Аюп 28

1 — «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;

For truly there is a source for the silver, and a place for the gold which men refine.

2 Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.

Iron is taken out of the dust, and the stone is melted into copper.

3 Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.

An end doth he set to darkness, and the very utmost limit doth he search out, the stones of darkness, and of the shadow of death.

4 У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.

He breaketh a channel far from the inhabited place; those of unsteady foot, the poorest of men move [there about].

5 Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;

The earth, out of which cometh forth bread, is under its surface turned up as it were with fire.

6 Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.

Her stones are the place whence the sapphire cometh; and golden dust is also there;

7 У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.

[On the] path which no bird of prey knoweth, and which the vulture's eye hath not surveyed;

8 Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.

[Which] ravenous beasts have never trodden, over which the lion hath never passed.

9 Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.

To the flinty rock he stretcheth forth his hand; he overturneth the mountains from the root.

10 Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;

Amid rocks he heweth out canals: and every precious thing doth his eye behold.

11 Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.

The various droppings of water he uniteth into streams, and what is hidden he bringeth forth to light.

12 Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?

But wisdom—where shall she he found? and where is the place of understanding?

13 Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.

Man knoweth not her value: and she is not to be found in the land of the living.

14 [Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.

The deep saith, Not in me is she: and the sea saith, She is not with me.

15 Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.

No fine gold can be given in lieu of her, and silver cannot be weighed out as her price.

16 Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.

She cannot be valued with the gold of Ophir, with the precious onyx, or the sapphire.

17 Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.

She cannot be estimated after gold and glass; and not in exchange for her [can] vessels of refined gold [be taken.]

18 У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.

Coral and crystal will not be thought of; and the value of wisdom is above pearls.

19 Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.

She cannot be estimated after the topaz of Ethiopia, nor can she be valued with pure gold.

20 Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?

But wisdom—whence cometh she? and where is the place of understanding?

21 Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.

Yea, she is hidden from the eyes of all living, and from the fowls of the heavens is she concealed.

22 Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.

Perdition and death say, With our ears have we heard a report of her.

23 Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.

God [alone] understandeth her way, and he knoweth her place;

24 Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.

For he looketh to the ends of the earth, [whatever is] under the whole heaven doth he see.

25 У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,

When he imparted weight unto the wind; and [when] the waters he established by measure;

26 Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,

When he made a law for the rain, and a way for the lightning of [his] thunders;

27 У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,

Then did he see her, and make her known; he established her, and also searched her out.

28 Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».

And he said unto man, Behold, the fear of the Lord, that is wisdom; and to eschew evil is understanding.