Зәбур 9

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Мут-Лаббән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — Мән Сән Пәрвәрдигарни пүтүн қәлбим билән мәдһийәләймән; Мән Сениң қилған барлиқ карамәтлириңни баян қилай;

١ لِإِمَامِ ٱلْمُغَنِّينَ. عَلَى «مَوْتِ ٱلِٱبْنِ». مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ أَحْمَدُ ٱلرَّبَّ بِكُلِّ قَلْبِي. أُحَدِّثُ بِجَمِيعِ عَجَائِبِكَ.

2 Мән Сәндин хошал болуп шатлинимән; Сениң намиңни нахша қилип ейтимән, и Һәммидин Алий!

٢ أَفْرَحُ وَأَبْتَهِجُ بِكَ. أُرَنِّمُ لِٱسْمِكَ أَيُّهَا ٱلْعَلِيُّ.

3 Мениң дүшмәнлиримниң кәйнигә йенишлири болса, Дәл уларниң сениң дидариң алдида жиқилип, йоқилишидин ибарәт болиду.

٣ عِنْدَ رُجُوعِ أَعْدَائِي إِلَى خَلْفٍ، يَسْقُطُونَ وَيَهْلِكُونَ مِنْ قُدَّامِ وَجْهِكَ،

4 Чүнки Сән мениң һәққим һәм дәвайимни соридиң; Сән тәхткә олтирип, һәққанийларчә сотлидиң.

٤ لِأَنَّكَ أَقَمْتَ حَقِّي وَدَعْوَايَ. جَلَسْتَ عَلَى ٱلْكُرْسِيِّ قَاضِيًا عَادِلًا.

5 Сән әлләргә тәнбиһ берип, рәзилләрни һалак қилдиң; Сән уларниң намини мәңгүгә өчүрүвәткәнсән.

٥ ٱنْتَهَرْتَ ٱلْأُمَمَ. أَهْلَكْتَ ٱلشِّرِّيرَ. مَحَوْتَ ٱسْمَهُمْ إِلَى ٱلدَّهْرِ وَٱلْأَبَدِ.

6 И дүшминим! Һалакәтлириң мәңгүлүк болди! Сән шәһәрлирини жулуп ташливәттиң, Һәтта уларниң намлириму йоқап кәтти;

٦ اَلْعَدُوُّ تَمَّ خَرَابُهُ إِلَى ٱلْأَبَدِ. وَهَدَمْتَ مُدُنًا. بَادَ ذِكْرُهُ نَفْسُهُ.

7 Бирақ Пәрвәрдигар мәңгүгә олтирип [һөкүм сүриду]; У Өз тәхтини сот қилишқа тәйярлап бекиткән;

٧ أَمَّا ٱلرَّبُّ فَإِلَى ٱلدَّهْرِ يَجْلِسُ. ثَبَّتَ لِلْقَضَاءِ كُرْسِيَّهُ،

8 Аләмни һәққанийлиқ билән сот қилғучи Удур; Хәлиқләрниң үстидин У адиллиқ билән һөкүм чиқириду;

٨ وَهُوَ يَقْضِي لِلْمَسْكُونَةِ بِٱلْعَدْلِ. يَدِينُ ٱلشُّعُوبَ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ.

9 Һәм У Пәрвәрдигар езилгүчиләргә егиз панаһ, Шундақла азаплиқ күнләрдә егиз панаһдур.

٩ وَيَكُونُ ٱلرَّبُّ مَلْجَأً لِلْمُنْسَحِقِ. مَلْجَأً فِي أَزْمِنَةِ ٱلضِّيقِ.

10 Намиңни билгәнләр болса Саңа тайиниду; Чүнки Сән, и Пәрвәрдигар, Өзүңни издигәнләрни һәргиз ташлиған әмәссән.

١٠ وَيَتَّكِلُ عَلَيْكَ ٱلْعَارِفُونَ ٱسْمَكَ، لِأَنَّكَ لَمْ تَتْرُكْ طَالِبِيكَ يَارَبُّ.

11 Зионда турғучи Пәрвәрдигарға күйләрни яңритиңлар! Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида баян қилиңлар;

١١ رَنِّمُوا لِلرَّبِّ ٱلسَّاكِنِ فِي صِهْيَوْنَ، أَخْبِرُوا بَيْنَ ٱلشُّعُوبِ بِأَفْعَالِهِ.

12 Чүнки [төкүлгән] қанниң сориғини қилғучи удур, У дәл шундақ кишиләрни әсләйду, Хар қилинғанларниң налә-пәрядлирини У унтуған әмәс.

١٢ لِأَنَّهُ مُطَالِبٌ بِٱلدِّمَاءِ. ذَكَرَهُمْ. لَمْ يَنْسَ صُرَاخَ ٱلْمَسَاكِينِ.

13 Маңа шәпқәт көрсәткин, и Пәрвәрдигар, Мениң өчмәнләрдин көргән хорлуқлиримға нәзәр салғинки, Мени өлүм дәрвазилири алдидин көтәргәйсән;

١٣ اِرْحَمْنِي يَارَبُّ. ٱنْظُرْ مَذَلَّتِي مِنْ مُبْغِضِيَّ، يَارَافِعِي مِنْ أَبْوَابِٱلْمَوْتِ،

14 Шундақ қилғанда мән Зион қизиниң дәрвазилирида туруп, Саңа тәәллуқ барлиқ мәдһийиләрни җакалаймән; Мән ниҗатлиқ-қутқузушуңда шатлинимән.

١٤ لِكَيْ أُحَدِّثَ بِكُلِّ تَسَابِيحِكَ فِي أَبْوَابِ ٱبْنَةِ صِهْيَوْنَ، مُبْتَهِجًا بِخَلَاصِكَ.

15 Әлләр болса өзлири колиған ориға өзлири чүшүп кәтти, Өзлири йошуруп қойған торға пути қапсилип қалди.

١٥ تَوَرَّطَتِ ٱلْأُمَمُ فِي ٱلْحُفْرَةِ ٱلَّتِي عَمِلُوهَا. فِي ٱلشَّبَكَةِ ٱلَّتِي أَخْفَوْهَا ٱنْتَشَبَتْ أَرْجُلُهُمْ.

16 Пәрвәрдигар чиқарған һөкүми билән тонулар; Рәзил адәмләр өз қолида ясиғини билән илинип қалди. Хиггаон (Селаһ)

١٦ مَعْرُوفٌ هُوَ ٱلرَّبُّ. قَضَاءً أَمْضَى. ٱلشِّرِّيرُ يَعْلَقُ بِعَمَلِ يَدَيْهِ. ضَرْبُ ٱلْأَوْتَارِ. سِلَاهْ.

17 Рәзилләр, Йәни Худани унтуған барлиқ әлләр, Яндурулуп, тәһтисараға ташлиниду. (Sheol h7585)

١٧ اَلْأَشْرَارُ يَرْجِعُونَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ، كُلُّ ٱلْأُمَمِ ٱلنَّاسِينَ ٱللهَ. (Sheol h7585)

18 Чүнки намратлар мәңгүгә әстин чиқирилмайду; Мөминләрниң үмүти мәңгү өчмәй, туривериду.

١٨ لِأَنَّهُ لَا يُنْسَى ٱلْمِسْكِينُ إِلَى ٱلْأَبَدِ. رَجَاءُ ٱلْبَائِسِينَ لَا يَخِيبُ إِلَى ٱلدَّهْرِ.

19 И Пәрвәрдигар, орнуңдин турғин; Адәм балилириниң ғәлибә қилишиға йол қоймиғин; Һозуруң алдида барлиқ әлләр сотлансун.

١٩ قُمْ يَارَبُّ. لَا يَعْتَزَّ ٱلْإِنْسَانُ. لِتُحَاكَمِ ٱلْأُمَمُ قُدَّامَكَ.

20 Уларни дәккә-дүккигә чүшүр, и Пәрвәрдигар; Әлләр өзлирини биз пәқәт адәм балилири халас, дәп билсун! (Селаһ)

٢٠ يَارَبُّ ٱجْعَلْ عَلَيْهِمْ رُعْبًا لِيَعْلَمَ ٱلْأُمَمُ أَنَّهُمْ بَشَرٌ. سِلَاهْ.