< Юһанна 7 >

1 Бу ишлардин кейин, Әйса Галилийәдә айлинип жүрди. У Йәһудийәдә айлинип жүрүшни халимайтти, чүнки [шу йәрдики] Йәһудийлар униңға қәст қилмақчи еди.
इना गल्ला ते बाद यीशु गलील प्रदेशो रे कुमदे-फिरदे रये, कऊँकि यहूदी अगुवे तिना खे काणे री कोशिश करने लगी रे थे, तेबेई तो सेयो यहूदिया प्रदेशो रे कूमणा नि चाओ थे।
2 Бу чағда, Йәһудийларниң «кәпиләр һейти»ға аз қалған еди.
यहूदिया रा चूँगड़िया रा त्योआर नेड़े था।
3 Шуңа Әйсаниң инилири униңға: — Мошу йәрдин айрилип Йәһудийәгә барғин, шуниң билән мухлислириңму [карамәт] әмәллириңни көрәләйду!
यीशुए रे पाईए तिना खे बोलेया, “एथा ते यहूदिया प्रदेशो खे चली जा, ताकि जो चमत्कारा रे काम तूँ करेया, तिना कामा तेरे और चेले तेती बी देखो।
4 Чүнки өзини хәлиқ-аләмгә тонутмақчи болған һеч ким йошурун җайда иш қилмайду. Бу әмәлләрни қиливатқан екәнсән, өзүңни дунияға көрсәт! — дейишти.
कऊँकि एड़ा कोई नि ऊणा, जो मशुर ऊणा चाओ और लुकी की काम करो, जे तूँ इना काम करोआ, तो आपू खे दुनिया रे सामणे ल्याओ।”
5 Чүнки униң инилириму униңға етиқат қилмиған еди.
कऊँकि तिना रे पाई बी तिना पाँदे विश्वास नि करो थे।
6 Шуңа Әйса уларға: — Мениң вақит-саитим техи кәлмиди. Лекин силәргә нисбәтән һәрвақит мунасиптур.
तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “मेरा सई बखत एबु नि आयी रा, पर तुसा रिया तंईं सारा बखत ए।
7 Бу дуниядики кишиләр силәргә һәргиз өч болмайду; лекин мени өч көриду. Чүнки мән уларниң қилмишлирини рәзил дәп гувалиқ бериватимән.
दुनिया रे लोक तुसा ते बैर नि करी सकदे, पर से मांते बैर करोए, कऊँकि आऊँ तेसा रे बिरोदो रे येई गवाई देऊँआ कि तेसा रे काम बुरे ए।
8 Силәр бу һейтқа беривериңлар. Мән бу һейтқа бармаймән, чүнки мениң вақит-саитим техи йетип кәлмиди, — деди.
तुसे त्योआरो रे जाओ, आऊँ एबु एस त्योआरो खे नि जाई सकदा, कऊँकि एबुए तक मेरा सई बखत पूरा नि ऊई रा।”
9 Әйса бу сөзләрни қилип, Галилийәдә қалди.
यीशु तिना साथे इना गल्ला करी की गलील प्रदेशो रेई रई गे।
10 Әйсаниң инилири һейтқа чиққандин кейин, у өзиму униңға барди. Амма ашкарә әмәс, йошурун барди.
पर जेबे तिना रे पाई त्योआरो खे चली गे, तेबे सेयो आपू बी सामणे नि, पर चोरिए जे चली गे।
11 Һейтта Йәһудийлар уни издәп: «У қәйәрдидур?» дәп соравататти.
तेबे यहूदी अगुवे त्योआरो रे तिना खे ये बोली की टोल़ने लगे कि, “से केयी ए?”
12 Кишиләр арисида униң тоғрисида көп ғул-ғула болди. Бәзиләр уни: «Яхши адәм!» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ, у халайиқни аздуруватиду!» дейишти.
और लोका बीचे चोरिए-चोरिए तिना रे बारे रे मुखती गल्ला ऊईया, बऊत जणे बोलो थे, “से पला मांणू ए और कई जणे बोलो थे कि नई, से तो लोका खे भरमाओआ।”
13 Бирақ Йәһудий [чоңлиридин] қорқуп, һеч ким очуқ-ашкарә униң гепини қилмайтти.
तेबे बी यहूदिया रे डरो रे मारे कोई बी मांणू तिना रे बारे रे खुली की नि बोलो था।
14 Һейтниң йерими өткәндә, Әйса ибадәтхана һойлилириға кирип хәлиққә тәлим беришкә башлиди.
जेबे त्योआरो रे आदे दिन बीती गे, तेबे यीशु मन्दरो रे आँगणो रे जाई की उपदेश देणे लगे।
15 Йәһудийлар: — Бу адәм һеч қандақ тәлим алмиған туруқлуқ, униң қандақму мунчә көп билими болсун? — дәп һаң-таң қелишти.
तेबे यहूदिये हैरान ऊई की बोलेया, “एसखे बिना पढ़े बिद्या केथा ते आईगी?”
16 Әйса уларға: — Бу тәлимләр мениң әмәс, бәлки мени Әвәткүчиниңкидур.
यीशुए तिना खे बोलेया, “मेरा उपदेश मेरा नि, बल्कि मेरे पेजणे वाल़े राए।
17 Униң ирадисигә әмәл қилишқа өз ирадисини бағлиған һәр ким бу тәлим тоғрилиқ — униң Худадин кәлгәнлигини яки өзлүгүмдин ейтиватқанлиғимни билиду.
जे कोई परमेशरो री इच्छा पाँदे चलणा चाओ, तो तेसखे एस उपदेशो रे बारे रे पता लगी जाणा कि ये परमेशरो रिया तरफा तेया या आऊँ आपू ते बोलूँआ।
18 Өз алдиға сөзлигән киши өз шан-шәривини издәйду, лекин өзини әвәткүчиниң шан-шәривини издәйдиған киши һәқ-садиқтур, униңда һәққанийсизлиқ йоқтур.
जो आपू ते कुछ बोलोआ, से आपणी तारीफ चाओआ, पर जो आपणे पेजणे वाल़े री तारीफ चाओआ, सेई परोसे रे जोगा ए और से पापी निए।
19 Муса [пәйғәмбәр] силәргә Тәврат қанунини тапшурған әмәсму? Лекин һеч қайсиңлар бу қанунға әмәл қилмайватисиләр! Немишкә мени өлтүрмәкчи болисиләр? — деди.
क्या मूसे तुसा खे बिधान नि देई राखेया? तेबे बी तुसा बीचा ते कोई बी बिधानो पाँदे नि चलदा। तुसे माखे काणा कऊँ चाओए?”
20 Көпчилик: — Саңа җин чаплишипту! Сени өлтүрмәкчи болған ким екән? — дейишти.
लोके जवाब दित्तेया, “तांदे दुष्टात्मा ए, ताखे कुण काणा चाओआ।”
21 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Мән бир карамәтни яритишим билән һәммиңлар һаң-таң қелиштиңлар.
यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “मैं आरामो रे दिने एक चमत्कार कित्तेया और तुसे सब हैरानी करोए।
22 — Әнди Муса [пәйғәмбәр] силәргә хәтнә қилиш тоғрилиқ әмир қалдурған (әмәлийәттә болса хәтнә қилиш Муса пәйғәмбәрдин әмәс, ата-бовилардин қалған), шуңа силәр шабат күнигә [тоғра келип қалсиму] шу күнидә адәмниң хәтнисини қиливерисиләр.
तुसे बोलोए कि मूसे तुसा खे खतने री आज्ञा देई राखी। इजी री बजअ ते तुसे आरामो रे दिने मांणूआ रा खतना करोए। ये नियम मूसे री तरफा ते निए, पर तुसा रे बाप-दादेया रे बखतो ते चले आयी रे।
23 Әнди Тәврат қануниға хилаплиқ қилинмисун дәп шабат күнидә адәм хәтнә қилинған йәрдә, мән шабат күнидә бир адәмни сәллимаза сақайтсам, силәр немә дәп маңа аччиқлинисиләр?
तेबेई तो आरामो रे दिने मांणूए रा खतना करेया जाओआ, ताकि मूसे रे बिधानो री आज्ञा टल़ी नि जाओ, तो तुसे मां पाँदे रोष कऊँ करोए कि मैं आरामो रे दिने एक मांणू अच्छी रीतिया ते ठीक कित्तेया।
24 Сиртқи қияпәткә қарап һөкүм қилмаңлар, бәлки һәққаний һөкүм қилиңлар!
मूँ देखी की न्याय नि करो, पर ठीक-ठीक न्याय करो।”
25 У вақитта Йерусалимлиқларниң бәзилири: — [Чоңлар] өлтүрмәкчи болған киши бу әмәсмиди?
तेबे कई यरूशलेमी लोक बोलणे लगे, “क्या ये सेई निए, जेसखे काणे री कोशिश ऊणे लगी री?
26 Ашкарә сөзләватсиму, униңға қарши һеч нәрсә демидиғу! Дәрвәқә, ақсақалларниң униң Мәсиһ екәнлигини билип йәткәнму?
पर देखो, ये तो खुल्लमखुल्ला गल्ला करोआ और कोई एसखे कुछ नि बोलदा, केथी एड़ा तो निए कि अधिकारिए सच-सच जाणी ला रा कि येई मसीह ए?
27 Һалбуки, бу адәмниң қәйәрдин кәлгәнлигини биз ениқ билимиз. Лекин Мәсиһ кәлгәндә, униң қәйәрдин кәлгәнлигини һеч ким билмәстиғу, — дейишти.
एसखे तो आसे जाणूंए कि ये केथो राए; पर मसीह जेबे आऊणा, तेबे केसी नि जाणना कि से केथो राए?”
28 Шуңа Әйса ибадәтхана һойлисида тәлим бериветип, жуқури аваз билән мундақ деди: — Силәр мени тонуймиз һәмдә мениң қәйәрдин кәлгәнлигимниму билимиз, [дәватисиләр]?! Бирақ мән өзлүгүмдин әмәс, мән мени Әвәткүчидин [кәлдим], У һәқтур; бирақ силәр Уни тонумайсиләр.
तेबे यीशुए मन्दरो रे आँगणो रे उपदेश देंदे ऊए जोरे की बोलेया, “तुसे माखे जाणोए और ये बी जाणोए कि आऊँ केथो राए, आऊँ आपू ते नि आयी रा, पर माखे पेजणे वाल़ा सच्चा ए, तेसखे तुसे नि जाणदे।
29 Мән Уни тонуймән. Чүнки мән Униң йенидин кәлдим, мени У әвәтти.
पर आऊँ तेसखे जाणूंआ, कऊँकि आऊँ तेसरी तरफा ते और तिने आऊँ पेजी राखेया।”
30 Шуңа улар уни тутуш йолини издәйтти, лекин һеч ким униңға қол салмиди; чүнки униң вақит-саити техи йетип кәлмигән еди.
तेबे तिने सेयो पकड़ना चाए, पर तेबे बी किने बी तिना पाँदे आथ नि पाया, कऊँकि तिना रा सई बखत एबुए तक नि आयी रा था।
31 Лекин халайиқ арисидики нурғун кишиләр униңға етиқат қилди. Улар: «Мәсиһ кәлгәндә бу киши көрсәткән мөҗизилик аламәтләрдин артуқ [мөҗизә] яриталарму?!» дейишти.
तेबे बी पीड़ा बीचा ते कई जणेया तिना पाँदे विश्वास कित्तेया और बोलणे लगे, “मसीह जेबे आऊणा, तो क्या एसते जादा सामर्था रे काम दखाणे, जो इने दखाए?”
32 Пәрисийләр халайиқниң у тоғрилиқ ғул-ғула болуватқан бу гәп-сөзлирини аңлиди; шуниң билән Пәрисийләр билән баш каһинлар уни тутуш үчүн бир нәччә қаравулларни әвәтти.
फरीसिये, लोका ते तिना रे बारे रे यो गल्ला चोरिए-चोरिए करदे ऊए सुणिया और बड़े पुरोईत और फरीसिये तिना खे पकड़ने खे मन्दरो रे पईरेदार पेजे।
33 Шуниң билән Әйса: — Йәнә бир аз вақит силәр билән биллә болимән, андин мени Әвәткүчиниң йениға кетимән.
तेबे यीशुए बोलेया, “आऊँ थोड़ी देर तक ओर तुसा साथे ए, तेबे आपणे पेजणे वाल़े गे चली जाणा।
34 Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр, — деди.
तुसा आऊँ टोल़ना, पर मिलणा नि और जेती आऊँ ए, तेती तुसे आयी नि सकदे।”
35 Буниң билән, Йәһудийлар бир-биригә: — У биз тапалмиғидәк қәйәрләргә барар? Грекләр арисидики тарқақ Йәһудий муһаҗирларниң йениға берип, грекларға тәлим берәмдиғанду?
तेबे यहूदिये अगुवे आपू बीचे बोलेया, “ये केयी जाणा, कि आसा खे नि मिलणा? क्या ये तिना बीचे जाणा, जो यूनानो रे ओरे-पोरे ऊई की रओए और यूनानिया खे बी उपदेश देओगा?
36 «Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр» дегини немисиду? — дейишти.
ये क्या गल्ल ए, जो इने बोली कि, ‘तुसा आऊँ टोल़ना, पर मिलणा नि और जेती आऊँ ए, तेती तुसे आयी नि सकदे?’”
37 Һейтниң ахирқи һәм әң катта күни, Әйса орнидин туруп, жуқури аваз билән: — Кимдәким уссиса, мениң йенимға келип ичсун!
तेबे त्योआरो रे आखरी दिने, जो खास दिन था, यीशु खड़े ऊईगे और आक्का पाई की बोलेया, “जेसखे त्याय ए, तो से मांगे आओ और पियो।
38 Маңа етиқат қилғучи кишиниң худди муқәддәс язмиларда ейтилғинидәк, ич-бағридин һаятлиқ сүйиниң дәриялири еқип чиқиду! — дәп җакалиди
जो मां पाँदे विश्वास करोगा, जेड़ा पवित्र शास्त्रो रे लिखी राखेया, ‘तेसरे दिलो ते जिन्दगिया रे पाणिए रिया नदिया बईंदिया निकल़निया।’”
39 (у бу сөзни өзигә етиқат қилғанларға ата қилинидиған Муқәддәс Роһқа қарита ейтқан еди. [Худаниң] Роһи техи һеч кимгә ата қилинмиғанмиди, чүнки Әйса техи шан-шәривигә кирмигән еди).
तिने ये वचन पवित्र आत्मा रे बारे रे बोलेया, जो तिना पाँदे विश्वास करने वाल़ेया खे मिलणे वाल़ी थी। कऊँकि पवित्र आत्मा एबुए तक नि उतरी रा था, कऊँकि यीशु एबुए तक आपणी महिमा रे नि पऊँछेया था।
40 Халайиқ ичидә бәзиләр бу сөзни аңлап: — [Келиши муқәррәр болған] пәйғәмбәр һәқиқәтән мошу екән! — дейишти.
तेबे पीड़ा बीचा ते किने-किने ये गल्ला सुणी की बोलेया, “सच्ची येई से भविष्यबक्ता ए, जेसरे आऊणे री आसे उम्मीद लगाई राखी।”
41 Бәзиләр: «Бу Мәсиһ екән!» дейишәтти. Йәнә бәзиләр болса: «Яқ, Мәсиһ Галилийәдин келәттиму?
कईए बोलेया, “ये मसीह ए।” पर कईए बोलेया कऊँ, “क्या मसीह गलील प्रदेशो ते आऊणा?
42 Муқәддәс язмиларда, Мәсиһ [падиша] Давутниң нәслидин һәм Давутниң жути Бәйт-Ләһәм йезисидин келиду, дейилмигәнмиди?» — дейишти.
क्या पवित्र शास्त्रो रे नि लिखी राखेया कि मसीह दाऊदो रे कुलो रे और बैतलहमो रे गांव ते आऊणा, जेती दाऊद रओ था?”
43 Буниң билән, халайиқ униң вәҗидин иккигә бөлүнүп кәтти.
तेबे तिना री बजअ ते लोका बीचे फूट पड़ी गी।
44 Бәзилири уни тутайли дегән болсиму, лекин һеч ким униңға қол салмиди.
तिना बीचा ते कई जणे यीशुए खे पकड़ना चाओ थे, पर किने बी तिना पाँदे आथ नि पाया।
45 Қаравуллар [ибадәтханидин] баш каһинлар билән Пәрисийләрниң йениға қайтип кәлгәндә, улар қаравулларға: — Немә үчүн уни тутуп кәлмидиңлар? — дәп сорашти.
तेबे मन्दरो रे पईरेदार, बड़े पुरोईत और फरीसिया गे वापस आए, तेबे तिने तिना खे बोलेया, “तुसे तेसखे कऊँ नि ल्याए?”
46 Қаравуллар: — Һеч ким һеч қачан бу адәмдәк сөзлигән әмәс! — дәп җавап беришти.
मन्दरो रे पईरेदारे बोलेया, “किने बी मांणूए कदी बी एड़िया गल्ला नि बोलिया।”
47 Пәрисийләр уларға җававән: — Силәрму аздурулдуңларму?
फरीसिये पईरेदारा खे बोलेया, “क्या तुसे बी भरमाई गे दे?
48 Ақсақаллардин яки Пәрисийләрдин униңға етиқат қилғанлар болғанму?!
क्या अधिकारी और फरीसिया बीचा ते किने बी तेस पाँदे विश्वास करी राखेया?
49 Лекин Тәврат қанунини билмәйдиған бу чүпрәндиләр ләнәткә қалиду! — дейишти.
पर यो लोक जो मूसे रे बिधानो खे नि जाणदे, परमेशरो री तरफा ते स्रापित ए।”
50 Уларниң арисидин бири, йәни бурун ахшамда Әйсаниң алдиға кәлгән Никодим уларға:
नीकुदेमुसे जो पईले यीशुए गे राती आया था और तिना बीचा ते एक था, तिना खे बोलेया,
51 — Тәврат қанунимиз авал кишиниң немә қилғинини өзидин аңлап билмәй туруп, униңға һөкүм чиқирамду!
“क्या आसा रा बिधान केसी मांणूए खे, जदुओ तक तेसरी सुणी की जाणी नि लओ कि से क्या करोए; दोषी मानोआ?”
52 Улар җавап қилип: — Сәнму Галилийәдинму? [Муқәддәс язмиларни] көр, қетирқинип оқуп бақ, Галилийәдин һеч қандақ пәйғәмбәр чиқмайду! — деди.
तिने तेसखे जबाब दित्तेया, “ओ नीकुदेमुस, क्या तूँ बी गलील प्रदेशो राए? पवित्र शास्त्रो रे टोल़ और देख कि गलील प्रदेशो ते कोई बी भविष्यबक्ता आई नि सकदा।”
53 Шуниң билән [уларниң] һәр бири өз өйигә кәтти.
तेबे सब आपणे-आपणे कअरो खे चली गे।

< Юһанна 7 >