< Аюп 27 >

1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
ヨブまた語を繼ぎていはく
2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
われに義しき審判を施したまはざる神 わが心魂をなやまし給ふ全能者此神は活く
3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
(わが生命なほ全くわれの衷にあり 神の氣息なほわが鼻にあり)
4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
わが口は惡を言ず わが舌は謊言を語らじ
5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
我決めて汝等を是とせじ 我に死るまで我が罪なきを言ことを息じ
6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
われ堅くわが正義を持ちて之を棄じ 我は今まで一日も心に責られし事なし
7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
我に敵する者は惡き者と成り我を攻る者は義からざる者と成るべし
8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
邪曲なる者もし神に絶れその魂神を脱とらるるに於ては何の望かあらん
9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
かれ艱難に罹る時に神その呼號を聽いれたまはんや
10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
かれ全能者を喜こばんや 常に神を龥んや
11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
われ神の御手を汝等に敎へん 全能者の道を汝等に隱さじ
12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
視よ汝等もみな自らこれを觀たり 然るに何ぞ斯愚蒙をきはむるや
13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
惡き人の神に得る分 強暴の人の全能者より受る業は是なり
14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
その子等蕃れば劍に殺さる その子孫は食物に飽ず
15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
その遺れる者は疫病に斃れて埋められ その妻等は哀哭をなさず
16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
かれ銀を積こと塵のごとく衣服を備ふること土のごとくなるとも
17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
その備ふる者は義き人これを着ん またその銀は無辜者これを分ち取ん
18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
その建る家は蟲の巣のごとく また番人の造る茅家のごとし
19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
彼は富る身にて寢臥し重ねて興ること無し また目を開けば即ちその身きえ亡す
20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
懼ろしき事大水のごとく彼に追及き 夜の暴風かれを奪ひ去る
21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
東風かれを颺げて去り 彼をその處より吹はらふ
22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
神かれを射て恤まず 彼その手より逃れんともがく
23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
人かれに對ひて手を鳴し 嘲りわらひてその處をいでゆかしむ

< Аюп 27 >