici moji obuku u sramotu, i kao haljinom nek se pokriju stidom svojim.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
Hvaliæu Gospoda veoma ustima svojima, i usred mnogih slaviæu ga,
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Jer stoji s desne strane ubogome, da bi ga spasao od onijeh koji osuðuju dušu njegovu.
