< Mezmurlar 137 >

1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
Babylon vapui taengah, kang hnut o, ue, Zion to ka poek o naah, ka qah o.
2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
Katoengnawk doeh tui taeng ih thing tanghang nuiah ka bang o.
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
To ah kaom kaicae misong ah naeh kaminawk mah laasak hanah ang pacae o; kaicae pacaekthlaek kaminawk mah anghoehaih laasak hanah ang pacae o; Zion laa maeto sah o noek khae, tiah ang naa o.
4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
Kawbangmaw Angraeng ih laa to minawk prae ah ka sah o thai tih?
5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
Aw Jerusalem, nang to kang pahnet o ving nahaeloe, ka bantang ban mah a sakthaihaih to pahnet roep nasoe.
6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
Nang to kang panoek o ai boeh moe, kang hoe o haih koek Jerusalem to ka pakoeh o ai boeh nahaeloe, ka palai hae pakha ranuiah angbet caeng nasoe.
7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
Aw Angraeng, Jerusalem amtimh na niah, im hmuen to phrae oh, phrae oh, tiah kathui Edom kaminawk to poek ah.
8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
Amrosak thaih, Aw Babylon canu, kaicae nuiah na sak ih hmuen baktih toengah, na nuiah sah pathok kami loe tahamhoih.
9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!
Na caa nawktanawk to lak moe, thlung nuiah va kami loe tahamhoih.

< Mezmurlar 137 >