Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Come ye, make we ful out ioie to the Lord; hertli synge we to God, oure heelthe.

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Bifore ocupie we his face in knowleching; and hertli synge we to him in salmes.

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

For God is a greet Lord, and a greet king aboue alle goddis; for the Lord schal not putte awei his puple.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

For alle the endis of erthe ben in his hond; and the hiynesses of hillis ben hise.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

For the see is his, and he made it; and hise hondis formeden the drie lond.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

Come ye, herie we, and falle we doun bifore God, wepe we bifore the Lord that made vs;

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

for he is oure Lord God. And we ben the puple of his lesewe; and the scheep of his hond.

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

If ye han herd his vois to dai; nyle ye make hard youre hertis.

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

As in the terryng to wraththe; bi the dai of temptacioun in desert. Where youre fadris temptiden me; thei preueden and sien my werkis.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Fourti yeer I was offendid to this generacioun; and Y seide, Euere thei erren in herte.

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

And these men knewen not my weies; to whiche Y swoor in myn ire, thei schulen not entre in to my reste.