Пәнд-несиһәтләр 16

1 Көңүлдики нийәтләр инсанға тәвәдур; Бирақ тилниң җавави Пәрвәрдигарниң илкидидур.

Le disposizioni dell'animo [son] dell'uomo; Ma la risposta della lingua [è] dal Signore.

2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини пак дәп биләр; Лекин қәлбдики нийәтләрни Пәрвәрдигар таразиға селип тартип көрәр.

Tutte le vie dell'uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti.

3 Нийәт қилған ишлириңни Пәрвәрдигарға тапшурғин, Шундақ қилғанда планлириң пишип чиқар.

Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti.

4 Пәрвәрдигар барлиқ мәвҗудийәтниң һәр бирини мәлум мәхсәт билән апиридә қилған; Һәтта яманларниму балаю-апәт күни үчүн яратқандур.

Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l'empio per lo giorno del male.

5 Тәкәббурлуққа толған көңүлләрниң һәр бири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Қол тутушуп бирләшсиму, җазасиз қалмас.

Chiunque è altiero d'animo [è] abbominevole al Signore; D'ora in ora egli non resterà impunito.

6 Муһәббәт-шәпқәт вә һәқиқәт билән гуналар кафарәт қилинип йепилар; Пәрвәрдигардин әйминиш адәмләрни яманлиқтин халий қилар.

L'iniquità sarà purgata con benignità, e [con] verità; E per lo timor del Signore l'uomo si ritrae dal male.

7 Адәмниң ишлири Пәрвәрдигарни хурсән қилса, У һәтта дүшмәнлириниму униң билән енақлаштурар.

Quando il Signore gradisce le vie dell'uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici.

8 Һалал алған аз, Һарам алған көптин әвзәлдур.

Meglio [vale] poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura.

9 Инсан көңлидә өз йолини тохтитар; Амма қәдәмлирини тоғрилайдиған Пәрвәрдигардур.

Il cuor dell'uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi.

10 Һәтта падишаниң ләвлиригә қаритип әпсун оқулсиму, Униң ағзи тоғра һөкүмдин чәтнимәс.

Indovinamento [è] nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio.

11 Адил тараза-мизанлар Пәрвәрдигарға хастур; Тараза ташлириниң һәммисини У ясиғандур.

La stadera, e le bilance giuste [son] del Signore; Tutti i pesi del sacchetto [son] sua opera.

12 Падиша рәзиллик қилса жиркиничликтур, Чүнки тәхт һәққанийәт биләнла мәһкәм турар.

Operare empiamente [è] abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia.

13 Һәққаний сөзлигән ләвләр падишаларниң хурсәнлигидур; Улар дурус сөзлигүчиләрни яхши көрәр.

Le labbra giuste [son] quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente.

14 Падишаһниң қәһри гоя өлүмниң әлчисидур; Бирақ дана киши [униң ғәзивини] тиничландурар.

L'ira del re [son] messi di morte; Ma l'uomo savio la placherà.

15 Падишаһниң чирайиниң нури кишигә җан киргүзәр; Униң шәпқити вақтида яққан «кейинки ямғур»дур.

Nella chiarezza della faccia del re [vi è] vita; E la sua benevolenza [è] come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta.

16 Даналиқ елиш алтун елиштин нәқәдәр әвзәлдур; Йорутулушни таллаш күмүчни таллаштин шунчә үстүндур!

Quant'[è] egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E [quant'è] egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!

17 Дурус адәмниң егиз көтирилгән йоли яманлиқтин айрилиштур; Өз йолиға еһтият қилған киши җенини сақлап қалар.

La strada degli [uomini] diritti [è] di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l'anima sua.

18 Мәғрурлуқ һалак болуштин авал келәр, Тәкәббурлуқ жиқилиштин авал келәр.

La superbia [viene] davanti alla ruina, E l'alterezza dello spirito davanti alla caduta.

19 Кәмтәр болуп мискинләр билән барди-кәлдидә болуш, Тәкәббурлар билән һарам мал бөлүшкәндин әвзәлдур.

Meglio [è] essere umile di spirito co' mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri.

20 Кимки ишни пәм-парасәт билән қилса пайда тапар; Пәрвәрдигарға таянған болса, бәхит-саадәт көрәр.

Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore.

21 Көңли дана киши сәгәк атилар; Йеқимлиқ сөзләр адәмләрниң билимини ашурар.

Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina.

22 Пәм-парасәт өзигә егә болғанларға һаятлиқниң булиқидур; Әқилсизләргә тәлим бәрмәкниң өзи әқилсизликтур.

Il senno [è] una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l'ammaestramento degli stolti [è] stoltizia.

23 Ақиланә кишиниң қәлби ағзидин әқил чиқирар; Униң ләвзигә билимни зиядә қилар.

Il cuor del[l'uomo] savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra.

24 Йеқимлиқ сөзләр гоя һәсәлдур; Көңүлләрни хуш қилип тәнгә давадур.

I detti soavi [sono] un favo di miele, Dolcezza all'anima, e medicina alle ossa.

25 Адәм балисиға тоғридәк көрүнидиған бир йол бар, Лекин ақивити һалакәткә баридиған йоллардур.

Vi è tal via che pare diritta all'uomo, Il fine della quale [son] le vie della morte.

26 Ишлигүчиниң иштийи уни ишқа салар; Униң қарни униңға һайдакчилик қилар.

L'anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme.

27 Муттәһәм киши яман гәпни колап жүрәр; Униң ләвлири лавулдап турған отқа охшар.

L'uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra [vi è] come un fuoco ardente.

28 Әгир адәм җедәл-маҗира туғдурғучидур; Ғәйвәтчи йеқин достларни айриветәр.

L'uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici.

29 Зораван киши йеқин адимини аздурар; Уни яман йолға башлап кирәр.

L'uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via [che] non [è] buona.

30 Көзини жумувалған киши яман нийәтни ойлар; Левини чишлигән киши яманлиққа тәйярдур.

Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra [quando] ha compiuto il male.

31 Һәққанийәт йолида ақарған чач, Адәмниң шөһрәт таҗидур.

La canutezza [è] una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia.

32 Асан аччиқлимайдиған киши палвандин әвзәлдур; Өзини тутувалған шәһәр алғандинму үстүндур.

Meglio vale chi è lento all'ira, che il forte; E [meglio vale] chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città.

33 Чәк етәккә ташланғини билән, Лекин нәтиҗиси пүтүнләй Пәрвәрдигардиндур.

La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore [procede] tutto il giudicio di essa.